Kapunia100

Mam 37 lat i 3 dzieci. Kiedy wróciłam do pracy po 3 dziecku zauważyłam że wszystko mnie przerasta. Zmienila się szefowa ktora nowe obowiązki na mnie zrzuciła, wiele nadgodzin, ciągły stres. Co rano mdłości. Doszły wspominania , wytykanie błędów. Choroby dzieci, dorabianie lekcje, zajecia dodatkowe. Czuje ze nie mam kiedy wziąć oddech. Nie lubię swojej pracy , męczy mnie, robie bo muszę, bo ludzie mówią że dobra praca, blisko domu, dobrze płatna. Tkwię w czarnej dziurze. Przy ludziach się śmieje, po nocy płacze, ciągle szukam czegoś.....zdarza się ze mam suoer tydzień, jestem radosna, dumna że mam prace taka a nie inna a za chwilę mnie dołuje. Czasem mam ochotę uciec , zmienić wszystko. Czasem żyć się nie chce.Nie znoszę kontroli. Pytań ile zrobiłaś ci masz w planach....głównie chodzi o pracę ale od dom również. Krzyk dzieci, telewizor, nawet odbijanie piłki doprowadza mnie do szału. Czasem stoję i myślę co mam robić, gdzie isc....

Mam 37 lat i 3 dzieci. Kiedy wróciłam do pracy po 3 dziecku zauważyłam że wszystko mnie przerasta. Zmienila się szefowa ktora nowe obowiązki na mnie zrzuciła, wiele nadgodzin, ciągły stres. Co rano mdłości. Doszły wspominania , wytykanie błędów. Choroby dzieci, dorabianie lekcje, zajecia dodatkowe. Czuje ze nie mam kiedy wziąć oddech. Nie lubię swojej pracy , męczy mnie, robie bo muszę, bo ludzie mówią że dobra praca, blisko domu, dobrze płatna. Tkwię w czarnej dziurze. Przy ludziach się śmieje, po nocy płacze, ciągle szukam czegoś.....zdarza się ze mam suoer tydzień, jestem radosna, dumna że mam prace taka a nie inna a za chwilę mnie dołuje. Czasem mam ochotę uciec , zmienić wszystko. Czasem żyć się nie chce.Nie znoszę kontroli. Pytań ile zrobiłaś ci masz w planach....głównie chodzi o pracę ale od dom również. Krzyk dzieci, telewizor, nawet odbijanie piłki doprowadza mnie do szału. Czasem stoję i myślę co mam robić, gdzie isc....