Cześć, jestem 21-letnią studentką bez większych powodów do zmartwień i brakiem konkretnego powodu mojego złego samopoczucia. Od jakiegoś czasu, ok 4/5 miesięcy, obserwuję u siebie spadek chęci i motywacji do jakichkolwiek działań. Czynności, które dawniej sprawiały mi przyjemność teraz są mi kompletnie obojętne, a wręcz nie mam na nie ochoty. Dawniej uwielbiałam przebywać wśród ludzi, imprezować i bawić się, a obecnie najlepiej w ogóle nie wychodziłabym z domu. Miewam lepsze i gorsze dni, ale coraz częściej dopada mnie uczucie otępienia i niezidentyfikowanego poczucia bezradności i bezsensu. Do tego dochodzą napady lękowe i ciągła troska o własne zdrowie. Wiem, że od zawsze jestem przewrażliwiona na swoim punkcie, ale nigdy nie hamowało mnie to przed wykonywaniem innych zadań. Napady lękowe związane z nagłym omdleniem, lub zasłabnięciem, dziwne bóle brzucha i ogólne złe samopoczucie. Od lat miewam też problemy ze snem, a w ostatnich miesiącach obserwuję ich nasilenie się. Kładę się zmęczona, a i tak nie mogę zasnąć i leżę do rana. Najgorsze jest to, że nie potrafię wskazać powodów, przez które mogłabym czuć się tak, a nie inaczej, bo w moim życiu nic się przez ten czas jakoś drastycznie nie zmieniło. Czy to może być oznaka depresji? Co powinnam w takiej sytuacji zrobić? Czy jest możliwe, by przyczyną było branie tabletek anty? Czytałam o nich i niektórzy faktycznie narzekali przy nich na złe samopoczucie, ale czy przez tak długi czas? Szukam przyczyny, by móc znaleźć rozwiązanie moich problemów, nim te nasilą się jeszcze bardziej.
