Witam
Mam 23 lata, w styczniu tego roku trafiłem do szpitala bo zaczęło mnie kłóć w klatce piersiowej bo byłem zdenerwowany, a że pierwszy raz mi się to przydarzyło, to spanikowałem bardzo. Od tamtej pory zacząłem bardzo się o siebie bać, jak jakaś trauma po byciu w szpitalu. Po pewnym czasie zaczęły się ataki paniki, zacząłem unikać miejsc i ludzi...
Jakiś miesiąc temu postanowiłem wyjść na dwór, ale w środku miasta zaczął się atak. Nie byłem w stanie wyprostować palców, nie czułem całego ciała, ledwo chodziłem, wszystko mi mrowiło. Dostałem kroplówkę i wróciłem taxi do domu. Teraz mam również traumę i jak tylko słyszę o tym że muszę gdzieś wyjść to od razu panikuję. Nie ruszam się z domu. U psychiatry się spotykam raz w miesiącu, to za mało ale częściej nie mogę. Dostałem jakieś leki ale nic nie pomagają, nawet hydroksyzyna nie pomaga w żaden sposób. Przez ataki paniki nie mogę pracować, przez co nie stać mnie na psychoterapię. Całymi dniami leżę i boję się cokolwiek robić, nawet nie umiem zostać sam bo od razu panika...
Przez to wszystko jestem całkowicie sparaliżowany, niezdolny do normalnego życia.
Myślałem o uprawianiu sportu, jednak gdy serce mi przyspiesza to od razu czuję że zaraz będzie atak paniki
Gdy leżę to cały czas sprawdzam czy mi serce bije itd
Proszę o jakąś radę, ja nie mogę tego dłużej wytrzymać
