Chciałabym, prosić o poradę.
Jestem mamą półtora rocznej córki, mam 20 lat, mój narzeczony pracuje za granicą, ja mieszkam z córką u moich rodziców razem z młodszą siostrą. Niestety od wielu lat nie dogaduje się z rodzicami, a od kiedy urodziła się moja córka nasze relacje się pogorszyły. Problemem u nich jest to że wymyślają jakieś sytuację które nie miały miejsca i opowiadają je innym ludziom przez co z połową rodziny mam zły kontakt. (np. Mówiła że ja nie interesuje się swoim dzieckiem i ona musi się nim zajmować, a prawda jest taka że nawet nie wzięła jej na ręce a ja siedziałam z dzieckiem całkiem sama) to tylko jeden z milionów innych przykładów. Ogólnie ciągle się z nimi kłócę, najlepiej by było gdybym oddała im wszystkie pieniądze jakie mam bo tylko o to im chodzi. Nie mam pojęcia czemu zawsze mnie tak traktowali. Mój narzeczony wie jak jest ale za bardzo nie ma co mi doradzić, niestety nie mam się gdzie wyprowadzić, a rozmowy z nimi nie pomagają tylko pogarszają cała sytuację. Najbardziej denerwuje mnie kiedy naciskają na wychowanie mojego dziecka, jeśli ja się na coś nie godze to oni robią na przekór. Z narzeczonym niby się dogadujemy ale widzę że mnie olewa, przeszkadza mu że po ciąży dużo przytyłam i nie potrafię zrzucić tych kilogramów. Denerwuje się że za dużo wydaje pieniędzy, dostaje od niego 2 tysiące miesięcznie i nawet nie starcza żebym mogła coś kupić dla siebie, wszystko idzie na rzeczy dla dziecka i jedzenie i nie uważam że źle dysponuje pieniędzmi. Ciężko opisać tak w skrócie wszystko, ale chodzi o to że wszystko mnie przytłacza, źle się czuję, gdyby nie dziecko to chodziła bym ciągle smutna, chce mi się płakać i nie wiem co się ze mną dzieje kiedyś potrafiłam się cieszyć a teraz muszę tylko udawać że wszystko jest w porządku. Najchętniej nie wychodziła bym z domu, mam wszystkiego dość.
