Skocz do zawartości

23 lata - co dalej z życiem ?


ekhmm

Polecane posty

Cześć 
Pochodzę z dobrego domu, nigdy nie brakowało pieniędzy, jednak odkąd pamiętam rodzice byli zapracowani, a  ja wychowywałem się w pewien sposób sam. 
Od czasów gimnazjum zaczęła imponować mi potocznie zwana osiedlowa " patologia " Imponowało mi zło, papierosy, używki i życie pod blokiem na ławce. W porę  udało mi się ogarnąć,  z dużym trudem ukończyłem gimnazjum i poszedłem do liceum, w tym samym czasie znalazłem sobie hobby i to pomogło mi stanąć na nogi. 2 lata było dobrze, zacząłem się uczyć, sam tego chciałem i robiłem to z przyjemnością, odbiłem od złego towarzystwa, zająłem się rozwojem siebie i swojej pasji,  chciałem mieć dobre oceny i na ten czas na prawdę mocno się przykładałem. Problem zaczął się w 3 klasie. Niespodziewanie poznałem dziewczynę, zakochałem się i znów wszystko olałem i zaniedbałem dla związku. Zacząłem wagarować, kłócić z rodzicami, aż ostatecznie nie zdałem matury. Na szczęście udało mi się ją potem poprawić, wyprowadziłem się do innego miasta na studia, po pewnym czasie rozstałem się z ówczesną dziewczyną i zaczęło się dla mnie totalne piekło. 
Od nowa wplątałem się w totalnie najgorsze towarzystwo jakie mogłem: ludzie z wykształceniem podstawowym, alkoholicy, narkomani, dilerzy, degeneraci po wyrokach ,dziewczyny na chwile, non stop impreza, duża ilość używek. Po pewnym czasie rzuciłem szkołę i moje życie toczyło się w ciągłej " zabawie " przez ponad rok. Znów na chwile gdy było na prawdę źle przejrzałem na oczy, udało mi się pójść na studia po raz drugi,  jednak po krótkim czasie  znów wróciłem do wcześniejszego trybu życia, który trwał tak ponad 2 lata.  Minął teraz ok. rok od czasu w którym znów stopniowo lecz totalnie odciąłem się od ludzi z którymi miałem wtedy  kontakt i od życia w którym tkwiłem. Obecnie mam 23 lata i jestem strasznie zagubiony. Chciałbym żyć normlanie, dotarło do mnie że jest to ostatni dzwonek, aby zmienić coś i nie skończyć pod blokiem lub z łopatą do końca życia. Nie wiem co mogę zrobić dalej, napatrzyłem się na strasznie smutne życia, na masę cierpienia, na straszną biedę, na ludzi zniszczonych od dragów i całego syfu w którym tkwią. Wsiąkłem w to tak, że nie potrafię się z tego oczyścić i zapomnieć. Czuje, że  wycofałem się od ludzi, mam dość mocne traumy, lęki, stany depresyjne i "dziury" w głowie. Przez ostatni rok w którym staram się wrócić do normalności znalazłem sobie nową pasję którą jest motoryzacja. Bardzo lubię jeździć samochodem, interesuje mnie budowa silników, tuning oraz wszystko co związane z motoryzacją. Dość sporo czytam, oglądam filmów oraz przeglądam fora na ten temat. W końcu czuje, że jest to kierunek w który chciałbym iść, jednak nie mam żadnego doświadczenia praktycznego w tym temacie, nie wiem w jakiej branży mógłbym robić, jaką drogę obrać i co zacząć robić aby znaleźć pracę związaną z samochodami/motocyklami, tym bardziej że kierunek, który właśnie kończę nie jest z nią ani trochę powiązany. 
Zmarnowałem kupę czasu, poza toczącymi się studiami nie mam żadnego doświadczenia, kursów, pracy, z językami również słabo. Mimo, że mam ogromne wsparcie od strony rodziny, również to finansowe( pomoc w dalszej nauce itp), kompletnie nie wiem co dalej z życiem zrobić.  Jak przestać tkwić w przestoju i zacząć działać ? Jak się uwolnić od fatalnej przeszłości i tylu błędów które popełniłem ? Jaki pierwszy krok muszę podjąć, gdzie próbować, może jakieś kursy, szkoły tylko czy nie jest już za późno ?  Jak przestać myśleć i współczuć ludziom, z którymi ciągle przesiadywałem, którzy mają ode mnie 100x gorzej, nie mają przed sobą żadnych perspektyw, a ja nie mogłem im pomóc, a żeby ratować siebie i swoje dalsze życie musiałem się od nich uwolnić. 
 

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gość
Odpowiedz...

×   Wklejony jako tekst z formatowaniem.   Wklej jako zwykły tekst

  Maksymalna ilość emotikon wynosi 75.

×   Twój link będzie automatycznie osadzony.   Wyświetlać jako link

×   Twoja poprzednia zawartość została przywrócona.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz wkleić zdjęć bezpośrednio. Prześlij lub wstaw obrazy z adresu URL.

  • SKOCZ DO: 
    Księgarnia >>>> | Apteka >>>> | Uroda >>>> | Sport >>>> | Dziecięce >>>> | Moda >>>>

  • PODCASTY.jpg

  • Wpisy blogu

    • 0 komentarzy
      Plotka. Złośliwcy powiadają, że bywa to rodzaj przemocy pośredniej – dokuczania komuś okrężną drogą. Trochę straszne, bo – powołując się na dokument „Dylemat społeczny” – fake news roznosi się w sieci sześć razy szybciej niż fakt. Najwyraźniej rzeczywiście plotki są jak chwasty w ogrodzie; nawet jeśli zrywamy je, nowe rosną prędko. Czasami bywają to chwasty wyjątkowo toksyczne, bo używa ich się chociażby do mobbingu, gnębienia kogoś w miejscu pracy lub w związku z wykonywanym przez niego zajęciem. Na szczęście nie wszystkie plotki są takie złe. Na przykład ktoś kiedyś rozpowiedział, że podobno odziedziczyłem hotel. Kto by pomyślał, jak nagle i drastycznie może wzrosnąć atrakcyjność człowieka... 😆 Tak czy inaczej, uważajmy z tym plotkowaniem i pamiętajmy: plotka niewiele mówi o danej osobie – znacznie więcej o człowieku, który w nią wierzy. Miłego dnia.
    • 0 komentarzy
      Kolejny podcast z cyklu psychologia relacji bez cenzury: 10 zjawisk, które psują związki. Psychologia miłości w kontekście czynników, które mogą zakłócić lub nawet przyczynić się do zakończenia relacji. 
       
       
       
    • 0 komentarzy
      Kiedy ostatnio dane ci było doświadczyć głębokiego relaksu, któremu towarzyszy stan błogości, poczucia harmonii wewnętrznej i kojącego spokoju? Mam nadzieję, że miewasz takie odczucia nierzadko. Jeśli jest jednak inaczej, rozważmy, co można zrobić, aby sytuację poprawić. Wersja audio poniżej, a wersja tekstowa tutaj.
       
       
    • 0 komentarzy
      Nadciąga weekend i być może niektórzy poświęcą chwilę albo dwie na jakiś serial. Nie mam na to za dużo czasu, więc wolę za często do tego typu produkcji nie zasiadać, bo niekiedy ciężko oderwać się. Wstrzemięźliwość we wszystkim – nawet we wstrzemięźliwości, więc robię wyjątki. Jako psycholog cenię barwne postacie, interesujące relacje i tym samy interakcje między bohaterami. Dramaturgia, wątki psychologiczne i niecodzienny obyczajowy kontekst też mają znaczenie. Jeśli zatem ktoś podziela sympatię do takich klimatów, może sięgnąć po „Po złej stronie torów”. Fabuła wciąga, ale jest to zarazem studium głęboko dysfunkcyjnej rodziny, która próbuje sobie radzić w obliczu splotu fatalnych okoliczności. A charaktery poszczególnych postaci zdecydowanie tego nie ułatwiają. Pierwszy sezon jest fenomenalny, natomiast pomimo słabszej jakości sezonu trzeciego, nawet tam dochodzi do takich scen, które wstrząsają nami na tyle mocno, że aż przydałyby się pasy bezpieczeństwa. Mocne. Podobało mi się. A Wy co polecacie?
    • 0 komentarzy
      Feministki głoszą hasło "przemoc ma płeć" (w domyśle - męską). Tymczasem chociażby raport "Diagnoza przemocy wobec dzieci 2023" wskazuje, że: "Sprawcami przemocy psychicznej i fizycznej wobec dzieci ze strony bliskich dorosłych najczęściej byli rodzice - ojcowie (odpowiednio, 39% i 35%) i matki (odpowiednio 43% i 31%)." Niechętnie pokazuje się tego typu dane, ale warto je znać mimo że uporczywie marginalizuje się takie informacje, co stanowi element kultury anulowania (cancel culture, cenzura tego co nie przystaje do ideologii).
      Zachowujmy trzeźwy osąd i wielką czujność, empatię, kiedy widzimy przekazy niewiarygodnie tendencyjne, jednostronne, a przy tym ewidentnie używane do celów politycznych, propagandowych czy nastawione na promocję różnych fundacji pozyskujących środki z budżetów publicznych oraz innych źródeł (w grę często wchodzą bardzo duże kwoty). W takich wypadkach istnieje bowiem ogromne ryzyko, że zostaniemy zmanipulowani lub okłamani. 



  • Ważna informacja

    Chcąc, by psycholog ustosunkował się do pytania zadanego na forum, należy we wstępie podać swój wiek oraz swoją płeć i spełnić warunki podane w instrukcji darmowej porady. Psycholodzy udzielają odpowiedzi w miarę możliwości czasowych. W razie doświadczania nasilonych myśli samobójczych należy skontaktować się z numerem 112 by uzyskać ratunek. Doświadczając złego samopoczucia lub innych problemów można rozważyć też kontakt z telefonami zaufania i pomocowymi - niektóre numery podane są tutaj.

  • 05e7f642-357a-49b3-b1df-737b9aa7b7a1.jpg

  • SKOCZ DO:

  • PODCASTY-OCALSIEBIEpl.jpg

  •  
  • Podcasty i filmy o psychologii

  • Książki o rozwoju osobistym i psychologii

    83eaf72d-ea6e-4a48-ab5f-9aefa9423f3d.jpg

×
×
  • Utwórz nowe...

Ważne informacje

Używając strony akceptuje się Warunki korzystania z serwisu, zwłaszcza wykorzystanie plików cookies.