Co ze mną jest?

[Inka357]

Witam. Jestem kobietą 24 lata.

Odkąd pamiętam nie byłam szczęśliwą osobą. Od jakiegoś czasu zaczęłam się zastanawiać czy moje zachowanie jest normalne. 

Odkąd pamiętam towarzyszy mi uczycie pustki i strachu. Są momenty, kiedy czuję się dobrze, jestem wesoła, pełna energii, jednak nastrój potrafi mi się zmienić całkowicie i momentalnie (np cieszę się na wyjście, nie mogę zdecydować co założyć i wpadam w histerię). Jednak przeważają dni kiedy czuję się bezwartościowa. Mam wrażenie, że nikt inny nie jest w stanie poczuć takiej pustki. Moje cierpienie sprawia mi w pewnym znaczeniu przyjemność. 

Mam również problemy z apetytem. Nie odczuwam głodu nawet po kilka dni. Do jedzenia zmuszają mnie bliscy. 

W chwilach gdy mam szczególnie zły nastrój samookaleczam się. To tak jakby ból psychiczny ustępował na rzecz fizycznego. Czuję wtedy ulgę i spokój.

Panicznie boję się odrzucenia ze strony bliskiej osoby. 

Mam wrażenie, że każda osoba w moim otoczeniu negatywnie mnie ocenia.

W przeszłości miałam myśli samobójcze. Niedawno pojawiły się ponownie. Powstrzymuje mnie myśl, że tym krokiem zrobię problem mojej rodzinie...

Czy takie zachowania i odczucia są "normalne"?

Czy powinnam zgłosić się na terapię? 

Bardzo proszę o odpowiedź.

Z góry dziękuję 

Pozdrawiam. 

[psycholog Rafał Marcin Olszak]

@Inka357 Szanowna Pani, opisuje Pani szereg niepokojących dolegliwości oraz potencjalnie groźnych dla Pani zdrowia i życia zachowań. Niektóre z opisanych rzeczy mogą być objawami problemu psychologicznego. Aby to ustalić, należy skonsultować się ze specjalistą, który przeprowadzi diagnozę i zaproponuje możliwe rozwiązania. Proszę niezwłocznie skontaktować się z lekarzem psychiatrą, który może wystawić też skierowanie na refundowaną psychoterapię (do psychoterapeuty może Pani zgłosić się również prywatnie). Ze względu na specyfikę zgłaszanych problemów kontakt ze specjalistą online nie byłby zalecany, więc nasza placówka nie może pomóc – bardziej wskazany byłby w miarę możliwość kontakt bezpośrednio, tzn. stacjonarnie, w klinice, przychodni czy gabinecie.