Witam. Mam prawie 2,5 letnie dziecko i czuje jakbym go juz nie kochala. Ciaza byla nie do konca planowana, ale ucieszylismy sie, ze zostaniemy rodzicami. W miedzyczasie zostalismy malzenstwem i pierwsze 1,5 roku dziecka bylo cudowne. Wiadomo, wstawanie w nocy (dziecko karmione piersia do prawie 2 roku zycia), zadnych wyjsc, ale mi sie to podobalo i bylam przeszczesliwa. Po drugim roku zycia moje dziecko nadal sika w majtki... Stasznie mnie to irytuje, gdzyz jej rowiesnicy juz dawno maja ten problem za soba. Czuje, ze moje dziecko jest glupie i wstyd mi za nie i czuje tak jakbym go juz nie kochala. Dziecko wzbudza we mnie jedynie negatywne emocje. Oczywiscie dbam o dziecko, w domu nie ma zadnych uzywek ani przemocy, ani nawet krzykow, cichych dni. Jestesmy bardzo zgodnym malzenstwem, dziecko tez nie jest jakos szczegolnie niegrzeczne (ani tez wyjatkowo grzeczne), ale czesto lapie sie na tym, ze mysle o moim dziecku, ze jest glupie, beznadziejne itp... Przypomina to troche depresje poporodowa, ale po porodzie nie mialam takich akcji. Po porodzie bylam dumna jak paw z mojego dziecka i wszystko robilam z pelnym zaangazowaniem i miloscia.. Nie wiem co jest ze mna nie tak.. Chcialabym, zeby bylo jak dawniej... 😞
