Mam 19 lat, jestem uczniem.
Problem pojawił się 2 miesiące temu, odkąd jestem w związku z pewną dziewczyną, kiedy to zwierzyła mi się ona ze swojego przeszłego życia seksualnego, nie szczędząc pewnych "smaczków", np. raz przespała się z nieznajomym, uprawiała seks z kuzynem.
Problem polega na zadręczaniu się przeze mnie myślami na temat przeszłości mojej partnerki, które nie pozwalają mi normalnie funkcjonować, ponieważ np. każdorazowe wypowiedzenie przez nią słowa "kuzyn" wywołuje we mnie silne, negatywne emocje.
Staram się myśleć o tym w sposób typu: "było, minęło", "każdy popełnia błędy" itp. Bądź udaję sam przed sobą, że jest mi ona obojętna, a tak naprawdę bardzo mi na niej zależy. Nie radzę sobie z problemem: mam problemy ze snem, nisiliły się częste bóle głowy/brzucha, napady złości bądź płaczu. Wtedy staram się np. słychać muzyki, pracować fizycznie, czytać.
Czy problemem są zbyt śmiałe wyznania mojej partnerki (które moim zdaniem powinna ona zachować dla siebie) czy moja niedojrzałość i nieumiejętność udźwignięcia "balastu", jakim mnie obarczyła? Czy lepszym rozwiązaniem będzie zakończenie relacji, czy próba walki z samym sobą i "przełamania się"? Czy pomimo wszystko uda mi się kiedykolwiek zbudować normalną relację z moją partnerką?
