Witam,
Mam 20 lat, jestem studentką. Od 15 roku życia co jakiś czas wracają do mnie myśli samobójcze. Od 2 lat coraz częściej je mam. Nie potrafię kontrolować swoich emocji i cokolwiek się stanie wybucham płaczem i zaraz myślę o tym jak się zabić. Czuję brak sensu życia. Cokolwiek robiąc, zastanawiam się jaki to ma sens. Po co mam się starać... Czuję, że nic w życiu mi nie wyjdzie, że sobie w nim nie poradzę, nie jestem w niczym wystarczająco dobra...nie wiem kim jestem do końca. Natomiast ludzie odbierają mnie, jako wesołą dziewczynę,bo taka staram się być - zawsze uśmiechnięta. Dodam, że od 7 lat leczę się na niedoczynność tarczycy,ale wyniki mam już w normie. Czy to ma jakiś związek? Czy mam udać się do psychiatry? Co ze mną jest...?
