Skocz do zawartości

Czy jest możliwe by orientacja seksualna zmieniła się „z dnia na dzień”?


jusza

Polecane posty

Witam! Mężczyzna, 16 lat

Od dłuższego już czasu (a dokładnie zaraz stukną 2 miesiące) nurtuje mnie pewien bardzo trudny temat, który nie sądziłem, że kiedykolwiek nadejdzie. Mam namyśli orientację seksualną, a bardziej jej nagłą zmianę o 180°. 

Na początku czerwca wyszedłem sobie na spacer z psem, a że w niedługim czasie rozpoczynało się Euro 2020 (2021) to stwierdziłem, że obejrzę „Hejt Park” prowadzony przez Krzysztofa Stanowskiego. Jego gościem był polityk-Sławomir Mentzen, który dał długi wywiad z wieloma wątkami. Był tam poruszony temat piłki nożnej, wyborów, gospodarki itp. Niestety (patrząc na to dzisiaj) w tym wywiadzie poruszyli również temat LGBT. Sławomir Mentzen powiedział, że w USA narzuca się dzieciom zajęcia na temat homoseksualizmu oraz daje im się zadanie by zastanowiły się czy może ich orientacja nie jest inna. Ja słysząc to zacząłem się zastanawiać czy moja orientacja, może, jest inna niż hetero. Trwało to kilkanaście minut i szczerze się tego przeraziłem, ale nagle zadzwoniła do mnie moja dziewczyna (z którą jestem już ponad 4 miesiące), by porozmawiać na jakiś losowy temat (nie ma związku z tematem). Po tej rozmowie stwierdziłem że to co myślałem było totalną głupotą, jakoś zapomniałem o tym na dobre parę dni. 
 

Przed rozpisaniem się na ten temat, warto wspomnieć moje poprzednie przeżycia z seksualnością itp. Od przedszkola pamiętam bardzo podobały mi się dziewczyny, miałem jedną, w której byłem zakochany całe przedszkole. W szkole podstawowej również miałem wiele zakochań, ale co ważne tylko w dziewczynach. Istotną kwestią jest to, że robiłem to z własnej chęci i fascynacji, podniecało mnie ciało kobiety. Pamiętam jeszcze, że w przedszkolu bawiliśmy się z kolegami w lekarza i dotykaliśmy jednego „pacjetna” bo strefię intymnej, nie przywiązuje teraz do tego żadnej wagi bo byłem wtedy 5-letnim dzieckiem i w tym wieku nie rozumie się pewnych spraw. Wracając do szkoły podstawowej to miałem wiele nie udanych miłości, ale nigdy nie podobał mi się chłopak i przechodziłem wobec nich obojętnie. Grałem bardzo długo w koszykówkę, chodziłem na siłownię. Nie tworzyło to we mnie żadnego podniecenia ani zainteresowania mimo że przebywałem z ich ciałami itp, jak to sportowiec. W liceum również wiele dziewczyn mi się bardzo podobało i mnie podniecało, w tym czasie również poznałem moją dziewczynę. Bardzo mi się podoba, czułem się jak normalny Heteroseksualista.

Minął jakiś tydzień lub krócej i temat ten wrócił, był to jednak tydzień gdzie chodziliśmy do szkoły, a że chodzę z moją ukochaną dziewczyną do klasy to teoretycznie miałem wsparcie. Okazało się jednak że w tym tygodniu ona chciała mieć przerwę ode mnie mnie. Spędziłem 4 dni siedząc i płacząc po szkole godzinami, totalnie sobie z tym nie radziłem. Jednak cały czas podniecały mnie kobiety, kręciło mnie porno z kobietami. Nadzy mężczyźni itp. nie dawali mi żadnego podniecenia więc było to w sumie dla mnie oczywiste. Pod koniec tygodnia pogodziłem się z nią a ten problem jakby został rozwiązany, znów normalnie byłem hetero bez wątpliwości. Następny tydzień był normalny, do momentu gdy podajże w czwartek przechodziłem sobie przez mieszkanie i taką „falą” ten problem wrócił. Jakoś chodziło mi to po głowie, spotykałem się z moją lubą i nadal czułem do niej wielką miłość i podniecenie. Przyszedł koniec roku szkolnego (bo ten wywiad obejrzałem na początku czerwca) i czasami się z nim zmagałem czasami nie. Pojechałem w pierwszy dzień wakacji z moją dziewczyną do Warszawy na cały dzień, było zajebiście ale momentami sobie o tym przypominałem i trochę się źle czułem. Oczywiście całowaliśmy się, tuliliśmy i mieliśmy kontakt fizyczny więc w żaden sposób mnie to nie obrzydzało (a chyba geja powinno), a co więcej, chciałem tego i to bardzo. Potem wróciliśmy pociągiem do domu i następnego dnia ten temat znowu wrócił. Moja dziewczyna poszła na miesiąc do pracy więc nie mogliśmy się tak często widzieć. Był płacz i dosłownie histeria, nie było ze mną kontaktu, pojechałem do mojego psychologa, któremu wcześniej mówiłem o tym problemie, ale gdy o nim zapomniałem (myślałem że już się skończył) nie poruszaliśmy więcej tego tematu. Rozmawialiśmy o tym prawie dwie godziny i lekką ulgę poczułem ale nadal nie odpuściło. Pracowałem wtedy u taty w BarberShopie, więc jest tam dużo mężczyzn. Dużo płakałem bo naprawdę nie chce i nie chciałem być gejem. Codziennie rano budziłem się z tym i nie miałem na to siły. Ale skąd w ogóle ja o tym myślałem? Pojawiło się jakieś dziwne uczucie w penisie, nie jest to ani erekcja (bo zachowywał się po prostu normalnie) ani podniecenie bo ono jest pozytywnym uczuciem i wiąże się raczej z tym że ktoś Ci się podoba. Nigdy nie podobał mi się dotyk mężczyzny, nie chciałem się z nimi tulić, mieć bliskości itp. W marcu (dzisiaj jest koniec lipca) mój przyjaciel powiedział mi, że jest gejem. Poczułem dziwny dyskomfort, ale nie teraz jak z penisem tylko bałem się by nie czuł do mnie nic bo nie jestem w stanie czuć tego samego co on, do tego jeszcze byłem na początku związku z moją ukochaną dziewczyną. W sumie to proponował mi czułości itp ale kategorycznie tego nie chciałem. Pojechałem na wakacje dwa tygodnie temu, na początku było tragicznie bo dzień przed wyjazdem spotkałem się z moją lubą i podczas wracania był jakiś chłopak, przez którego nasiliły się te uczucia w penisie i duszności (nie dostałem erekcji). Potem przez wakacje dziewczyna powiedziała mi że w sumie to już nie jest ze mną szczęśliwa ale napisałem jej długą wiadomość i przetrwaliśmy. Teraz ten problem znów się ze mną ciągnie, raz wydaje mi się że jestem gejem na 99% i przez chwile czułem się z tym znośnie bo w końcu miałem chwilę spokoju od tego uczucia ale potem gdy pomyślałem z czym to się wiąże to nadal prowadziłem wojnę w mojej głowie. Czasami czuję się znów wolny od tego i jestem w normalnie np. przeglądać media społecznościowe. Moi rodzicie uważają, że stworzyłem sobie problem zastępczy by nie myśleć o problemach w związku na który oddałem 100% siebie, a lekarz twierdzi że to są lęki, które akurat przyczepiły się tego tematu. Ja mam szczerze tego dość i jedyne do czego chce wrócić to normalność taka jaka była wcześniej. Dodam jeszcze, że gdy się z nią widzę to znów czuje się jak normalny heteroseksualista. Jeszcze wydaje mi się jakbym może tracił pociąg do kobiet i zwracał uwagę na mężczyzn bardziej, ale z drugiej strony pornografia z kobietami mi się podoba. Mam straszny mętlik w głowie, jednak myśl bliskości z mężczyzna mnie odrzuca, chociaż jak się domyślasz to ta myśl guzik daje.

Teraz nie wiem co czuje, wszyscy mi mówią że to lęki, ale teraz czuję jakby tak było całe życie i nie może być inaczej. Kiedy na początku problemu chciałem się upewnić czy napewno mnie gejowskie porno nie podnieca to po obejrzeniu mnie to obrzydziło. Teraz, to uczucie jakby podniecenia utrzymuje się 24/7 i już nie mam siły dalej z tym funkcjonować, wydaję mi się że zdjęcia nagich mężczyzn zaczęły mnie podniecać a kobiet: nie działać na mnie w żaden sposób chociaż wcześniej było na odwrót. Boję się tego że już z tego nie wyjdę i tego że mój mózg nie chce z tego wyjść, chociaż staram się bronić że stanie się gejem po filmiku na YT jest nie możliwe. 

Pozdrawiam i z góry dzięki  

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Orientacji seksualnej nie można nabyć - człowiek się z tym rodzi, choć dopiero w pewnym etapie życia zaczyna siebie "odkrywać". Ludzie mogą przejawiać skłonności homoseksualne będąc jeszcze dzieckiem, ale mogą też "odkryć siebie" będąc dorosłym człowiekiem. Niestety często zdarza się, że ludzie pod presją społeczeństwa na siłę wypierają się ze swoich skłonności homoseksualnych.

Orientacja składa się na dwa czynniki - seksualną oraz romantyczną. Musisz zadać sobie pytanie nie tylko, czy czujesz pociąg seksualny wobec mężczyzn, ale też czy byłbyś w stanie zakochać się w mężczyźnie i okazywać mu czułość niekoniecznie związaną z seksem. Można być homoseksualnym i homoromantycznym, ale równie dobrze można być biseksualnym i heteroromantycznym, czy nawet heteroseksualnym i homoromantycznym.

 

Najpewniej, jeśli nie czujesz pociągu seksualnego, ani pociągu romantycznego wobec mężczyzn, nie jesteś gejem, ani biseksualny. Jest to jednak coś, co sam musisz zrozumieć - sam najlepiej wiesz, co Ci się podoba.

Oczywiście nie wykluczam, że mogą być to natrętne myśli. Pomyśl nad kontynuacją tego tematu ze swoim psychologiem.

 

  • Jestem za to wdzięczny 1
Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 3 months later...

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gość
Odpowiedz...

×   Wklejony jako tekst z formatowaniem.   Wklej jako zwykły tekst

  Maksymalna ilość emotikon wynosi 75.

×   Twój link będzie automatycznie osadzony.   Wyświetlać jako link

×   Twoja poprzednia zawartość została przywrócona.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz wkleić zdjęć bezpośrednio. Prześlij lub wstaw obrazy z adresu URL.

  • SKOCZ DO: 
    Księgarnia >>>> | Apteka >>>> | Uroda >>>> | Sport >>>> | Dziecięce >>>> | Moda >>>>

  • PODCASTY.jpg

  • Wpisy blogu

    • 0 komentarzy
      Plotka. Złośliwcy powiadają, że bywa to rodzaj przemocy pośredniej – dokuczania komuś okrężną drogą. Trochę straszne, bo – powołując się na dokument „Dylemat społeczny” – fake news roznosi się w sieci sześć razy szybciej niż fakt. Najwyraźniej rzeczywiście plotki są jak chwasty w ogrodzie; nawet jeśli zrywamy je, nowe rosną prędko. Czasami bywają to chwasty wyjątkowo toksyczne, bo używa ich się chociażby do mobbingu, gnębienia kogoś w miejscu pracy lub w związku z wykonywanym przez niego zajęciem. Na szczęście nie wszystkie plotki są takie złe. Na przykład ktoś kiedyś rozpowiedział, że podobno odziedziczyłem hotel. Kto by pomyślał, jak nagle i drastycznie może wzrosnąć atrakcyjność człowieka... 😆 Tak czy inaczej, uważajmy z tym plotkowaniem i pamiętajmy: plotka niewiele mówi o danej osobie – znacznie więcej o człowieku, który w nią wierzy. Miłego dnia.
    • 0 komentarzy
      Kolejny podcast z cyklu psychologia relacji bez cenzury: 10 zjawisk, które psują związki. Psychologia miłości w kontekście czynników, które mogą zakłócić lub nawet przyczynić się do zakończenia relacji. 
       
       
       
    • 0 komentarzy
      Kiedy ostatnio dane ci było doświadczyć głębokiego relaksu, któremu towarzyszy stan błogości, poczucia harmonii wewnętrznej i kojącego spokoju? Mam nadzieję, że miewasz takie odczucia nierzadko. Jeśli jest jednak inaczej, rozważmy, co można zrobić, aby sytuację poprawić. Wersja audio poniżej, a wersja tekstowa tutaj.
       
       
    • 0 komentarzy
      Nadciąga weekend i być może niektórzy poświęcą chwilę albo dwie na jakiś serial. Nie mam na to za dużo czasu, więc wolę za często do tego typu produkcji nie zasiadać, bo niekiedy ciężko oderwać się. Wstrzemięźliwość we wszystkim – nawet we wstrzemięźliwości, więc robię wyjątki. Jako psycholog cenię barwne postacie, interesujące relacje i tym samy interakcje między bohaterami. Dramaturgia, wątki psychologiczne i niecodzienny obyczajowy kontekst też mają znaczenie. Jeśli zatem ktoś podziela sympatię do takich klimatów, może sięgnąć po „Po złej stronie torów”. Fabuła wciąga, ale jest to zarazem studium głęboko dysfunkcyjnej rodziny, która próbuje sobie radzić w obliczu splotu fatalnych okoliczności. A charaktery poszczególnych postaci zdecydowanie tego nie ułatwiają. Pierwszy sezon jest fenomenalny, natomiast pomimo słabszej jakości sezonu trzeciego, nawet tam dochodzi do takich scen, które wstrząsają nami na tyle mocno, że aż przydałyby się pasy bezpieczeństwa. Mocne. Podobało mi się. A Wy co polecacie?
    • 0 komentarzy
      Feministki głoszą hasło "przemoc ma płeć" (w domyśle - męską). Tymczasem chociażby raport "Diagnoza przemocy wobec dzieci 2023" wskazuje, że: "Sprawcami przemocy psychicznej i fizycznej wobec dzieci ze strony bliskich dorosłych najczęściej byli rodzice - ojcowie (odpowiednio, 39% i 35%) i matki (odpowiednio 43% i 31%)." Niechętnie pokazuje się tego typu dane, ale warto je znać mimo że uporczywie marginalizuje się takie informacje, co stanowi element kultury anulowania (cancel culture, cenzura tego co nie przystaje do ideologii).
      Zachowujmy trzeźwy osąd i wielką czujność, empatię, kiedy widzimy przekazy niewiarygodnie tendencyjne, jednostronne, a przy tym ewidentnie używane do celów politycznych, propagandowych czy nastawione na promocję różnych fundacji pozyskujących środki z budżetów publicznych oraz innych źródeł (w grę często wchodzą bardzo duże kwoty). W takich wypadkach istnieje bowiem ogromne ryzyko, że zostaniemy zmanipulowani lub okłamani. 



  • Ważna informacja

    Chcąc, by psycholog ustosunkował się do pytania zadanego na forum, należy we wstępie podać swój wiek oraz swoją płeć i spełnić warunki podane w instrukcji darmowej porady. Psycholodzy udzielają odpowiedzi w miarę możliwości czasowych. W razie doświadczania nasilonych myśli samobójczych należy skontaktować się z numerem 112 by uzyskać ratunek. Doświadczając złego samopoczucia lub innych problemów można rozważyć też kontakt z telefonami zaufania i pomocowymi - niektóre numery podane są tutaj.

  • 05e7f642-357a-49b3-b1df-737b9aa7b7a1.jpg

  • SKOCZ DO:

  • PODCASTY-OCALSIEBIEpl.jpg

  •  
  • Podcasty i filmy o psychologii

  • Książki o rozwoju osobistym i psychologii

    83eaf72d-ea6e-4a48-ab5f-9aefa9423f3d.jpg

×
×
  • Utwórz nowe...

Ważne informacje

Używając strony akceptuje się Warunki korzystania z serwisu, zwłaszcza wykorzystanie plików cookies.