mam 20 lat, byłam już u kilku psychologów i psychiatrów, mam stwierdzoną nerwice i depresje, zrezygnowałam z wizyt bo czułam się lepiej, przestałam też brać leki żeby móc się skupić bardziej na nauce, niestety po raz kolejny dopadł mnie tak zwany dołek, gdyż napisze wprost, nie mam kontaktów z ojcem a jak już coś napisze to pijany obraża mnie i siostrę, mam chorych dziadków na nowotwory, nie dogaduje się z mamą, kieyś miałam w niej najlepszą przyjaciółkę a teraz sie nie odzywamy do siebie, straciłam przyjaciół nie mam nikogo oprócz chłopaka ale nie chce mu się zwierzać z tego wszystkiego bo się po prostu wstydzę, jestem uzależniona od marihuany na początku było fajnie czasami sobie zapalić lubię to bo wtedy nie myślę o tym co sie dzieje w moim życiu mam totalny luz i lubię ten stan, ale zaczęłam zauważać że zaczęłam po prostu palić coraz więcej aż w końcu się uzależniłam, zaczęłam studia i kompletnie sobie nie radze, nie widze sensu w niczym, nie podoba mi się ten kierunek, ale tez nie mam pomysłu gdzie mogłabym pracować, nie lubie ciężkiej fizycznej pracy, a wiadomo że bez wykształcenia nikt mnie nie posadzi za biurko, chciałabym rzucić te studia ale wiem, że mama będzie bardzo zła, już jest jak jej tylko napisałam że nie podobają mi się te studia, każdy mi mówi że sobie na pewno poradzę, zawsze się świetnie uczyłam, ale czuję że już nie daje rady to wszystko mnie przytłacza, nie chce mi się żyć a tak bardzo boje sie zabić nie wiem co robić proszę o poradę, niestety teraz mnie nie stać na psychologa psychiatrę
