Jestem.... mam 28 lat. Od kilku lat wracają do mnie myśli o braku sensu życia i chęci odebrania sobie go. Nikogo nie interesuje tak naprawde co czuje i mysle, a jedyna odpowiedz ktora bedzie proba pomocy to "idz Pan do lekarza". Niestety ja jako osoba zyjaca w tkz. Depresji nie mam sily na wykonac podstawowych czynnosci w zyciu tj. Umyc sie zrobic herbate czy sniadanie, mam ochote tylko lezec. Nie lubie rozmawiac z ludzmi, mam psa leze z nim cale wolne dnie i wychodze na spacer rano i wieczorem. Chcialbym miec kochajaca zone czy dziewczyne ale nigdy nie bylem w zwiazku. Mam wrazenie ze staje sie niezdolny do nawiazywania stosunkow miedzyludzkich, czuje sie niepotrzebny i bezradny. Nie potrafie zainteresowac kobiety swoja osoba niepotrafie prowadzic rozmowy, nie wiem co powiedziec. Czuje ze zawiodlem, mam dosc zycia i chcialbym zeby to wszystko sie juz skonczylo. Nie mam dobrego kontaktu z rodzina nie mam komu o tym powiedziec, nie wiem na co licze.. chce zeby to wszystko sie skonczylo
