Rafał31

Ale może są książki w stylu" jak pokazać komuś że potrzebuje pomocy."😁

NIe wiem czy do czegoś doszło bo za wcześnie ujawniłem się z wiedzą o tym filircie. Ona zarzeka się że nic nie było. Ale ja jej nie wierzę. Ona boi się każdego większego wyzwania w postaci wyjść z dzieckiem do sklepu. Boi się że będzie mała płakała i co w tedy ludzie powiedzą, jak ja odbiorą. Boi się wyjść z domu i mnie zostawić z córką. Bo twierdzi że sobie z nią nie poradzę. Nie chce iść z tym do lekarza bo twierdzi że nikt jej nie pomorze.

Bardzo chętnie znajdę wady które mogę i ja popełniać. Co mam napisać o sobie. Pracuje często na wyjazdach zagranicznych. Nie ma mnie po 3-7 tygodni. Jak jestem w Polsce to staram się cały czas poświęcić żonie i córce. Nie widzę powodu aby miała do mnie jakiś żal. Kiedyś mówiła że jest jej tylko ciężko samej przy dziecku. Ale godzi się na wyjazdy nawet bym powiedział bardzo chętnie.

Witam mam 31 lat i jestem mężem od 9 lat i ojcem od 10 miesiecy. Potrzebuje porady aby zrozumieć co sie dzieje z moją żoną. Od jakiegoś czasu zachowuje się dziwnie. (2 lata). Unika relacji ze mną i potrafi nakłaniać do wyjazdów służbowych. Jest ciągle rozdrażniona i dostaje szału nawet przy drobnych niepowodzeniach. Była u lekarza który kazał jej zajść w ciążę twierdząc że hormony w niej buzują bo nie może spełnić się jako kobieta. Po urodzeniu jest tylko gorzej. Dostaje histeri nawet przy przebieraniu córki. O zbliżeniach nie ma mowy. Ostatnio wycofała się nawet z życia towarzyskiego. Boi się wszystkiego. Nadmienie że kiedyś nakryłem ja na flircie czatowym z naszym znajomym. I od tego momentu zaczęło się sypać wszystko.