Jestem kobietą, mam 20 lat od ponad roku jestem w szczęśliwym związku, mam pracę.
Mój problem pojawił się ponad 5 lat temu zaczęłam tracić wszystkie znajomości, byłam bardzo zakompleksiona przechodziłam przez zaburzenia odżywiania, samookaleczałam się. Później rozstałam sie z chłopakiem równocześnie miałam też problem w domu, ponieważ mój tata chciał zostawić moja mamę. Od tamtej pory bardzo się zmieniłam ciężko mi zaufać ludziom, mam problemy z rozmową było mi z tym bardzo ciężko lezalam w domu całymi dniami bałam się wyjść do sklepu ponieważ musiałabym wtedy się do kogoś odezwać. W tamtym roku miałam bardzo dziwne stany nagle bez powodu robiło mi się strasznie smutno i zaczynałam płakać zdarzało mi się to kilka razy, w międzyczasie zaczęłam nowy związek, który bardzo dużo mi dał. Nie boję się już wyjścia do sklepu, pojechania autobusem, załatwienia pracy czy innych spraw przestałam się samookaleczać i nie mam w ogóle ochoty tego robić. Moim problemem są teraz nawracajace stany smutku w ostatnim czasie również płaczę codziennie bez powodu, nie mam ochoty na nic nie potrafię się zmobilizować żeby załatwić swoje sprawy, też nie odczuwam czasami żadnych emocji i czuję jakbym była oderwana od rzeczywistości ciężko to wytlumaczyc jakbym sobie żyła sama a wszyscy wokół prowadzili osobne życie jakbym nie była częścią tego świata jest to dla mnie uciążliwe i nie wiem co mi dolega i jak to zmienić kiedyś uważałam że poradzę sobie ze wszystkim sama ale chyba dojrzałam do tego żeby poprosić o pomoc. Mam też problem z przyjmowaniem krytyki odbieram ja często jako atak, mam wrażenie że ktoś mnie mnie lubi. Od dawna mam też problemy z koncentracją i pamięcią. Często też zdarza mi się odczuwać pustkę w głowie i samotność brakuje mi ludzi ale nie potrafię nawiązać nowych znajomości. Wiem, że bardzo chaotycznie to wszystko jest napisane ale potrzebuje pomocy teraz.
