Hej, mam 18 lat i chcę napisać najpierw tutaj, zanim zgłoszę się do specjalisty.
Od dłuższego czasu dzieje się ze mną coś dziwnego - w jednej chwili jestem wesoła i jest super, za moment milknę i nie chcę się odzywać. Jest tak najczęściej, gdy spotykam się ze swoim chłopakiem. On określił to tak, jakbym "spała z otwartymi oczami". Tylko że ja słyszę i wiem co do mnie mówi, tylko nie chcę i nie odpowiadam bez żadnego wyraźnego powodu. Często się kłócimy (najczęściej to ode mnie zaczyna się kłótnia) o najmniejsze rzeczy, denerwują mnie rzeczy, które nie powinny nikogo denerwować. Później mam ogromne wyrzuty sumienia i płaczę, boję się że mnie zostawi. Potrzebuję jego ciągłej uwagi, chcę mieć go najlepiej tylko dla siebie. Często wmawiam sobie różne rzeczy, mimo że każdy wokół mówi mi że tak nie jest to ja wierzę w swoje "urojenie". Czy ktoś miał/ma może podobnie? Co to może być i z jakiego powodu? Jak sobie pomóc? Chciałabym żeby wszystko się ułożyło...
