-
Psycholog online, przez internet
✅ Psycholog online | ✅ Pakiety promocyjne | ✅️ Dofinansowanie
✅ Psychologiczne biuro matrymonialne
-
-
Blog Entries
-
0 commentsGdy godziny znikają: jak cyfrowa immersja przyspiesza nasze życie (zwłaszcza w Polsce)
Frazy kluczowe: immersja cyfrowa Polska, subiektywne odczucie czasu, cyfrowy świat, precyzja czasu online, digital immersion, Polacy i czas cyfrowy
Zanurzeni w cyfrowym świecie — i czas nam ucieka
Wyobraź sobie, że przeglądasz media społecznościowe, jesteś pochłonięty rozmowami, wiadomościami, filmikami… I nagle okazuje się, że minęły godziny – mimo że tylko chcesz „rzucić okiem”. Co więcej, ostatnie badania pokazują, że w Polsce to zjawisko może być szczególnie silne.
Według artykułu w serwisie Psychology Today (opisującego przegląd badań międzynarodowych), Polacy zgłaszali najwyższy poziom immersji cyfrowej i najszybsze subiektywne odczucie upływu czasu Psychology Today.
Co to znaczy „immersja cyfrowa” i jak wpływa na nasz czas?
Psychologowie, m.in. Joanna Witowska z Uniwersytetu im. Marii Grzegorzewskiej, opracowali narzędzia do pomiaru tego zjawiska: Immersion in Digital Life Scale (IDLS) oraz Quality of Digital Experience Scale (QDES) PMC+1. Dzięki nim lepiej poznajemy, jak głęboko jesteśmy zanurzeni w cyfrowym życiu i jak to wpływa na nasze samopoczucie, efektywność czy relacje społeczne.
W skrócie: im bardziej angażuje nas cyfrowy świat — i im bardziej jest on jakościowo pozytywny — tym szybciej odczuwamy upływ czasu Psychology Today.
Dlaczego w Polsce czas płynie szybciej, gdy jesteśmy online?
Autorzy badania przypuszczają, że wysoka cyfrowa immersja w Polsce może być zarówno przyczyną, jak i efektem szybkiego tempa zmian społecznych i gospodarczych, które dziś obserwujemy Psychology Today. W skrócie: pęd zmian popycha nas do życia online, a atrakcyjność tego świata sprawia, że „ciągnie” nas do niego jeszcze bardziej. I wtedy… tracimy poczucie czasu.
Jak zatrzymać ten uciekający czas?
1. Świadoma obecność – ustal proste reguły, np. „30 minut social mediów po pracy”, zamiast ciągłego „sprawdzania”.
2. Przerwy offline – krótkie momenty „bez ekranu” mogą pomóc odzyskać poczucie upływu czasu i równowagi.
3. Równoważenie immersji – jeśli cyfrowe doświadczenia są wartościowe (np. edukacja, kontakty, pasja), pozwól sobie na zanurzenie — ale też znajdź przestrzeń dla realnego tu i teraz.
O czym tak naprawdę mówi psychologia?
Termin "cyfrowa immersja" nie jest tylko marketingowym skrótem. To realne zjawisko, które ma mierzalny wpływ na to, jak postrzegamy czas — a w badaniu opartym na dużej próbie europejskiej Polacy rzeczywiście zgłaszali najsilniejsze odczucie przyspieszania czasu w związku z intensywnym korzystaniem z technologii Psychology Today.
psycholog online Rafał Olszak
-
0 commentsWczorajsza premiera utworu „Rejs dwóch serc” – energetycznej piosenki w rytmie latino i dancehall, wykonywanej w duecie przez kobietę i mężczyznę. To opowieść o spełnionej miłości, w której obie strony czują i pragną tego samego. Ale zostawmy na chwilę sam utwór – bo najciekawsze jest to, o czym opowiada: o rzadkim i wyjątkowym doświadczeniu, jakim jest miłość odwzajemniona.
Czym jest miłość odwzajemniona?
To stan, w którym uczucia, marzenia i zaangażowanie są obustronne. Nie ma w nim gier ani cichej rywalizacji. Zamiast tego jest harmonia – wspólny kierunek, wzajemne wsparcie i poczucie, że w tej podróży nikt nie zostanie sam. Psychologowie podkreślają, że to jeden z najsilniejszych czynników wpływających na poczucie szczęścia i stabilności emocjonalnej.
Dlaczego miłość jest tak cenna?
W relacji, w której obie strony kochają tak samo mocno, znika lęk przed odrzuceniem. Pojawia się natomiast bezpieczeństwo emocjonalne, które pozwala rozwijać skrzydła – zarówno jako para, jak i indywidualnie. To właśnie w takiej atmosferze łatwiej podejmować wyzwania, ufać innym i patrzeć w przyszłość z optymizmem.
Codzienne małe „rejsy”
Choć tytuł piosenki mówi o wspólnym rejsie, odwzajemniona miłość to nie tylko wielkie przygody. To także małe, codzienne gesty – kawa podana rano, wsparcie w trudnym dniu, śmiech z żartów, które rozumie tylko ta jedna osoba. To poczucie, że nawet w ciszy jest się razem.
„Rejs dwóch serc” jest więc nie tylko nową propozycją muzyczną, ale też przypomnieniem, że w życiu warto dążyć do relacji, w których uczucia płyną w obie strony – bo to właśnie one dają nam największą siłę.
Oficjalny teledysk do utworu ButnaAvangarda REJS DWÓCH SERC. Romantyczna piosenka w stylu latino, dancehall, śpiewana w duecie, poświęcona pięknu spełnionej, bo wzajemnej miłości, która jest jak płomień, który ogrzewa dwa serca. Piosenka dla zakochanych i tych wszystkich, którzy marzą o prawdziwej miłości. Teledysk HD ukazuje taniec przy zachodzie Słońca, w towarzystwie ognia.
-
0 commentsParada wojskowa a psychologia poczucia bezpieczeństwa
15 sierpnia w Warszawie odbędzie się największa w historii Polski parada wojskowa. Zaplanowano udział kilku tysięcy żołnierzy, kolumny pojazdów pancernych, pokaz sprzętu lotniczego i morskiego. Wydarzenie ma charakter symboliczny — to zarówno święto Wojska Polskiego, jak i sygnał gotowości w czasach, gdy bezpieczeństwo narodowe znów jest przedmiotem poważnych debat. Takie wydarzenia są nie tylko pokazem siły militarnej, ale też doskonałym przykładem, jak symbole wpływają na emocje i poczucie wspólnoty.
Symbol siły jako komunikat
W psychologii społecznej symbole pełnią rolę „skrótów poznawczych” — obrazów, które w sekundę uruchamiają określone emocje i skojarzenia. Widok maszerujących w równym rytmie żołnierzy, potężnych maszyn czy unoszących się nad miastem samolotów to komunikat: „jesteśmy zorganizowani, silni, przygotowani”. Ten sygnał jest kierowany zarówno do obywateli, jak i do zewnętrznych obserwatorów.
Poczucie wspólnoty i tożsamości
Duże wydarzenia publiczne, zwłaszcza o charakterze patriotycznym, wzmacniają poczucie przynależności. Psychologowie opisują to jako „kolektywną tożsamość” — moment, w którym jednostki czują się częścią większej całości. Efekt ten działa szczególnie silnie wtedy, gdy występuje wspólny rytuał (np. hymn, salut, wspólne oklaski). Badania nad psychologią rytuałów pokazują, że takie doświadczenia mogą zwiększać poczucie więzi i lojalności wobec grupy.
Działanie na emocje w czasach niepewności
W okresach geopolitycznych napięć symbole militarne mogą działać uspokajająco — dając poczucie, że państwo ma środki do obrony. Jednocześnie mogą wywoływać mieszane reakcje: dla jednych są znakiem bezpieczeństwa, dla innych przypomnieniem o zagrożeniu. To, jak odbieramy takie wydarzenie, zależy od naszych wcześniejszych doświadczeń, poglądów oraz od narracji, w której jest ono osadzone.
Potencjalne „koszty” symboli siły
Psychologia podkreśla też, że symbole mogą być interpretowane różnie. Nadmierne eksponowanie militarnego aspektu życia publicznego bywa odbierane jako militarizacja przestrzeni cywilnej. Dlatego równowaga jest kluczowa: pokaz siły może wzmacniać poczucie bezpieczeństwa, jeśli idzie w parze z komunikatem o gotowości do dialogu i dbałości o codzienne potrzeby obywateli.
Dlaczego o tym pisać właśnie teraz
Planowana parada jest dobrym momentem, by przypomnieć, że poczucie bezpieczeństwa to nie tylko kwestia realnych zasobów obronnych, ale także sfery psychologicznej. Symbole, rytuały i wspólne przeżycia mają moc, by kształtować nasze emocje, postawy i decyzje. Warto więc przyglądać się nie tylko temu, co widać na ulicach, ale też temu, co dzieje się w naszych głowach i sercach, gdy patrzymy na taki pokaz.
-
0 commentsDlaczego „jacht za dotacje” rozpala emocje? Psychologia efektu sensacji w debacie publicznej
W ostatnich dniach media w Polsce obiegły informacje o rzekomo kontrowersyjnych wydatkach z programu Krajowego Planu Odbudowy (KPO) dla branży HoReCa. Wśród przykładów, które szczególnie przyciągnęły uwagę, znalazły się projekty obejmujące zakup jachtów, wirtualnych strzelnic czy saun. Choć sprawy są obecnie weryfikowane przez kontrolerów i prokuraturę, a część doniesień może wymagać doprecyzowania, sam sposób ich nagłośnienia stał się ciekawym przypadkiem do analizy psychologicznej.
Dlaczego jedne informacje rozchodzą się szybciej niż inne?
Psychologia komunikacji od dawna pokazuje, że wiadomości zawierające element zaskoczenia, kontrowersji lub potencjalnego naruszenia norm moralnych rozchodzą się szybciej i wywołują silniejsze emocje niż suche fakty. Amos Tversky i Daniel Kahneman, twórcy teorii heurystyk, opisali, że nasz umysł chętniej reaguje na informacje łatwe do wyobrażenia i nacechowane emocjonalnie. Dlatego „jacht za dotacje” czy „sauna z funduszy odbudowy” wywołują natychmiastowy obraz w głowie, a tym samym — silną reakcję.
Mechanizm natychmiastowej krytyki
Efekt sensacji działa często według prostego schematu: pojawia się pojedynczy przykład, który jest na tyle barwny, że staje się reprezentatywny w oczach opinii publicznej. To, co w rzeczywistości może być wyjątkiem, zaczyna funkcjonować jako „typowy przypadek”. W psychologii poznawczej nazywa się to heurystyką dostępności — oceniamy częstotliwość zjawiska na podstawie tego, jak łatwo przychodzi nam na myśl jego przykład.
W praktyce oznacza to, że nawet jeśli większość projektów finansowanych z KPO jest merytoryczna i zgodna z regulaminem, to właśnie te najbardziej „sensacyjne” przypadki dominują w narracji.
Rola mediów i odbiorcy
Media, również te społecznościowe, działają w środowisku silnej konkurencji o uwagę. W takim kontekście najbardziej klikalne staje się to, co budzi emocje — oburzenie, zdumienie, śmiech. To nie jest efekt złej woli, lecz struktury systemu informacyjnego. Odbiorcy zaś reagują zgodnie z naturalnym mechanizmem: im bardziej coś nas porusza, tym chętniej dzielimy się tym z innymi.
Warto jednak zauważyć, że im silniejsze emocje, tym mniejsza skłonność do krytycznego sprawdzania źródeł informacji. Badania pokazują, że przy wysokim pobudzeniu emocjonalnym maleje nasza cierpliwość do weryfikowania szczegółów, a rośnie skłonność do pochopnych ocen.
Jak reagować, by nie dać się ponieść efektowi sensacji?
Pierwszym krokiem jest świadome spowolnienie reakcji. To może brzmieć banalnie, ale proste „sprawdzę to później” jest skutecznym narzędziem psychologicznym. Kolejnym — próba zbalansowania obrazu: jeśli słyszymy o jednym skrajnym przypadku, warto zadać pytanie, ile jest przykładów odwrotnych, czyli poprawnych i wartościowych. Taki kontrast pomaga uniknąć błędu generalizacji.
Nie chodzi o to, by rezygnować z krytyki, ale by prowadzić ją w oparciu o pełniejszy obraz. Emocje są ważne — mobilizują nas do działania — lecz w połączeniu z rzetelną analizą stają się narzędziem realnej zmiany, a nie tylko chwilowego oburzenia.
Dlaczego to ważne w kontekście KPO?
Programy takie jak KPO mają ogromny potencjał, ale także dużą podatność na krytykę. W dobie szybkich informacji pojedynczy, barwny przypadek może stać się symbolem całego systemu — nawet jeśli nie jest dla niego reprezentatywny. Świadomość mechanizmów efektu sensacji pomaga zachować proporcje: dostrzegać realne problemy, ale też unikać pochopnych ocen, które mogą zniechęcić do wartościowych inicjatyw.
-
0 commentsDlaczego ktoś ryzykuje wszystko? Psychologia przekraczania granic na tle sprawy „paczki z ładunkiem wybuchowym”
Według dzisiejszych doniesień (11 sierpnia 2025) polskie służby postawiły zarzuty obywatelce Ukrainy w związku z próbą nadania przesyłki zawierającej ładunek wybuchowy. Sprawa jest w toku i rozstrzygnięcia należą do sądu; tutaj posłuży ona jedynie jako punkt wyjścia do rozmowy o mechanizmach, które w literaturze psychologicznej opisują, jak ludzie dochodzą do skrajnych decyzji. Interesuje nas „jak to się dzieje”, a nie „kto jest winny”.
Ekstremalne decyzje nie pojawiają się znikąd
Badania nad radykalizacją opisują zwykle proces, a nie pojedynczy moment. Zaczyna się od psychologicznego „ziarna”: poczucia krzywdy lub deprywacji względnej (inni mają lepiej, mnie potraktowano gorzej), odczucia bezsilności, potrzeby sensu. To ziarno trafia na podatny grunt narracji, która nadaje cierpieniu znaczenie („to część większej walki”) i podsuwa proste rozwiązanie („zrób X, a odzyskasz wpływ”). Tam, gdzie brakuje zakorzenienia społecznego — stabilnych relacji, pracy, uznania — taka narracja działa jak kotwica: daje przynależność i cel.
Małe kroki do wielkich przekroczeń
Często to nie jeden „skok”, lecz seria drobnych posunięć. W psychologii wpływu społecznego opisano zjawisko „stopy w drzwiach”: jeśli zgodzisz się na małą prośbę, rośnie szansa, że zgodzisz się na większą. W praktyce zaczyna się niewinnie — przekazanie informacji, przysługa „bez znaczenia”, pomoc logistyczna. Każdy kolejny krok racjonalizuje poprzedni („to już przecież robiłem”), zawężając dystans do czynu, którego wcześniej nie brało się pod uwagę.
Jak umysł usprawiedliwia to, co sprzeczne z normą
Albert Bandura opisał mechanizm moralnego rozłączenia (moral disengagement). To zestaw „psychicznych przełączników”, które pozwalają zrobić coś, co normalnie wydaje się nie do przyjęcia. Działa to m.in. przez eufemizację („to tylko sprzęt”), korzystne porównania („inni robią gorsze rzeczy”), rozproszenie odpowiedzialności („wszyscy w to weszliśmy”), dehumanizację („to nie dotyczy zwykłych ludzi”) i przerzucenie winy („zmusili mnie okoliczności”). Gdy te przełączniki są aktywne, zanikają hamulce, a działanie jawi się jako „wyjątkowo uzasadnione”.
Emocje, które popychają: lęk, gniew, ulga
Skrajne zachowania rzadko napędza jedna emocja. Kluczowe bywa trio: lęk (przed utratą twarzy, bezpieczeństwa, kontroli), gniew (na „sprawców krzywdy”) i obietnica ulgi (gdy „coś zrobię, napięcie spadnie”). Wysokie pobudzenie emocjonalne zawęża pole widzenia — skupiamy się na szybkim, „instrumentalnym” celu i przeceniamy szanse powodzenia (złudzenie kontroli), jednocześnie nie doceniając konsekwencji odroczonych w czasie.
Samotność i „bańki” jako paliwo
Poczucie alienacji jest jednym z najsilniejszych predyktorów podatności na manipulację. Tam, gdzie codzienna sieć wsparcia jest krucha, jej rolę przejmują społeczności ideologiczne — często zamknięte, w których wzmacnia się jeden sposób myślenia. Mechanizmy „bańki informacyjnej” i polaryzacji poznawczej sprawiają, że kontrargumenty przestają docierać, a każda wątpliwość bywa interpretowana jako zdrada.
Rekrutacja nie zawsze opiera się na pieniądzach
Motyw finansowy się pojawia, ale bywa drugorzędny. Skuteczniejsza jest mieszanka: pochlebstwo („potrzebujemy kogoś takiego jak Ty”), poczucie wyjątkowości („dostęp do tajemnicy”), stopniowe budowanie długu wzajemności („pomogliśmy Ci — teraz Twoja kolej”), a także autorytet (realny lub upozorowany), który ma zdjąć z rekrutowanego ciężar samodzielnego osądu. W efekcie człowiek ma wrażenie, że „tylko wykonuje plan”, a nie podejmuje osobistą decyzję.
Co działa ochronnie — w praktyce i bez patosu
Najskuteczniejszą „szczepionką” bywa wczesne rozpoznanie czerwonych flag: propozycje działań niezgodnych z prawem maskowane jako „przysługa”, naciski na absolutną dyskrecję, izolowanie od dotychczasowych relacji, oferowanie nagłych pieniędzy lub „bezpiecznych” zadań, które z czasem eskalują. Pomaga też nawyk metapoznawczy: zanim odpowiem, zadaję sobie trzy pytania — co dokładnie mam zrobić, kto na tym korzysta, co stanie się, jeśli odmówię? Jeśli odpowiedzi są mgliste albo ktoś wymusza pośpiech, to powód, by się wycofać i skonsultować sprawę z kimś zaufanym.
Rola instytucji i wspólnoty
Państwo i organizacje nie zastąpią relacji, ale mogą obniżać podatność na werbunek. Transparentna komunikacja (zamiast „tajemniczego” klimatu), realne kanały anonimowego zgłaszania niepokojących propozycji, szybka informacja zwrotna, dostęp do wsparcia psychologicznego i prawnego — to elementy, które sprowadzają napięcie do poziomu, na którym znów działa rozsądek. Z drugiej strony, lokalne społeczności, szkoły, miejsca pracy mogą wzmacniać zakorzenienie: dawać widoczność, sprawczość i uznanie — antidota na alienację.
Po co o tym pisać właśnie teraz
Informacja o zarzutach w sprawie „paczki z ładunkiem wybuchowym” wywołuje silne emocje i łatwo o proste etykiety. Psychologia proponuje inną drogę: rozumieć procesy, które prowadzą do przekroczeń, żeby lepiej im zapobiegać. Nie po to, by kogokolwiek wybielać, lecz by zawczasu rozpoznawać mechanizmy, które — pozostawione same sobie — potrafią wciągnąć zwykłych ludzi w niezwykłe, niebezpieczne historie.
-
-
Ważna informacja
Chcąc, by psycholog ustosunkował się do pytania zadanego na forum, należy we wstępie podać swój wiek oraz swoją płeć i spełnić warunki podane w instrukcji darmowej porady. Psycholodzy udzielają odpowiedzi w miarę możliwości czasowych. W razie doświadczania nasilonych myśli samobójczych należy skontaktować się z numerem 112 by uzyskać ratunek. Doświadczając złego samopoczucia lub innych problemów można rozważyć też kontakt z telefonami zaufania i pomocowymi - niektóre numery podane są tutaj.
-
-
Podcasty i filmy o psychologii
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.