Zdrady

[Hannibal22]

Dzień dobry, 

Mam na imię Ania, mam 22 lata, nie radzę sobie z tym jak wyglądają moje relacje z mężczyznami. Większość moich związków kończy się w taki sposób, że poznaje kogoś, nawet będąc w związku który mnie satysfakcjonuje zaczynam go poznawać przez co zaniedbuje związek, który nagle zaczyna się wydawać niewystarczający, toksyczny, jak by od początku nie chodziło w nim o miłość. Kończy się to tym: czuje że wyrządządzam wszystkim krzywdę, kończę związek ze  świadomością zdrady i jeszcze większą nienawiścią do samej siebie. Wiedząc że zdradziłam kogoś na kim mi zależało szukając czegoś lepszego albo nawet chwilowego poczucia się lepiej, co na koniec okazuje się kłamstwem. 

Bardzo mi zależy na relacji z kimś, takiej dobrej spokojnej na pewności, że nikomu nie zrobię krzywdy. Wiem że moje zachowanie może mieć związek z brakiem relacji z Ojcem, który ma normalny kontakt z trojgiem mojego rodzeństwa, tylko ze mna nie rozmawiał nigdy. Wiem że szukam w mężczyznach ojca ale nie wiem dlaczego robię coś tak strasznego jak te niszczenie związków, uświadomiłam sobie że nie mogę drugiej osoby w związku traktować jak zamiennik, wiem o tym, więc dlaczego robię coś takiego. Czuje się z tym obrzydliwie i nie wierzę że potrafię stworzyć dobra relacje. Nie wiem co mam zrobić..

[turkuć_podjadek]

Dzień dobry, Aniu. Faktycznie wyrządzasz krzywdę tym chłopakom. Jednak wiedząc, że zostałaś odtrącona przez ojca, wcale mnie to nie dziwi. 

23 godziny temu, Hannibal22 napisał:

Wiem że szukam w mężczyznach ojca ale nie wiem dlaczego robię coś tak strasznego jak te niszczenie związków

Dokładnie, szukasz w mężczyznach ojca. Z Twojego doświadczenia wynika, że ojciec to ktoś, kto Cię nie akceptuje, nie docenia, nie zauważa. Jesteś nauczona takiego traktowania, więc szukasz chłopaka, który będzie traktował Cię w taki właśnie, znany dla Ciebie sposób. Tak przynajmniej kierują Cię emocje. Rozum podpowiada zapewne, żebyś związała się z kimś dobrym, opiekuńczym, kochającym. Ty znajdujesz kogoś takiego, bo jesteś fajną dziewczyną i nie stanowi to większego problemu. Ale to Cię nie zadowala, nie czujesz się wygodnie w takiej relacji, bo nie do tego przywykłaś, i zamiast być odrzuconą, wolisz sama się odrzucić, dopuszczając się zdrady. 

Co byś powiedziała na psychoterapię? Możesz sobie pozwolić na wydanie 120-200zł za jedno spotkanie w tygodniu, przez okres od kilku miesięcy do kilku lat? Przy założeniu, że trafisz do dobrego specjalisty.