Problem z uwierzeniem w zakochanie

[oldendz]

Witam,

Na wstępie napiszę może, że jestem bardzo młodym chłopakiem bowiem w zeszłym roku ukończyłem dopiero 18 lat (myślę, że może mieć to jakiś wpływ na przedstawiony przeze mnie problem). A więc tak przechodząc do sedna: parę miesięcy temu poznałem dziewczynę, z która po około miesiącu samego pisania zacząłem się spotykać z czego potem rozwinął się związek. Tylko własnie tutaj pojawia się haczyk, dla mnie bycie z kimś w związku po prostu żeby być nie ma żadnego sensu, dlatego bardzo poważnie zacząłem zastanawiać nad moimi uczuciami. I ja jako młody chłopak miałem wizje zakochania jedynie dzięki internetowi albo filmom (a przede wszystkim było to coś w stylu nie mam motylków w brzuchu więc nie jestem zakochany). Można powiedzieć, że zacząłem się zadręczać tą sytuacją. Jak to jest, że jestem w stanie przepisać z dziewczyną kilkanaście godzin dziennie przez dwa miesiące a nie jestem zakochany. W związku z tym zadzwoniłem do bliskiej mi osoby z rodzinny, która jest z pewnością bardzo doświadczonym psychologiem. Ów osoba powiedziała mi, że na pewno jestem zakochany tylko nie daje sobie w to uwierzyć prawdopodobnie z jednego powodu: każda moja bliższa relacja z dziewczynami kończyła sie złamanym sercem, ponieważ dziewczyny były bardzo niezdecydowany i można powiedzieć, że bawiły się moimi uczuciami. Idąc dalej jestem naprawdę szczęśliwy kiedy się z nią spotykam, mam rozszerzone źrenice, bije mi szybciej serce. Dzięki temu ja wiem ze jestem zakochany ale nie jestem w stanie w to uwierzyć, tutaj pojawia się moje zasadnicze pytanie czyli w jaki sposób mogę pracować nad sobą żeby w końcu to do mnie dotarło i przestał martwić sie czy jestem zakochany czy nie.  

[psycholog Magda Waśko]

Dzień dobry, 

dziękuję za Pana otwartość w tak ważnym temacie. Czytam, że ma Pan trudność w uwierzeniu w fakt, że jest Pan zakochany. Jednocześnie pisze Pan, że obecny związek daje Panu szczęście, czuje Pan podwyższone ciśnienie w towarzystwie swojej partnerki, ma Pan rozszerzone źrenice, i to mówi Panu, że faktycznie jest Pan zakochany. Temat miłości jest "wałkowany" przez poetów, psychologów i filozofów od dawna - ciężko jest stworzyć szczegółową definicję miłości, listę punktów, które trzeba spełnić, żeby ją mieć... Czy to uczucie, czy postawa wobec drugiej osoby? Moja odpowiedź jako psychologa brzmi: nie wiem  Każdy z nas ma swoją indywidualną definicję, nie ma dobrych ani złych odpowiedzi. Być może pomocne będzie dla Pana odpowiedzenie na pytania, czym jest dla Pana miłość? Co ona oznacza? Jak wysoko jest w Pana hierarchii wartości? Po czym jeszcze Pan pozna, że jest Pan zakochany? Czego by Pan potrzebował, żeby uwierzyć, że jest Pan zakochany? Co by było w tym pomocne? Co musiałoby się wydarzyć, co musiałby Pan pomyśleć, poczuć? Co to Panu da, że Pan w to uwierzy? Po co to wszystko? 

Sam Pan zauważa, że wizje miłości są różne, w filmach może być związana z "motylkami w brzuchu", może oznaczać coś innego dla trzynastolatka, osiemnastolatka czy trzydziestolatka. Zgadzam się, że Pana młody wiek może wiązać się z tym, że pewne sprawy nie są jeszcze do końca jasne - to naturalne, jest Pan w okresie kształtowania tożsamości, doświadczania nowości, poznawania świata, usamodzielniania się, zdobywania autonomii, niezależności. To imponujące, że szuka Pan odpowiedzi na trudne pytania - wnioskuję, że potrafi Pan być refleksyjny i ważny jest dla Pana rozwój osobisty, emocjonalny, dojrzałe podejście do życia. 

Pomocna może się też okazać rozmowa z partnerką, bliskimi osobami lub skorzystanie z pomocy psychologicznej. 

 

Pozdrawiam, 

Edytowano Czerwiec 3, 2020 przez psycholog Magda Waśko