Niedocenianie w związku

[zdołowana]

Mam 31 lat i jestem mężatką, mam wspaniałego 3letniego synka i aktualnie jestem w siódmym miesiącu ciąży. Piszę tu na forum ponieważ nie potrafię poradzić sobie ze swoimi emocjami. Straciłam całkowicie radość z życia. A wszystko przez złe relacje z mężem. Od dłuższego czasu wypomina mi dosłownie każdą drobnostkę. Staram się jak najlepiej umiem być dobrą matką, dla swojego dziecka zrobiłabym wszystko. Staram się by w domu zawsze był porządek, ugotowany obiad i wszystko ogarnięte. Od dwóch miesięcy jestem na zwolnieniu chorobowym ponieważ nie czuję się najlepiej w ciąży, jednak zajmuje się w tym czasie dzieckiem, a 3latek potrzebuje dużo uwagi i mimo że nie zawsze mam na to siły to staram się jak mogę żeby się nie nudził. Mimo tych wszystkich moich starań ciągle słyszę od męża że nic nie robię w domu, że źle zajmuję się dzieckiem, że on wszystko musi robić sam. Bardzo mi przykro z tego powodu, on w ogóle nie zauważa jak ja się staram. Choć ja nigdy w ciągu dnia nie znajduję chwili żeby odpocząć. On za to zawsze jak wraca z pracy musi się położyć choćby na 15minut. Mam już dosyć słuchania tego jak to nic nie ogarniam, chciałabym to jakoś zmienić. Nie wyobrażam sobie rozwodu bo nie chcę żeby nasze dzieci były świadkami takich przykrych wydarzeń. Tym bardziej, że widzę jak mój synek uwielbia spędzać czas razem we trójkę. Chciałabym trochę szacunku i docenienia ze strony męża. Może jakieś rady jak to zmienić? Pozdrawiam

[psycholog Maja Łoś]

Dzień dobry,

szczera rozmowa jest zawsze najlepszym rozwiązaniem. Początkowo może to się nie udać, szczególnie jeśli od dawna nie rozmawiali Państwo szczerze. Prawdopodobnie Pani samopoczucie wynikające z ciąży może utrudniać spokojną rozmowę, ale mimo to warto spróbować. Dobrze jest przygotować sobie wcześniej co chce Pani powiedzieć- ale to powinno być tak sformułowane, aby nie była to seria zarzutów. Ktoś, kto jest atakowany, od razu się broni. Więc jeśli Pani "zaatakuje" męża pretensjami, to on może dawać kontrargumenty i wyjdzie z tego kłótnia. Warto wybrać odpowiednią porę dnia i tygodnia, aby żadne z Was nie było przemęczone, ani nie musiało jeszcze myśleć o kolejnych zadaniach. Można rozpocząć od tego, jak się Pani czuje i że jednocześnie widzi Pani, że mąż nie jest zadowolony i zaprasza Pani męża do rozmowy jak można polepszyć Wasze relacje. Być może on martwi się o sytuację finansową Waszej rodziny, ale nie umie o tym rozmawiać? Na pewno musi usłyszeć, że Pani jest przykro, gdy jest Pani wciąż krytykowana. Jego wsparcie jest Pani potrzebne szczególnie teraz i w najbliższych miesiącach, ale też w ogóle Wasze relacje powinny w równowadze. To, że jedna ze stron pracuje, a druga "tylko" zajmuje się domem, nie upoważnia tej pierwszej osoby do stawiania większych wymagań.  Zajmowanie się domem i wychowaniem dzieci bywa bardziej obciążające niż etat. Jeśli nie uda się rozmowa w cztery oczy, można rozważyć konsultację z psychologiem - osoba trzecia wprowadza ład do wypowiedzi i dba, aby wymiana zdań zbliżała a nie oddalała parę od siebie. 

Pozdrawiam serdecznie

Maja Łoś