Dziwne zachowania u żony

[Rafał31]

Witam mam 31 lat i jestem mężem od 9 lat i ojcem od 10 miesiecy. Potrzebuje porady aby zrozumieć co sie dzieje z moją żoną. Od jakiegoś czasu zachowuje się dziwnie. (2 lata). Unika relacji ze mną i potrafi nakłaniać do wyjazdów służbowych. Jest ciągle rozdrażniona i dostaje szału nawet przy drobnych niepowodzeniach. Była u lekarza który kazał jej zajść w ciążę twierdząc że hormony w niej buzują bo nie może spełnić się jako kobieta. Po urodzeniu jest tylko gorzej. Dostaje histeri nawet przy przebieraniu córki. O zbliżeniach nie ma mowy. Ostatnio wycofała się nawet z życia towarzyskiego. Boi się wszystkiego. Nadmienie że kiedyś nakryłem ja na flircie czatowym z naszym znajomym. I od tego momentu zaczęło się sypać wszystko.

[biglebowski]

Najpierw eliminacja najprostszych przyczyn. Wajazd służbowy, wynajęcie detektywa i niech sprawdzi czy znajomy się nie pojawi osobiście.

[Avenir]

Cóż... popieram przedmówcę. Zdrada jest dość prawdopodobna przy takich objawach, aczkolwiek przyczyną mogą być też jakieś zaburzenia psychiczne żony.

Ponadto...

Mało napisałeś o sobie. Takie jednostronne relacje dają niewiele światła na całą sytuację. Czy żona coś ci zarzuca, o coś oskarża, żali się na coś? Wysłuchałeś jej kiedyś na spokojnie i przemyślałeś to co miała do powiedzenia? W twoim poście widzę tylko zarzuty i oczekiwania. Trudno uwierzyć, że kobieta, która jest kochana i zadbana w związku zachowuje się w opisany sposób. Nie szukaj tylko przyczyn w niej. Poszukaj też w sobie.

[Rafał31]

Bardzo chętnie znajdę wady które mogę i ja popełniać. Co mam napisać o sobie. Pracuje często na wyjazdach zagranicznych. Nie ma mnie po 3-7 tygodni. Jak jestem w Polsce to staram się cały czas poświęcić żonie i córce. Nie widzę powodu aby miała do mnie jakiś żal. Kiedyś mówiła że jest jej tylko ciężko samej przy dziecku. Ale godzi się na wyjazdy nawet bym powiedział bardzo chętnie.

[Kolezanka.]

Byc moze.godzi sie na wyjazdy, bo wie, ze pieniadze sa Wam potrzebne? 

Mozna zbadac watek zdrady, jednak.sadze, ze to nie jest koniecznosc. 

Byc moze nie daje rady sama z dzieckiem zostawac na tak.dlugi.okres czasu? Nie.mowie ze fizycznie, ale.psychicznie. i ten flirt, jest byc moze tego skutkiem. Napisales ze boi sie wszystkiego. Niestety takie odczucia leku moga sie przerodzic w cos powaznego. 

[turkuć_podjadek]

Siema

Szybko się pobraliście. Czyżby małżonka dwa lata temu wypaliła się w małżeństwie, stwierdziła "to jednak nie to" i do dzisiaj tak się męczy, bo nie potrafi nic z tym zrobić? Czujesz się, jakbyś był żonie niepotrzebny, przeszkadzał jej tylko? Czujesz się winny, ale nie wiesz właściwie dlaczego? Kiedy nakryłeś ja na flircie? To był ostry flirt seksualny, czy taki ecie-pecie? 

I jeszcze powiedz, co to znaczy, że boi się wszystkiego? Ma przewlekłe stany lękowe i zachowuje się, jakby zaraz miało się wydarzyć coś strasznego?

A tego lekarza nakazującego zajście w ciążę z powodu rzekomo buzujących hormonów nawet nie skomentuję, bo byłoby to bardzo wulgarne.

[Rafał31]

NIe wiem czy do czegoś doszło bo za wcześnie ujawniłem się z wiedzą o tym filircie. Ona zarzeka się że nic nie było. Ale ja jej nie wierzę. Ona boi się każdego większego wyzwania w postaci wyjść z dzieckiem do sklepu. Boi się że będzie mała płakała i co w tedy ludzie powiedzą, jak ja odbiorą. Boi się wyjść z domu i mnie zostawić z córką. Bo twierdzi że sobie z nią nie poradzę.  Nie chce  iść z tym do lekarza bo twierdzi że nikt jej nie pomorze. 

[turkuć_podjadek]

Mhm, czyli ewentualna zdrada, co do której nie ma przekonujących dowodów, jest raczej tylko pobocznym tematem, a głównym problemem są jakieś zaburzenia emocjonalne. Niestety nie da się skutecznie pomóc żonie, jeśli ona tej pomocy nie chce. A przynajmniej ja nie wiem jak to zrobić. Nigdy nie widziałem książki w stylu "Jak komuś pomóc na siłę"

[Rafał31]

Ale może są książki w stylu" jak pokazać komuś że potrzebuje pomocy."😁

[turkuć_podjadek]

 Niestety, o takich też nic nie wiem. Na ogół ludzie zauważają, że potrzebują pomocy, gdy zaczynają dobijać do dna i życie staje się nie do zniesienia. Czasami nie ma innego wyjścia, jak tylko pozwolić im doprowadzić się do takiego stanu. Czy tak musi być w tym przypadku - nie wiem. Może by zadziałała dobrze dobrana perswazja albo jakaś manipulacja, ale nie wiem co konkretnie mogłoby podziałać na Twoją żonę.

[turkuć_podjadek]

Jeszcze podrzucę taki pomysł: żona o własne zdrowie może się specjalnie nie troszczyć, o małżeństwo też nie, ale córka powinna być dla niej kimś wyjątkowym. Spróbuj uświadomić ją, że małe dziecko (szczególnie córka) jest silnie uzależniona od matki i jeśli z tą matką jest coś nie tak, histeryzuje, zachowuje się lękliwie itp, córka na pewno to wyczuwa i mocno odbija się to na jej młodej, wrażliwej, kształtującej się psychice. Możesz zapytać żonę czy chciałaby, żeby wasza córka miała w przyszłości zaburzenia osobowości, była alkoholiczką, narkomanką, chorowała na depresję, jakieś paranoje albo nawet popełniła samobójstwo. Nie wiem jak to u was wygląda i czy takie konsekwencje muszą się ziścić, ale trzeba je brać pod uwagę. Może to ruszy żonę i zachęci do pracy nad swoimi problemami. Tylko wspólnie poszukajcie dobrego specjalisty, bo jak znowu pójdzie do kogoś, kto powie "Musi Pani urodzić jeszcze jedno dziecko, bo widocznie hormony jeszcze się nie ustabilizowały" albo kogoś na podobnym poziomie oderwania od rzeczywistości, to guzik z tego będzie.