Walczyć czy nie

[Tasza]

Nie wiem już co robić, z o partnerem nie układa mi się już nie jesteśmy po ślubie ale żyjemy ze sobą już 6 lat. Mamy córkę która wychowujemy razem w jego mieszkaniu. Od dłuższego czasu kłucimy się, najczęściej to on podnosi głos i wypowiada jaką to jestem siaka i owaka i ze mnie nienawidzi. Nie mam już siły walczyć o nas jestem psychicznie wykończona, i nie wiem co robić żeby dla naszej córki było lepiej bo ona bardzo kocha tatusia swojego A on kocha bardzo ją. I czy lepiej będzie jak zawalcze o nią żeby została pod moja opieka, czy może lepiej zostawić ja z jej ojcem A sama się odsune. Bo nie mam w sumie gdzie z nią się udać, nie mam oszczędności, praca jest ale nie na tyle bym mogła teraz coś wynająć. Więc co mam robić. Pomóżcie bo już dłużej w tym domu nie wytrzymam. Nie chce tu być ale boję się też tu nie być. 

[marcynka]

Też byłam w takiej sytuacji kilka lat temu. Wprawdzie nie miałam wtedy dziecka ale rozumiem jak się czujesz. Zastanawiałam się czy dam sobie sama radę. Mieszkałam z partnerem, który dawał mi do zrozumienia, że sama raczej nie dam rady. Do tego stopnia, że nawet nie próbowałam nigdzie odchodzić, usiłowałam naprawiać nasz związek ale i tak czułam się źle i sfrustrowana w tym związku. Ale przyszedł taki moment, w którym nie wytrzymałam, kiedy po raz kolejny zabrał moje oszczędności na studia na rzecz swoich priorytetów. Byłam zmęczona dotychczasowym życiem i w końcu zebrałam sie na odwagę, zadzwoniłam pod jeden z numerów podanych w ogłoszeniu o mieszkania, do własciciela kawalerki na zadupiu (bo na tylko taka było mnie stać wtedy.) W przeciągu 2 tygodni spakowana odjechałam ze starego życia. Kaucje za kawalerkę opłacałam w ratach. Nawet teraz kiedy jestem w normalnym zwiazku i mam dziecko nie zawahałabym się zrobić tego drugi raz jeżeli doszłabym do momentu w którym nic nie da się zmienić a zwłaszcza kiedy partner nie chciałby w tym uczestniczyć.