Skocz do zawartości

Miejsce zamieszkania


Aneta94

Polecane posty

Witam, 

Na wstępie dodam że mam 26 lat, mój partner 28 lat. 

Zacznę od samego początku. 

Poznaliśmy się na portalu randkowych (obydwoje pracowaliśmy zagranicą) po kilku miesiaca pisania nadszedł czas na spotkanie (w Polsce) . Później przyjechał do mnie 2 razy w różnych odstępach czasowych na weekend do Belgii. Podjęliśmy decyzję że jak jechać zagranicę to do jednego kraju. Nie miałam żadnych preferencji co do kraju - tylko żeby życie w nim i praca była w miarę normalna. :) Z racji że mój partner miał pracę w Szwajcarii - podjęłam decyzję że może być ten kraj. ( Dodam że w trakcie spotkania w Belgii powiedział mi że ma problemy finansowe i ma sprawę o upadłość firmy- dlatego też wybrałam dany kraj że względu na jego prace). Pojechałam tam na początku miałam mieć pracę przy sprzątaniu (niby jego koleżanka dała mi namiar i miało być załatwione, pisałam z szefem. Nie udało się. 2 miesiące siedziałam i nie pracowałam było mi ciężko ze znalezieniem pracy. Bo wymagany język to język niemiecki- niestety nie znalalm go za bardzo. W końcu udało mi się poszukać pracy - pracowałam rano odprowadzałam dziewczynkę do szkoły,  później opiekowałam się chłopczykiem, na natomiast później jechałam sprzątać biura. Czyli cały dzień rozbity od 5 do 21 gdzie finansowo nie wyglądało to rewelacyjnie. Wcześniej sprzątałam jako sprzątaczka w innymi kraju i powiedziałam siebie nigdy więcej, a tu taka niespodzianka że musiałam. Po roku czasu zaręczyliśmy się. Schody zaczęły się jak podjęliśmy decyzję do powrotu do Polski.... On na początku znajomości powiedział mi że nie chce zmieniać miejsca zamieszkania (ja swój dom rodzinny i rodzinę mam 2h (w jedną stronę) od niego (on swoją 10 min). Na początku niedzielne obiadki u jego rodziny i odwiedziny, a do moich już nie tak często..  jeździłam chociaż to mnie bolało że jestem częściej u niego w domu niż u siebie.  Wydałam wszystkie moje oszczędności co odłożyłam a nie było tego malo. Otworzyliśmy firmę on ja powoli rozkręca (już rok mija) a ja rok czekam na remont budynku żebym mogła pracować. Dodam że od powrotu nie przelewało się z pieniędzmi (ciągle coś życie- firma ) nie raz brakowało i w sumie dalej nie ma kolorowo. Siedzę w domu całe dnie ( wzięłam dotacje na założenie firmy dlatego mam problem ze znalezieniem pracy - dotacja była bardziej brana z myślą o nim żeby miał sprzet do pracy) on przyjeżdża dopiero po 18.. ciągle czasu nie ma bo albo jakieś zlecenia na wczoraj, albo wyceny albo odwiedziny jego rodziny w niedzielę. Jak nie raz jadę do siebie słyszę że zmęczony jestem  nie mam czasu.  Jak już ma weekendy wolne i siedzimy przed netflixem bo on ma siły, chce odpocząć... męczy mnie to bo chciałabym nawet gdzie razem pojechać na dzień pochodzić. Jak jedziemy razem do mnie to w druga stronę muszę go zmieniać bo już nie daje rady i usypia. Rozumiem ale coraz bardziej mnie to denerwuje. I mam z tym problem ze nie mogę sobie pojechać tak jak on na przysłowiową kawę do siebie. Ostatnio jak pojechałam  na kilka dni do domu rodzinnego i wyjeżdżałam to płakałam nie chciałam za bardzo wracac- stwierdzilam że czułam się tak jakbym jechała do pustki. Znowu temat sylwestra 2 lata temu byliśmy z jego grupka znajomych w restauracji, rok temu pojechaliśmy do jego siostry, w tym roku jego kumpel  najlepszy (prawie jak brat) co pomagał mu dom wykańczać uwidział sobie że zrobi parapetówkę w sylwester.... Ja już mu powiedziałam że 3 raz pod rząd nie idę na sylwester w jego stronę.... Miał do mnie o to pretensje. Wgl to twierdzi że robię mu na złość jeśli chodzi o tego typu spotkania. Na początku tak samo mówiłam mu żeby w połowie drogi między jego a moja rodziny się przeprowadzić nie poszedł na to( powiedział że chce go od rodziny odciągnąć żeby on nie miał lepiej ode mnie ) .rodzina za często mnie nie odwiedza bo daleko- w sumie rozumiem to bo idzie się zmęczyć ta drogą.  Teraz coraz bardziej przeszkadza mi to mam żal ( że mieszkam w tutaj, boli mnie odległość od rodziny). Teraz coś było mówione na temat dziecka, ale ja tego nie widzę żebym miała tak daleko z dzieckiem jeździć.  Czy ze mną jest coś nie tak czy może mam jednak troszkę racji w tej sytuacji ? 

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gość
Odpowiedz...

×   Wklejony jako tekst z formatowaniem.   Wklej jako zwykły tekst

  Maksymalna ilość emotikon wynosi 75.

×   Twój link będzie automatycznie osadzony.   Wyświetlać jako link

×   Twoja poprzednia zawartość została przywrócona.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz wkleić zdjęć bezpośrednio. Prześlij lub wstaw obrazy z adresu URL.

  • SKOCZ DO: 
    Księgarnia >>>> | Apteka >>>> | Uroda >>>> | Sport >>>> | Dziecięce >>>> | Moda >>>>

  • PODCASTY.jpg

  • Wpisy blogu

    • 0 komentarzy
      Plotka. Złośliwcy powiadają, że bywa to rodzaj przemocy pośredniej – dokuczania komuś okrężną drogą. Trochę straszne, bo – powołując się na dokument „Dylemat społeczny” – fake news roznosi się w sieci sześć razy szybciej niż fakt. Najwyraźniej rzeczywiście plotki są jak chwasty w ogrodzie; nawet jeśli zrywamy je, nowe rosną prędko. Czasami bywają to chwasty wyjątkowo toksyczne, bo używa ich się chociażby do mobbingu, gnębienia kogoś w miejscu pracy lub w związku z wykonywanym przez niego zajęciem. Na szczęście nie wszystkie plotki są takie złe. Na przykład ktoś kiedyś rozpowiedział, że podobno odziedziczyłem hotel. Kto by pomyślał, jak nagle i drastycznie może wzrosnąć atrakcyjność człowieka... 😆 Tak czy inaczej, uważajmy z tym plotkowaniem i pamiętajmy: plotka niewiele mówi o danej osobie – znacznie więcej o człowieku, który w nią wierzy. Miłego dnia.
    • 0 komentarzy
      Kolejny podcast z cyklu psychologia relacji bez cenzury: 10 zjawisk, które psują związki. Psychologia miłości w kontekście czynników, które mogą zakłócić lub nawet przyczynić się do zakończenia relacji. 
       
       
       
    • 0 komentarzy
      Kiedy ostatnio dane ci było doświadczyć głębokiego relaksu, któremu towarzyszy stan błogości, poczucia harmonii wewnętrznej i kojącego spokoju? Mam nadzieję, że miewasz takie odczucia nierzadko. Jeśli jest jednak inaczej, rozważmy, co można zrobić, aby sytuację poprawić. Wersja audio poniżej, a wersja tekstowa tutaj.
       
       
    • 0 komentarzy
      Nadciąga weekend i być może niektórzy poświęcą chwilę albo dwie na jakiś serial. Nie mam na to za dużo czasu, więc wolę za często do tego typu produkcji nie zasiadać, bo niekiedy ciężko oderwać się. Wstrzemięźliwość we wszystkim – nawet we wstrzemięźliwości, więc robię wyjątki. Jako psycholog cenię barwne postacie, interesujące relacje i tym samy interakcje między bohaterami. Dramaturgia, wątki psychologiczne i niecodzienny obyczajowy kontekst też mają znaczenie. Jeśli zatem ktoś podziela sympatię do takich klimatów, może sięgnąć po „Po złej stronie torów”. Fabuła wciąga, ale jest to zarazem studium głęboko dysfunkcyjnej rodziny, która próbuje sobie radzić w obliczu splotu fatalnych okoliczności. A charaktery poszczególnych postaci zdecydowanie tego nie ułatwiają. Pierwszy sezon jest fenomenalny, natomiast pomimo słabszej jakości sezonu trzeciego, nawet tam dochodzi do takich scen, które wstrząsają nami na tyle mocno, że aż przydałyby się pasy bezpieczeństwa. Mocne. Podobało mi się. A Wy co polecacie?
    • 0 komentarzy
      Feministki głoszą hasło "przemoc ma płeć" (w domyśle - męską). Tymczasem chociażby raport "Diagnoza przemocy wobec dzieci 2023" wskazuje, że: "Sprawcami przemocy psychicznej i fizycznej wobec dzieci ze strony bliskich dorosłych najczęściej byli rodzice - ojcowie (odpowiednio, 39% i 35%) i matki (odpowiednio 43% i 31%)." Niechętnie pokazuje się tego typu dane, ale warto je znać mimo że uporczywie marginalizuje się takie informacje, co stanowi element kultury anulowania (cancel culture, cenzura tego co nie przystaje do ideologii).
      Zachowujmy trzeźwy osąd i wielką czujność, empatię, kiedy widzimy przekazy niewiarygodnie tendencyjne, jednostronne, a przy tym ewidentnie używane do celów politycznych, propagandowych czy nastawione na promocję różnych fundacji pozyskujących środki z budżetów publicznych oraz innych źródeł (w grę często wchodzą bardzo duże kwoty). W takich wypadkach istnieje bowiem ogromne ryzyko, że zostaniemy zmanipulowani lub okłamani. 



  • Ważna informacja

    Chcąc, by psycholog ustosunkował się do pytania zadanego na forum, należy we wstępie podać swój wiek oraz swoją płeć i spełnić warunki podane w instrukcji darmowej porady. Psycholodzy udzielają odpowiedzi w miarę możliwości czasowych. W razie doświadczania nasilonych myśli samobójczych należy skontaktować się z numerem 112 by uzyskać ratunek. Doświadczając złego samopoczucia lub innych problemów można rozważyć też kontakt z telefonami zaufania i pomocowymi - niektóre numery podane są tutaj.

  • 05e7f642-357a-49b3-b1df-737b9aa7b7a1.jpg

  • SKOCZ DO:

  • PODCASTY-OCALSIEBIEpl.jpg

  •  
  • Podcasty i filmy o psychologii

  • Książki o rozwoju osobistym i psychologii

    83eaf72d-ea6e-4a48-ab5f-9aefa9423f3d.jpg

×
×
  • Utwórz nowe...

Ważne informacje

Używając strony akceptuje się Warunki korzystania z serwisu, zwłaszcza wykorzystanie plików cookies.