Skocz do zawartości

Rozstanie po dwóch latach


Polecane posty

Witam serdecznie,

Mam 22 lata i 3 miesiące temu rozstała się ze mną dziewczyna po dwóch latach związku. Ona ma 20 lat. Byliśmy szczęśliwi ale jakieś pół roku przed zakończeniem się związku zaczęło się coś psuć między nami. Miałem wrażenie że coraz mniej jej na mnie zależy. Mało rozmawialiśmy, prawie wcale ze sobą nie pisaliśmy, Ona nie wybiegała wcale w przyszłość biorąc pod uwagę mojej osoby. Mam wrażenie że dla niej ważniejsi byli znajomi i telefon niż Ja. Kiedy np. pytałem czy się widzimy za dwa dni Ona mówiła " nie wiem " " zobaczę co będzie za dwa dni ". A gdy jej znajomi pytali o jakieś spotkanie nie ważne kiedy to odrazu podejmowała decyzję. Nie miała ochoty wychodzić ze mną na kolacje czy jakieś inne rozrywki. Jeździliśmy tylko i wyłącznie do kina. Siedzieliśmy w domu i oglądaliśmy filmy przytuleni do Siebie. Po tym jak ze mną zerwała zablokowała mnie na wszystkich portalach. Jak rozstała się za swoim byłym to tego nie zrobiła i poprostu miała go gdzieś. Ja nic nie pisałem do niej, nie komentowałem ani nie lajkowałem jej postów. Chyba zrobiła to aby nie widzieć tego co ja robię bo powiedziała ze nie chce nic ukryć gdy jej o to zapytałem. Pół roku przed końcem związku bliska jej osoba zachorowała i zmarła na początku tego roku. To bardzo nią wstrząsnęło. Ma bardzo trudną sytuację rodzinna gdyż jej rodzice lubią alkohol i jej mama bardzo źle ją traktowała podczas gdy wypiła "codziennie". Te wszystkie wydarzenia przed tak długi okres zniszczyły jej psychikę. Nie miała na nic siły i ja to rozumiałem. Czepiałem się tylko tego że nie okazuje mi wystarczająco dużo uczuć i nie dostrzegam tego że jej na mnie zależy. Może głupio robiłem. Ale wspierałem, starałem się Ją wspierać. Do ostatniego dnia naszego związku mówiła że mnie kocha. Wierzyłem w to i nadal wierzę. Teraz gdy Ją o to pytałem powiedziała tylko że nie kocha mnie tak jak powinna. Czyli jak ? Dodam że przez ostatni miesiąc gdy potrzebowała więcej czasu na własne przemyślenia nie dawałem jej spokoju, nie szanowałem jej decyzji że zobaczymy się za np. za tydzień bo bardzo chciałem ją zobaczyć. Wtedy poprostu przyjeżdżałem do niej do domu i ją to denerwowało bo nie uszanowałem tego co chciała. Czyli chwili spokoju. 

Łączyło nas bardzo wielkie uczucie i Ja nie potrafię sobie poradzić ze stratą tego wszystkiego. Nie potrafię uwierzyć że mnie nie kocha. Choć widac że jej nie zależy bo nawet nie spyta o mnie mojej siostry z którą pracuje. Nie wiem jak mam zapomnieć o tym. Ciężko mi uwierzyć teraz w cokolwiek i komukolwiek po tym jak przed tyle czasu mówiła mi tyle słów na temat swoich uczuć do mnie. Jak mam zapomnieć skoro codziennie od trzech miesięcy myślę o niej i poprostu tęsknie. I nie wiem jak po tym wszystkim można mieć gdzieś drugą osobe której tak wiele mówiła. Chce zapomnieć i nie wiem jak bo wszystko mi o niej przypomina i o czasach jak byliśmy razem. Każda para, samotnie oglądany film gdy jej nie ma obok. Brak wiadomości na dobranoc.

 

Z góry dziękuję za pomoc.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gość
Odpowiedz...

×   Wklejony jako tekst z formatowaniem.   Wklej jako zwykły tekst

  Maksymalna ilość emotikon wynosi 75.

×   Twój link będzie automatycznie osadzony.   Wyświetlać jako link

×   Twoja poprzednia zawartość została przywrócona.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz wkleić zdjęć bezpośrednio. Prześlij lub wstaw obrazy z adresu URL.

  • SKOCZ DO: 
    Księgarnia >>>> | Apteka >>>> | Uroda >>>> | Sport >>>> | Dziecięce >>>> | Moda >>>>

  • PODCASTY.jpg

  • Wpisy blogu

    • 0 komentarzy
      Plotka. Złośliwcy powiadają, że bywa to rodzaj przemocy pośredniej – dokuczania komuś okrężną drogą. Trochę straszne, bo – powołując się na dokument „Dylemat społeczny” – fake news roznosi się w sieci sześć razy szybciej niż fakt. Najwyraźniej rzeczywiście plotki są jak chwasty w ogrodzie; nawet jeśli zrywamy je, nowe rosną prędko. Czasami bywają to chwasty wyjątkowo toksyczne, bo używa ich się chociażby do mobbingu, gnębienia kogoś w miejscu pracy lub w związku z wykonywanym przez niego zajęciem. Na szczęście nie wszystkie plotki są takie złe. Na przykład ktoś kiedyś rozpowiedział, że podobno odziedziczyłem hotel. Kto by pomyślał, jak nagle i drastycznie może wzrosnąć atrakcyjność człowieka... 😆 Tak czy inaczej, uważajmy z tym plotkowaniem i pamiętajmy: plotka niewiele mówi o danej osobie – znacznie więcej o człowieku, który w nią wierzy. Miłego dnia.
    • 0 komentarzy
      Kolejny podcast z cyklu psychologia relacji bez cenzury: 10 zjawisk, które psują związki. Psychologia miłości w kontekście czynników, które mogą zakłócić lub nawet przyczynić się do zakończenia relacji. 
       
       
       
    • 0 komentarzy
      Kiedy ostatnio dane ci było doświadczyć głębokiego relaksu, któremu towarzyszy stan błogości, poczucia harmonii wewnętrznej i kojącego spokoju? Mam nadzieję, że miewasz takie odczucia nierzadko. Jeśli jest jednak inaczej, rozważmy, co można zrobić, aby sytuację poprawić. Wersja audio poniżej, a wersja tekstowa tutaj.
       
       
    • 0 komentarzy
      Nadciąga weekend i być może niektórzy poświęcą chwilę albo dwie na jakiś serial. Nie mam na to za dużo czasu, więc wolę za często do tego typu produkcji nie zasiadać, bo niekiedy ciężko oderwać się. Wstrzemięźliwość we wszystkim – nawet we wstrzemięźliwości, więc robię wyjątki. Jako psycholog cenię barwne postacie, interesujące relacje i tym samy interakcje między bohaterami. Dramaturgia, wątki psychologiczne i niecodzienny obyczajowy kontekst też mają znaczenie. Jeśli zatem ktoś podziela sympatię do takich klimatów, może sięgnąć po „Po złej stronie torów”. Fabuła wciąga, ale jest to zarazem studium głęboko dysfunkcyjnej rodziny, która próbuje sobie radzić w obliczu splotu fatalnych okoliczności. A charaktery poszczególnych postaci zdecydowanie tego nie ułatwiają. Pierwszy sezon jest fenomenalny, natomiast pomimo słabszej jakości sezonu trzeciego, nawet tam dochodzi do takich scen, które wstrząsają nami na tyle mocno, że aż przydałyby się pasy bezpieczeństwa. Mocne. Podobało mi się. A Wy co polecacie?
    • 0 komentarzy
      Feministki głoszą hasło "przemoc ma płeć" (w domyśle - męską). Tymczasem chociażby raport "Diagnoza przemocy wobec dzieci 2023" wskazuje, że: "Sprawcami przemocy psychicznej i fizycznej wobec dzieci ze strony bliskich dorosłych najczęściej byli rodzice - ojcowie (odpowiednio, 39% i 35%) i matki (odpowiednio 43% i 31%)." Niechętnie pokazuje się tego typu dane, ale warto je znać mimo że uporczywie marginalizuje się takie informacje, co stanowi element kultury anulowania (cancel culture, cenzura tego co nie przystaje do ideologii).
      Zachowujmy trzeźwy osąd i wielką czujność, empatię, kiedy widzimy przekazy niewiarygodnie tendencyjne, jednostronne, a przy tym ewidentnie używane do celów politycznych, propagandowych czy nastawione na promocję różnych fundacji pozyskujących środki z budżetów publicznych oraz innych źródeł (w grę często wchodzą bardzo duże kwoty). W takich wypadkach istnieje bowiem ogromne ryzyko, że zostaniemy zmanipulowani lub okłamani. 



  • Ważna informacja

    Chcąc, by psycholog ustosunkował się do pytania zadanego na forum, należy we wstępie podać swój wiek oraz swoją płeć i spełnić warunki podane w instrukcji darmowej porady. Psycholodzy udzielają odpowiedzi w miarę możliwości czasowych. W razie doświadczania nasilonych myśli samobójczych należy skontaktować się z numerem 112 by uzyskać ratunek. Doświadczając złego samopoczucia lub innych problemów można rozważyć też kontakt z telefonami zaufania i pomocowymi - niektóre numery podane są tutaj.

  • 05e7f642-357a-49b3-b1df-737b9aa7b7a1.jpg

  • SKOCZ DO:

  • PODCASTY-OCALSIEBIEpl.jpg

  •  
  • Podcasty i filmy o psychologii

  • Książki o rozwoju osobistym i psychologii

    83eaf72d-ea6e-4a48-ab5f-9aefa9423f3d.jpg

×
×
  • Utwórz nowe...

Ważne informacje

Używając strony akceptuje się Warunki korzystania z serwisu, zwłaszcza wykorzystanie plików cookies.