Zofia

Witam, Jestem osoba dojrzala, ale mam pewne stare problemy, wynikajace z zaniedban afektywnych w dziecinstwie (czytaj patologia). Oczywiscie ma to wplyw na moje zycie obecne mimo terapii i przeczytanych ksiazek. Otoz ludzie, ktorzy mnie otaczaja sa raczej dosc narcystyczni, a ja czuje, ze wiecej daje z siebie. Tak bardzo ciezko mi zyc z poczuciem osamotnienia, ze sama zgadzam sie na takie wykorzystujace towarzystwo. I tak tkwie w nieszczesliwym zwiazku, z mezem, ktory chce uslyszec co mam do powiedzenia, ale on nie slyszy emocji ani uczuc. Probowalam kiedys byc sama bez partnera, ale tez bylo mi zle. Pozdrawiam serdecznie Zofia

Witam Pania, Bardzo serdecznie dziekuje za odpowiedz. Tak, byloby warto porozmawiac z psychologiem, ale mam przykre doswiadczenia i juz zmeczona jestem jego szukaniem, tym bardziej, ze mam bpd i nie jestem latwa w kontaktach. Jesli moglabym Pani odplatnie pozadawac jeszcze troche pytan pisemnie, to chetnie skorzystalabym z takiej wlasnie formy pomocy. Pozdrawiam, Zofia

Witam Panstwa, Jestem dojrzala osoba, pochodze z rodziny dysfunkcyjnej, alkoholowej i patologicznej. Mysle, ze moj ojciec byl nawet psychopata, a matka pacjentka psychiatryczna. Oboje siedzieli kiedys nawet na szczescie krotko, w wiezieniu. Mam 2 terapie za soba, ale ciazy mi jeszcze jeden problem. Mianowicie jest mi trudno zidentyfikowac sie z moimi rodzicami. Staram sie ich zrozumiec i wziasc od nich to co najlepsze, ale wlasnie trudno mi w nich to znalezc. Jak wspominam ich i mowie o nich cos dobrego to czuje sie jak oszust, ktory klamie. Trudno mi takze uwazac sie za osobe wartosciowa skoro mam takie korzenie. Pozdrawiam, Zofia