Witam podejrzewam u siebie depresje, stany lękowe

[Justyna26]

Witam jestem mamą trójki dzieci które są teraz z ojcem odeszłam od niego 

Mam 26 lat 

Podejrzewam depresje spowodowana nadmiernym piciem alkoholu 

Odeszłam od męża bo wydawało mi się że jest zły. Nie radzę już sobie ze sobą wszytko zawalam, nie dbam o dzieci zapominam o nich. Straciłam pracę bo nałóg znowu powrócił. Jak odeszłam od rodziny to nie piłam pracowałam dużo, teraz znowu wszystko wróciło, nie słucham nikogo leczę smutek w alkoholu. Chodziłam już kiedyś na terapię wtedy wszystko było w porządku. W zeszłym roku poznałam mężczyznę to było około pięć miesięcy po odejściu. Na początku nie chciałam związku on o mnie zabiegał, w końcu uległam szybko zamieszkałam u niego (jeśli tak można to nazwać bo on co dwa tygodnie miał swoje dzieci na weekend, wtedy musiałam wracać do swojego wynajętego pokoju) było wręcz książkowo. Albo nawet za bardzo książkowo, szybko przestał o mnie zabiegać zrobiła się rutyna, praca dom sprzątanie. Ja coraz bardziej się zakochiwalam a on coraz mniej o mnie dbał. Nie wiem czego ja się mogłam spodziewać po mężczyznie który miał troje dzieci i był w trakcie rozwodu. Popijaliśmy codziennie może nie dużo ale wystarczyło żebym szybko się z powrotem wciągnęła on mówił że za dużo ale nadal kupował i sam pił(wiedział jaki mam z tym problem) mi też na to pozwalał. Po kilku miesiącach związku okazało się że wpadliśmy test ciążowy był pozytywny. Strasznie się zdenerwowal jak by to była tylko moja wina. Decyzja była że nie mogę urodzić musimy jakoś pozbyć się "problemu". Znalazłam tabletki w internecie już prawie by były zamówione ale w pracy robiłam wszystko żeby poronić i udało się w ciągu 5 dni już nie było problemu. Ale ja się jeszcze bardziej załamałam i znowu ostro za piłam. Byłam tak pijana że nie mogłam odebrać telefonu od niego zostawił mnie teraz jest jeszcze gorzej nie pije bo nie chce ale przez to wszystko zawaliłam pracę zwolnili mnie już nie ma odwrotu bo miałam trzy raz szanse kolejnej już nie ma. Nie wiem co robić chce sobie pomoc ale odczuwam ze on mnie zostawił w takim momencie że się nie pozbieram. 

[test]

Mi pomogło wyjawienie rodzinnych tajemnic terapeucie a potem rodzinie. Takich, o których nie chciałem pamiętać, a jak sobie przypomniałem to nigdy bym nie myślał, że je powiem. Oraz zrobienie się asertywnym w stosunku do rodziny (trzeba się mocno zastanowić czy sytuacja pozwala). O ile na cokolwiek to się zda: powodzenia i pozdrawiam. M.