Tego już zbyt wiele

[Edi1131]

Witam wszystkich serdecznie jestem Edi mam 26 lat i już naprawdę nie wiem co mam robić. Moje problemy sięgają już czasów dzieciństwa, pochodzę z rozbitej rodziny w której była przemoc jak i alkohol po rozwodzie rodziców opiekował się mną ojciec który zbytnio nie poświęcał mi uwagi wystarczająco i był dla mnie bardzo oschła i wymagająca osoba w mojej ocenie, 4 lata temu poznałem dziewczynę dla której byłbym zrobić w stanie wszystko dosłownie wszystko przez pierwsze dwa lata aż umarł mój ojciec między nami było całkiem okej i od tego czasu nie umiem nad sobą zapanować ona często wręcz wpajała mi słowami że jestem osobą bez ambicji  ponieważ pracuje w hutnictwie poniżała moją rodzinę że jestem dziecko dda że dużo klnę etc (sama też pochodzi z rozbitej rodziny , nie może nawet sama sobie pracy znaleźć jest mocno uzależniona od mediów społecznościowych i przyzwyczajona do nic nie róbienia ) 

Problemem naszej relacji zaczęły się coraz częstsze kłótnie o dosłownie każda drobna rzecz ona podczas tych wszystkich kłótni jak to sama ujęła cięła się po rękach dla zwrócenia na siebie uwagi zrobiła to bodajże 4 krotnie starałem się w miarę możliwości podchodzić do niej na spokojnie ale bardzo mnie podpuszczała że to wszystko moja wina i dochodziło do kłótni wielokrotnie też gdy nie dało się z nią dojść do porozumienia ona używała wobec mnie przemocy czy to słownej czy fizycznej i jedno nakręcało drugiego niedawno się rozstaliśmy że sobą 

 

A ja poprzez ta cała sytuacje z covidem bardzo się zamknęłem w sobie nie odczuwam już wgl żadnych motywacji do życia od wielu osób też się odcielem ze względu na to że po śmierci ojca bardzo poszedłem w narkotyki ale zachowałem jeszcze resztki normalności i już od prawie 4 miesięcy jestem już czysty 

 

Nie wiem co ze sobą zrobić coraz bardziej odczuwam już bezsilność wobec życia wszystko co sprawiało mi przyjemność nie daje już mi radości  moi znajomi  a mam ich dosłownie kilku w miejscowości gdzie mieszkam po zaznajomieniu się z moimi problemami (wiedzą co jest na rzeczy) pomagają mi jak tylko umieją boje się że mam zbyt wiele nie przepracowanych okresów w życiu by sobie radzić sam ze sobą. Chciałbym udać się na jakąś terapie ale nie za bardzo wiem gdzie się udać , nie stać mnie za bardzo na płatna terapie przy okazji wspomnę też że nie chce brać leków które mi przepisze lekarz z racji tego co przeszedłem z narkotykami które zażywałem przez ten okres czasu 

 

Liczę że ktoś wypowie się w miarę możliwości adekwatne do zaistniałej sytuacji i pozdrawiam serdecznie wszystkich 

Miłego dnia 

[Przyjaciółka]

Potrzebujecie terapii

[nostromo]

Z własnego doświadczenia zauważyłem, że są bardzo popularne 2 drogi:
1. destrukcyjna - używki i życie w zadręczaniu się problemami, i stwarzaniu sobie problemów tam gdzie ich nie ma. Praktycznie bez-wysiłkowa. Unikam jak ognia, nie polecam.
2. budująca - duże skupienie na zdrowiu i realizowaniu "zbalansowanego życia". Wymaga sporo pracy.  Znalazłem nawet fajny przykład (zawsze go polecam https://trzypoziomy.pl/blog/ ).
Jeszcze mamy to szczęście, że możemy wybierać naszą drogę życiową.

A o opisanych przez Ciebie problemach można poczytać w tej książce z reklamy na tej stronie - Ocal Siebie. Ją też często polecam innym, bo mi się spodobała. 

Uzbrojony w taką wiedzę możesz ruszać na "serwis" umysłu. Powodzenia