Brak miejsca

[Paulina99]

Jestem tutaj, a nie chcę tu być... Na pytanie: gdzie chce być nie widzę odpowiedzi... Wszystko jest bez sensu, wszystko widzę negatywnie bez szans na poprawę... Od niedawna nie widzę w sobie nic pozytywnego... Nigdy nie miałam z tym problemu, czułam się sama na świecie (nie pod względem arogancji itd) po prostu ja to ja a inni to inni, nie czulam potrzeby interesowania się nimi... Teraz czuję się poza tym światem i patrzę na inne osoby myśląc, co mają oni czego nie mam ja... Przebywając wśród ludzi czuję, że ich nie rozumiem... Czuję się jakbym była z kosmosu... Ale akurat pod tym względem patrze na to neutralnie bo czasem czuje się mądrzejsza poglądami od nich... Słucham ich i obgaduje w myślach za to co oni gadają... Dla mnie to głupie... Z drugiej strony skoro do nich nie pasuje to może to ze mną coś nie tak... Dodam też, że ostatnio mam wrażenie, że otaczają mnie sami toksyczni ludzie... Odzywają się tylko jeśli czegoś chcą lub nie mają z kim wyjść... Ja jestem tą ostatnią opcją, dla nich pewną bo ja po prostu chce mieć kogoś w życiu... Boję się samotności...Próbowałam z nimi rozmawiać o tym jak mnie traktują to wiecznie słyszałam na starcie, że przesadzam...Co mogę zrobić z tą całą sytuacją? 

[Darkest Phantasm 85]

Miałem to samo. Od toksycznych ludzi trzeba się trzymać z daleka - ściągają w dół. Niewielu jest wartościowych ludzi na świecie - ja się do nich również nie zaliczam. Ale staram się już nie patrzeć z góry na wszystkich, staram się nie oceniać ludzi a próbuję ich po prostu zrozumieć, "wejść w ich skórę". Każdy z nas jest inny i to jest ciekawe. Zawsze przypominają mi się słowa mojego nieżyjącego już ojca - "gdyby wszystkie ptaki w lesie śpiewały tak samo, to świat byłby strasznie smutny".

[Darkest Phantasm 85]

I jeszcze co do początku posta: Tutaj też miałem podobnie. Rzeczy, o których napisałaś sprawiły, że odizolowałem się od ludzi, a teraz żałuję tego - ale w moim przypadku jest już za późno na zmianę. Natomiast Ty masz jeszcze szanse coś zmienić. Staraj się nie odcinać od świata, bo ta samotność,, której się tak boisz jest właśnie za tą granicą.

Miejsca na świecie jest dużo, na pewno znajdziesz w końcu kawałek dla siebie

[KasiaB]

Nawet mając kogoś w depresji czujesz sie samotny

Edytowano Listopad 19, 2020 przez KasiaB

[Martynaa404]

Wiem, o czym mówisz. Też nie potrafię wyobrazić sobie siebie szczęśliwej gdziekolwiek. Jakbym nie miała nigdzie miejsca na świecie. Wiem, że zawsze mogę zadzwonić do mamy, napisać do znajomych, ale coś mimo wszystko ściska mnie od jakiegoś czasu w środku, gdy tylko pomyślę o przyszłości. Mam czasem wrażenie, że nie umiem być już szczęśliwa. Szczerze Ci współczuję i mam nadzieję, że damy radę z tego wybrnąć.