Stracone zaufanie do partnera

[Brygiga]

Witam, 

Mam ogromny problem z odzyskaniem zaufania do mojego wieloletniego partnera. Mamy wspólne plany na przyszłość, chcemy założyć razem rodzine. Możemy porozmawiać na wszystkie tematy. Lecz ostatnio straciłam do niego zaufanie. Jestem osobą u której ciężko zdobyć zaufanie. Mój chłopak ma początku musiał długo się starać i natrudzić, żebym obdarzyła go pełnym zaufaniem. 

Ja pracuje od rano do popołudnia, a on od popołudnia do późnego wieczora dlatego mamy dla siebie bardzo mało czasu i ciągle się mijamy. Od pewnego czasu zauważyłam, że sprawy przyjeżdża później albo wcale do mnie nie przyjeżdża (Nie mieszkamy razem). Ciągle coś mu wypadało w pracy, że musiał dłużej zostać, to szefowa zasłabła, za chwilę jakiś wielbiciel zostawiał jej ciągle karteczki, to miała problemy rodzinne i chciała z nim pogadać... Na początku cieszyłam się że mój chlopak jest taki uczynny i pomocny. No ale są jakieś granice ile można. Zdarzało się to notorycznie przez to ciągle się kłóciliśmy. Ciągle do niego dzwoniła po pracy w godzinach nocnych albo w weekendy czy święta, bez przerwy ze sobą pisali. Dodam, że ona ma męża i dziecko. Dowiedziałam się że rozmawiają ze sobą o naszych problemach.. to był dla mnie cios poniżej pasa. Pewnego razu gdy on jeszcze spał tknęło mnie żebym sprawdzić o czym oni piszą (wiem że nie powinnam tego robić i bardzo się tego wstydzę) no i on do niej pisał że za nią bardzo tęskni, że chce się w nią wtulic... potem ona zaczęła mu w podobny sposób odpisywać. Po wielu długich rozmowach zapewniał mnie że glupoty do niej pisał i ze to nie trwało długo, nie wiem dlaczego tak pisał. Zapewnia mnie że tylko mnie kocha. Wiem że mnie kocha, ale przychodza takie moment że wpadam w taki atak paniki ciągle płacze nie mogę się uspokoić przez kilka godzin, tracę chęć do życia. 

Nie umiem już sobie sama poradzić z tymi emocjami.  Bardzo chciałbym mu znowu zaufać.

 

Proszę o poradę, 

Pozdrawiam B. 

[Kamila198627]

Brygido. Mam podobną sytuację. Jestem mezatka, w tym roku mija nam 10 rocznica ślubu. Na przełomie stycznia/lutego mąż był 3tyg w sanatorium. Miał tam kiepski zasięg. Pisal i dzwonił dwa razy na dzień. Jak wrócił było dziwnie. Mialam poczucie, ze nie jest szczesliwy z powrotu. Ciagle byl jakby nieobecny. Postanowilam przejzec jego messengera i okazalo sie, ze maz pisal innej kobiecie,ze mial ocjote ja pocalowac. Gdy powiedzialam mu o tym, wyzywal mnie od szpiegow i nie uwazal ze zrobil cos zlego. Nie ufam mu. Chcialabym od niego odejsc,ale mamy 7lenia corke, która od wrzesnia idzie do I klas. Nie chce z nim być, ale przeraża mnie to czy dałabym sobie finansowo sama z córką radę 

[Shaggy]

wchodzac w zwiazek nie mozesz myslec ze bedzie trwał wiecznie. nic nie trwa wiecznie. niebezpiecznie jest wiezyc ze cos trwa wiecznie dobre momenty jak fotografie zbierz w głowie jak w starej szafie i zamknij. rozmowa ale szczera , w tej rozmowie wytycz granice . niech sie przyzna poki nie jest zas pozno. nie macie dzieci . wyznacz granice klamstwa w tej rozmowie bowiesz kiedy klamie znasz go juz tyle a jak nie to poszez wiedze z tego tematu na youtube. techniki klamstw. skoro jest kryzys w zwiazku to to moze byc ta rozmowa dzieki ktorej bedzie tzw docieranie do konca wyznacz sobie cele do czego zmieza wasz zwiazek i spytaj o to samo bo jesli razem to ramie w ramie do konca rodzimy sie by zyc, zyjemy by umierac  lecz nie samemu . jest druga opcja. ryzykowna ze ja pierdo....zaufaj mu otworz serce wezcie slub i zyjcie dlugo i nieszczesliwie . uwiez w siebie bo wiara czyni cuda. zaufaj sobie bo jesli cie oklamie to daje ci pelne prawo do zemsty nie fizycznej ...... dobrze wiesz o jaka zemste chodzi ..... 95 % samobojstw to meżczyzni .... jak i 89 % pacjentow zakl. psychiatrycznych zamknietych ....... ja tego tez nie ogarniam ale pruboje i by byc silniejszym dla siebie i pracowac z moja partnerka nad jeszcze lepszymi wersjami samych siebie tylklo tak mozecie byc razem a wtedy to dopiero moze byc spelnione niesamowite zycie