Witam. Jestem 39cio letnią kobietą, mam córkę, która ma 3 latka. Staram się być dla niej dobrą mamą, chociaż czasami popełniam błędy. Odkąd pojawiła się na świecie nasilił się mój brak pewności siebie, który powstał w dzieciństwie (tata był surowy, czasem uderzył, czułam się niedoceniana, moje uczucia były olewane, kiedyś ojciec powiedział, że jestem zerem). Mam napady zlości, wtedy krzyczę na córkę jak mnie wyprowadzi z równowagi, ostatnio zniszczylam zabawkę mojej córki na jej oczach i mialam wielkie wyrzuty sumienia, przepraszałam ją. Chociaż próbuje być dla niej lagodna i nie chce byc surowa to jednak czasem puszczają mi newry. Czytam o pozytywnej dyscyplinie i tą filozofią chce się kierować w jej wychowaniu. Jak mam stać się mniej surowa i spokojniejsza, jak przerwać to błędne koło, jak mogę stać się bardziej pewna siebie, jak pozbyć się negatywnych myśli, jak żyć pełnią życia, jak odzyskać radość życia? Boje się, że moja córka bedzie takim samym nerwusem jak ja, chociaż powtarzam jej codziennie, że ją kocham (coś czego moi rodzice mi nigdy nie mówili).
