Mam wielki dla mnie problem. Jesteśmy z mężem 2 lata po ślubie, mamy 14 miesięczną córkę. Mieszkamy z moimi rodzicami (na osobnych piętrach), dom jest przepisany na mnie. I tutaj sprawa sie komplikuje, bo mój mąż nie chce tu mieszkać, że względu na teściów (w ogólne nasze bytowanie się nie wtrącają, ale zwracają mu uwagę jeśli on coś zrobi źle). Chce wziąść kredyt i kupić dom. I tutaj z kolei ja nie chciałabym się wyprowadzać, bo przeraża mnie wizja kredytu, a druga sprawa, że moja mama opiekuje się córką po moim powrocie do pracy, a wiadomo jeśli się wyprowadzimy to tej opieki nie będzie i będziemy zmuszeni na żłobek albo moją rezygnację z pracy, czego bardzo bym nie chciała ze względu na swoje psychiczne samopoczucie. Do tego nie powiem, że więzy rodzinne są mi obojętne, bo tak nie jest, bo akurat jestem bardzo związana ze swoją mamą (nie nie jest to pępowina) i też nie chciałabym jej sprawić przykrości, a tak będzie bo będzie myśleć, że to przez nią się wyprowadzamy. Mąż uważa, że jeśli to Ja chce utrzymać rodzinę w całości to tylko i wyłącznie wyprowadzka, bo inaczej koniec małżeństwa. I tutaj sprawa, że nie do końca jestem sobie go pewna, bo nie pomagał mi przy wychowaniu dziecka, dopiero niedawno się obudził, że jest ojcem. Nie liczy się z moimi uczuciami, do pewnego momentu był dla mnie "kochający", gdy chodziło o sex, nadal czasami sie zmuszam do sexu z poczucia obowiązku małżeńskiego. Nie doceniał tego, że w domu przy dziecku jest więcej roboty niż pójście na 8h do pracy. Przez dość długi okres męża miałam tylko na papierku i pożytek tylko taki, że wypłatę przynosił (ja też miałam dochód z macierzyńskiego z pracy). Mnie z tego wszystkiego przeraża najbardziej fakt ogromnego kredytu. Co mam zrobić? Czy ze względu na córkę żeby nie rozbijać rodziny iść i robić co on chce czy stanąć przy swojej decyzji, przy swojej racji, że lepiej będzie bez kredytu na własnościowym domu?
