Myśl o rozstaniu

[Gość sula4444]

Dzien dobry wszystkim. Pełny post problemu jest w problemach w związkach. Od jakiegoś czasu myślę o rozstaniu się z żoną. Powodem jest to, że po pierwsze od jakiegoś czasu nie okazywała uczuć, nie było wsparcia, stałem się dla niej tak jakby obojętny choć teraz chciała coś naprawiać a ja stwierdziłem, że to nie ma sensu, a po drugie tu już jest też wina z mojej strony poprostu się wypaliłem co do tego związku. Zero okazywania uczuć, stała się dla mnie osobą obojętną, nie mam potrzeby spania z nią czy bliższych relacji, nie potrzebuję z nią rozmowy, siedzę w osobnym pokoju. Poprostu nic do żony nie czuję. Zauważyłem to już u siebie od jakiegoś czasu ale nie potrafiłem tego nazwać. Nie ma zbyt takich poważnych kłótni bardzo rzadko, prawie wcale czy co kolwiek. Nie lubię takiego podejścia chyba, ze już muszę. Jestem spokojną osobą. Przed świętami wynajołem mieszkanie i w styczniu miałem się wyprowadzić do niego. Lecz zrezygnowałem z tej decyzji ponieważ mamy dwójkę dzieci i żal mi było ich zostawiać. Poprostu zawsze mi rodzice mówili patrz się na dzieci. Teraz moje pytanie co mam zrobić patrzeć się dalej na dzieci by choć one były w jakiś sposób szczęśliwe a ja mam dalej wegetować w tym związku czy poprostu odejść by dzieci nie patrzyły się na to, że między nami jest jaka kolwiek oziębłość, bez okazywania uczuć i wogóle. Co robić? 

[Haniazpoznania]

Przepraszam z góry za to co napisze ale ma pan się obudzić z letargu i zacząć działać. Dla mnie decyzja o byciu z kimś jest deklaracja, małżeństwo jest decyzja o byciu razem...państwo macie dwoje dzieci. Powinien pan porozmawiać szczerze z żona o terapii dla par, zawalczyć o związek, naprawić. Koedys słyszałam od jednego psychologa ze wiele par po latach żałuje ze się rozstało i nie zawalczyło o związek. Jest pan dorosłym mężem i ojcem i powinien pan wziąć odpowiedzialność za swoje decyzje o założeniu rodziny i o nią zawalczyc

[Gość sula4444]

Walczyłem z tym, ale za każdym razem zostałem od głupków i idiotów wyzwany. Że stwarzam problem, którego nie ma. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że nie ma tych uczuć już. Stała się dla mnie tak jakby obcą osobą. Również byłem na terapii z żoną i to nic nie dało.