Przychodzę tu z problemem. Mam 27 lat, z narzeczonym jesteśmy od 5 lat razem, posiadam pracę na umowę na czas nieokreślony. Od ok pół roku staramy się o dziecko. Choruję na IBS i nerwicę. Dzieciństwo nie miałam zbyt kolorowe że wzgl na alkoholizm ojca. Narzeczonym chce bardzo dziecka ja mam obawy, strach, lek że się nie nadaje, z jednej strony gdy nadchodzi ten czas to można powiedzieć że się cieszę że w końcu dostałam okres i nic z tego, ale z drugiej strony jak widzę dzieci to sama do siebie się uśmiecham, taka radość przez łzy i zarazem chęć posiadania a z drugiej przerażenie. Blokuje mnie to rzekome niby spostrzeżenie bez ślubu i dziecko. Wiem że to każdego indywidualna sprawa, ale cały czas gdzie mi to z tyłu świta. Sama nie wiem jak do tego podejść co z tym zrobić mam okropny zamęt w głowie . Z góry dziękuję za odpowiedź
