Podejrzewam depresję

[Eciak.96]

Witam mam na imię Ewa mam 26 lat.  Jestem mamą dwójki dzieci i żoną.

Po śmierci chrzestnego zauważyłam u siebie lęki i wachania nastroju. Z biegiem lat zaczęło się nasilać.  Zaczęłam się wycofywać z spotkań nie chciało mi się nic i tak przez 7 lat do teraz. Dodatkowo od dłuższego czasu brak motywacji do wszystkiego podchodzę pesymistyczne dzięki dzieciom wstaje ogarniam dom jedzenie ale wieczorem jestem do niczego. Płacz brak zrozumienia robiłam testy z bydgoskiej poradni psychologicznej wyszła ciężka depresja od 9 MSC problemy z odżywianiem. Pociesza mnie fakt że dzięki dzieciom nie mam myśli samobójczych. 

Wiem że na to co się dzieje składa się też moje dzieciństwo.  Zakazy , opieka nad siostra , śmierć taty, roczny terror z ojczymem. 

Mąż choruje na hemofilię i martwię się o niego.  Często jak dopada moje dzieci jakieś choróbsko zaczynam się trząść sztywność i jest mi zimno tak nadopiekuńczość też mnie dotyczy wiem że robię źle ale to silniejsze. Chce we wrześniu iść do psychologa ale ciągle brak mi motywacji jestem z tym sama mąż stara się zrozumieć ale nie jest łatwo.  Zero koleżanek bo się odseparowałam.  Potrzebuje pomocy potrzebuję być wysłuchana.  Co dzień patrzę w lustro i nie jestem tą Ewą co kiedyś która wybiegała w deszcz i szalała. Chce dać synom mamę jaka powinni mieć.  Ale samej mi ciężko.  Dziękuję pozdrawiam. 

[thanatos]

"Ale samej mi ciężko." Nie jesteś sama, masz rodzinę. 

Może nie będą w stanie pomóc, ale możesz dać im znać że potrzebujesz wsparcia. Po pomoc najlepiej zwrócić się profesjonalną. Pierwszy krok to zapisanie się do lekarza. Możesz w parę minut zapisać się na wizytę przez internet, sama wizyta też może być online, jeżeli tak Ci będzie łatwiej. Ale może lepiej odrazu spróbować u psychiatry i wypróbować jakieś leki.