Skocz do zawartości

Dziecko i jego zachowania


Konich

Polecane posty

Witam,

wczoraj wydarzyła się sytuacja, która wywołała u mnie rodzaj traumy z którą nie mogę sobie poradzić bo nie wiem do końca co właściwie się wydarzyło i co mam o tym myśleć.

Opiszę wszystko od początku. Moja młodsza siostra (40 lat) przywiozła 2 swoich dzieci (Martyna 11,5 roku, Tytus 5,5 roku) do naszej mamy a ich babci na 2 tygodnie wakacji. Sama musiała wrócić do pracy więc w domu była babcia (67 lat), dziadek (69 lat), nasza najmłodsza niepełnosprawna siostra 31 lat i ja przez tydzień. Wczoraj musiałam wyjechać do Warszawy i wieczorem kiedy zadzwoniłam, usłyszałam, że Tytus zamknął moją niepełnosprawną siostrę w pokoju, zabarykadował drzwi dużą piłką fitness, tak, że nie można było łatwo wejść i kiedy jego dziadek (mój ojciec) chciał te drzwi otworzyć, Tytus schował się za drzwi a Magda stała na środku pokoju bez majtek. Magda ma dziecięce porażenie mózgowe, nie mówi, jest bardzo łagodna, pogodna, uśmiechnięta, delikatna więc moja trauma wynika z dwóch rzeczy. Fakt, że choremu dziecku (mimo wieku jest jak dziecko) stała się krzywda po prostu boli i nie daje mi spokoju. Ona sama nie jest w stanie się obronić, i normalnie wyszłaby z tego pokoju, gdyby nie fakt, że drzwi zostały zabarykadowane. Po drugie, kilka dni wcześniej, widziałam jak ciągnie ją za ręce do pokoju ale ponieważ spotkał mój wzrok to puścił jej ręce i w tamtej minucie się to nie stało. Ale tego samego dnia i ja chciałam wejść do pokoju, drzwi były zabarykadowane, on zdążył się schować za drzwiami. Kiedy weszłam do pokoju, zauważyłam lekko zsunięte spodenki u mojej siostry ale na niczym go nie złapałam i wtedy o tym, że mógł jej coś zrobić nie pomyślałam, albo ciężko mi było o tym pomyśleć. Powiedziałam wtedy mojej mamie, Tytusa babci, że zamknął się z nią w pokoju i wydaje mi się, że miała lekko obniżone spodenki, ale nie jestem tego do końca pewna. Nikt z nim wtedy nie rozmawiał.

Rok temu na wakacjach w innym miejscu, też raz zamknął ją w pokoju, miał wtedy 4,5 roku. Kiedy weszłam do pokoju on siedział obok niej na wersalce. Ja się zdenerwowałam ale kiedy moja siostra zapytała go co z nią w pokoju robił, powiedział, że chciał porozmawiać.

Wracając do wczorajszej sytuacji, złapanie go w sytuacji kiedy majtki były opuszczone już na chęć rozmowy nie wskazuje. Ale na co wskazuje?

Ja czuję się winna, że za pierwszym razem nie zareagowałam, męczy mnie to strasznie, po drugie co mam myśleć o siostrzeńcu, który w wieku 5,5 lat w przemyślany, zaplanowany sposób robi coś takiego.

Ja wiem, że dzieci są seksualne, ja też pamiętam sytuacje z moimi kuzynami, ale wszyscy byliśmy w tym samym wieku, zdrowi i na pokazywaniu majtek się kończyło. Poza tym moja siostra tłumaczy swoim dzieciom, że Magda jest chora i nie mówi, ale wszystko rozumie i trzeba się nią opiekować.

Będę wdzięczna za komentarz powyższej sytuacji bo nie mogę poradzić sobie z emocjami i tym co się wydarzyło.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gość
Odpowiedz...

×   Wklejony jako tekst z formatowaniem.   Wklej jako zwykły tekst

  Maksymalna ilość emotikon wynosi 75.

×   Twój link będzie automatycznie osadzony.   Wyświetlać jako link

×   Twoja poprzednia zawartość została przywrócona.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz wkleić zdjęć bezpośrednio. Prześlij lub wstaw obrazy z adresu URL.

  • SKOCZ DO: 
    Księgarnia >>>> | Apteka >>>> | Uroda >>>> | Sport >>>> | Dziecięce >>>> | Moda >>>>

  • PODCASTY.jpg

  • Wpisy blogu

    • 0 komentarzy
      Ludzie chętniej próbują z kimś nowopoznanym, niż sprawdzają nowe sposoby budowania relacji, bo łatwiej jest wymienić partnera, niż skorygować własne postępowanie i przepracować coś w sobie. Jeśli chodzi o małżeństwa, w Polsce coraz częściej okazuje się, że do dwóch razy sztuka. 
       
       
    • 0 komentarzy
      Plotka. Złośliwcy powiadają, że bywa to rodzaj przemocy pośredniej – dokuczania komuś okrężną drogą. Trochę straszne, bo – powołując się na dokument „Dylemat społeczny” – fake news roznosi się w sieci sześć razy szybciej niż fakt. Najwyraźniej rzeczywiście plotki są jak chwasty w ogrodzie; nawet jeśli zrywamy je, nowe rosną prędko. Czasami bywają to chwasty wyjątkowo toksyczne, bo używa ich się chociażby do mobbingu, gnębienia kogoś w miejscu pracy lub w związku z wykonywanym przez niego zajęciem. Na szczęście nie wszystkie plotki są takie złe. Na przykład ktoś kiedyś rozpowiedział, że podobno odziedziczyłem hotel. Kto by pomyślał, jak nagle i drastycznie może wzrosnąć atrakcyjność człowieka... 😆 Tak czy inaczej, uważajmy z tym plotkowaniem i pamiętajmy: plotka niewiele mówi o danej osobie – znacznie więcej o człowieku, który w nią wierzy. Miłego dnia.
    • 0 komentarzy
      Kolejny podcast z cyklu psychologia relacji bez cenzury: 10 zjawisk, które psują związki. Psychologia miłości w kontekście czynników, które mogą zakłócić lub nawet przyczynić się do zakończenia relacji. 
       
       
       
    • 0 komentarzy
      Kiedy ostatnio dane ci było doświadczyć głębokiego relaksu, któremu towarzyszy stan błogości, poczucia harmonii wewnętrznej i kojącego spokoju? Mam nadzieję, że miewasz takie odczucia nierzadko. Jeśli jest jednak inaczej, rozważmy, co można zrobić, aby sytuację poprawić. Wersja audio poniżej, a wersja tekstowa tutaj.
       
       
    • 0 komentarzy
      Nadciąga weekend i być może niektórzy poświęcą chwilę albo dwie na jakiś serial. Nie mam na to za dużo czasu, więc wolę za często do tego typu produkcji nie zasiadać, bo niekiedy ciężko oderwać się. Wstrzemięźliwość we wszystkim – nawet we wstrzemięźliwości, więc robię wyjątki. Jako psycholog cenię barwne postacie, interesujące relacje i tym samy interakcje między bohaterami. Dramaturgia, wątki psychologiczne i niecodzienny obyczajowy kontekst też mają znaczenie. Jeśli zatem ktoś podziela sympatię do takich klimatów, może sięgnąć po „Po złej stronie torów”. Fabuła wciąga, ale jest to zarazem studium głęboko dysfunkcyjnej rodziny, która próbuje sobie radzić w obliczu splotu fatalnych okoliczności. A charaktery poszczególnych postaci zdecydowanie tego nie ułatwiają. Pierwszy sezon jest fenomenalny, natomiast pomimo słabszej jakości sezonu trzeciego, nawet tam dochodzi do takich scen, które wstrząsają nami na tyle mocno, że aż przydałyby się pasy bezpieczeństwa. Mocne. Podobało mi się. A Wy co polecacie?


  • Ważna informacja

    Chcąc, by psycholog ustosunkował się do pytania zadanego na forum, należy we wstępie podać swój wiek oraz swoją płeć i spełnić warunki podane w instrukcji darmowej porady. Psycholodzy udzielają odpowiedzi w miarę możliwości czasowych. W razie doświadczania nasilonych myśli samobójczych należy skontaktować się z numerem 112 by uzyskać ratunek. Doświadczając złego samopoczucia lub innych problemów można rozważyć też kontakt z telefonami zaufania i pomocowymi - niektóre numery podane są tutaj.

  • 05e7f642-357a-49b3-b1df-737b9aa7b7a1.jpg

  • SKOCZ DO:

  • PODCASTY-OCALSIEBIEpl.jpg

  •  
  • Podcasty i filmy o psychologii

  • Książki o rozwoju osobistym i psychologii

    83eaf72d-ea6e-4a48-ab5f-9aefa9423f3d.jpg

×
×
  • Utwórz nowe...

Ważne informacje

Używając strony akceptuje się Warunki korzystania z serwisu, zwłaszcza wykorzystanie plików cookies.