Skocz do zawartości

Niełatwe życie z ojcem nerwusem


JaTy

Polecane posty

Witam.

 

Mam 31 lat, ostatnio pracowałem 7 lat. Jestem osobą bardzo wrażliwą i ciężko bardzo mi jest z ojcem, który jest emerytem górnikiem (ma 58 lat) i gnębi mnie czasem, czasem tak to denerwuje, że po prostu się nie da. 

 

Ale po kolei. Może opiszę najpierw sytuacje, do jakich dochodzi między nami. On jest alkoholikiem, może nie strasznym, ale ma w sobie takie coś, że jak już ten czwarty, piąty dzień bez piwa się zbliża, to wybucha o byle co. Czegoś nie zrobię, coś źle powiem, zaraz kłótnia. W jego oczach widać, że ma głęboką nerwicę, gul mu skacze jak nie pije piwa ten czwarty dzień i wtedy wyżywa się na mnie. Drzemy się w domu jak jacyś nienormalni ludzie, ja nie odpuszczam i on nie odpuszcza. Wczoraj na przykład była taka sytuacja, że mieliśmy długą podróż, ja wszedłem do domu, wiadomo koronawirus od razu wymyłem ręce, on tego nie widział, wszedł pięć minut za mną i od razu, że rąk nie myłem. Krzykłem, że przed chwilą myłem właśnie ręce, a ty głąbie po prostu tego nie widziałeś i już wybuchła awantura, o głupie mycie rąk, żarliśmy się chyba z 15 minut. Ja nie odpuszczam i on nie odpuszcza.

 

Często są to jakieś błachostki, nie mam już sił i nerwów się z nim kłócić.. Zamierzam odpuścić, nie wiem jak będzie się darł mam wsiąść na rower i gdzieś jechać? Proszę o duże, dobre porady, bardzo proszę, nie mam już siły na tego zgreda, nerwusa. Dodam, że ja nie piję w ogóle alkoholu.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 1 month later...
  • 5 weeks later...

Mały update po ponad miesiącu: 

 

Nadal jest taki sam. W kółko te same smuty, zdziadział, nie chce mi sie z nim żyć: nie mogę w spokoju przeczytać kilku kartek książki, bo jemu tylko robota w głowie. Dobrze, że chociaż mam przy sobie tabletki uspokajające Labofarm, bo chyba bym go znowu "zabił". Polecam je wszystkim, którzy są w dołku przebywając z rodzicem alkoholikiem/narkomanem.

Edytowano przez JaTy
Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 months later...

Czytam Twój wątek i zastanawiam się co Cię jeszcze trzyma przy boku ojca alkoholika w wieku 31 l? Ja nie miałam ojca alkoholika, ale za to toksycznego. Potrafił mi naubliżać, traktować jak szmatę, a ja chowałam się jak mysz pod miotłą. Dla mnie wyprowadzka w wieku 16 l. do internatu była zbawienna! Od 12 lat nigdy nie wróciłam do domu na dłużej niż kilka weekendów w roku. W międzyczasie wzięłam ślub, rodzice się rozwiedli i zerwałam z ojcem kontakt. I wiesz co? Żyje mi się duuużo lepiej. Spokojniej. 

Izolacja od toksyków to dla mnie jedyny ratunek. Masz 31 l. więc może pora zacząć układać sobie samemu życie? Choćby biedniej, choćbyś miał zacząć od wynajmowania pokoju w pojedynkę, ale warto spróbować... Nie ma nic gorszego gdy dom staje się piekłem...podczas gdy powinien być bezpiecznym, spokojnym azylem. 

 

Powodzenia

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gość
Odpowiedz...

×   Wklejony jako tekst z formatowaniem.   Wklej jako zwykły tekst

  Maksymalna ilość emotikon wynosi 75.

×   Twój link będzie automatycznie osadzony.   Wyświetlać jako link

×   Twoja poprzednia zawartość została przywrócona.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz wkleić zdjęć bezpośrednio. Prześlij lub wstaw obrazy z adresu URL.

  • SKOCZ DO: 
    Księgarnia >>>> | Apteka >>>> | Uroda >>>> | Sport >>>> | Dziecięce >>>> | Moda >>>>

  • PODCASTY.jpg

  • Wpisy blogu

    • 0 komentarzy
      Plotka. Złośliwcy powiadają, że bywa to rodzaj przemocy pośredniej – dokuczania komuś okrężną drogą. Trochę straszne, bo – powołując się na dokument „Dylemat społeczny” – fake news roznosi się w sieci sześć razy szybciej niż fakt. Najwyraźniej rzeczywiście plotki są jak chwasty w ogrodzie; nawet jeśli zrywamy je, nowe rosną prędko. Czasami bywają to chwasty wyjątkowo toksyczne, bo używa ich się chociażby do mobbingu, gnębienia kogoś w miejscu pracy lub w związku z wykonywanym przez niego zajęciem. Na szczęście nie wszystkie plotki są takie złe. Na przykład ktoś kiedyś rozpowiedział, że podobno odziedziczyłem hotel. Kto by pomyślał, jak nagle i drastycznie może wzrosnąć atrakcyjność człowieka... 😆 Tak czy inaczej, uważajmy z tym plotkowaniem i pamiętajmy: plotka niewiele mówi o danej osobie – znacznie więcej o człowieku, który w nią wierzy. Miłego dnia.
    • 0 komentarzy
      Kolejny podcast z cyklu psychologia relacji bez cenzury: 10 zjawisk, które psują związki. Psychologia miłości w kontekście czynników, które mogą zakłócić lub nawet przyczynić się do zakończenia relacji. 
       
       
       
    • 0 komentarzy
      Kiedy ostatnio dane ci było doświadczyć głębokiego relaksu, któremu towarzyszy stan błogości, poczucia harmonii wewnętrznej i kojącego spokoju? Mam nadzieję, że miewasz takie odczucia nierzadko. Jeśli jest jednak inaczej, rozważmy, co można zrobić, aby sytuację poprawić. Wersja audio poniżej, a wersja tekstowa tutaj.
       
       
    • 0 komentarzy
      Nadciąga weekend i być może niektórzy poświęcą chwilę albo dwie na jakiś serial. Nie mam na to za dużo czasu, więc wolę za często do tego typu produkcji nie zasiadać, bo niekiedy ciężko oderwać się. Wstrzemięźliwość we wszystkim – nawet we wstrzemięźliwości, więc robię wyjątki. Jako psycholog cenię barwne postacie, interesujące relacje i tym samy interakcje między bohaterami. Dramaturgia, wątki psychologiczne i niecodzienny obyczajowy kontekst też mają znaczenie. Jeśli zatem ktoś podziela sympatię do takich klimatów, może sięgnąć po „Po złej stronie torów”. Fabuła wciąga, ale jest to zarazem studium głęboko dysfunkcyjnej rodziny, która próbuje sobie radzić w obliczu splotu fatalnych okoliczności. A charaktery poszczególnych postaci zdecydowanie tego nie ułatwiają. Pierwszy sezon jest fenomenalny, natomiast pomimo słabszej jakości sezonu trzeciego, nawet tam dochodzi do takich scen, które wstrząsają nami na tyle mocno, że aż przydałyby się pasy bezpieczeństwa. Mocne. Podobało mi się. A Wy co polecacie?
    • 0 komentarzy
      Feministki głoszą hasło "przemoc ma płeć" (w domyśle - męską). Tymczasem chociażby raport "Diagnoza przemocy wobec dzieci 2023" wskazuje, że: "Sprawcami przemocy psychicznej i fizycznej wobec dzieci ze strony bliskich dorosłych najczęściej byli rodzice - ojcowie (odpowiednio, 39% i 35%) i matki (odpowiednio 43% i 31%)." Niechętnie pokazuje się tego typu dane, ale warto je znać mimo że uporczywie marginalizuje się takie informacje, co stanowi element kultury anulowania (cancel culture, cenzura tego co nie przystaje do ideologii).
      Zachowujmy trzeźwy osąd i wielką czujność, empatię, kiedy widzimy przekazy niewiarygodnie tendencyjne, jednostronne, a przy tym ewidentnie używane do celów politycznych, propagandowych czy nastawione na promocję różnych fundacji pozyskujących środki z budżetów publicznych oraz innych źródeł (w grę często wchodzą bardzo duże kwoty). W takich wypadkach istnieje bowiem ogromne ryzyko, że zostaniemy zmanipulowani lub okłamani. 



  • Ważna informacja

    Chcąc, by psycholog ustosunkował się do pytania zadanego na forum, należy we wstępie podać swój wiek oraz swoją płeć i spełnić warunki podane w instrukcji darmowej porady. Psycholodzy udzielają odpowiedzi w miarę możliwości czasowych. W razie doświadczania nasilonych myśli samobójczych należy skontaktować się z numerem 112 by uzyskać ratunek. Doświadczając złego samopoczucia lub innych problemów można rozważyć też kontakt z telefonami zaufania i pomocowymi - niektóre numery podane są tutaj.

  • 05e7f642-357a-49b3-b1df-737b9aa7b7a1.jpg

  • SKOCZ DO:

  • PODCASTY-OCALSIEBIEpl.jpg

  •  
  • Podcasty i filmy o psychologii

  • Książki o rozwoju osobistym i psychologii

    83eaf72d-ea6e-4a48-ab5f-9aefa9423f3d.jpg

×
×
  • Utwórz nowe...

Ważne informacje

Używając strony akceptuje się Warunki korzystania z serwisu, zwłaszcza wykorzystanie plików cookies.