Skocz do zawartości

Uzależnienie od "stalkowania" narcystycznego partnera


Polecane posty

Witam.

Ponad dwa lata temu zerwałam kontakt z chłopakiem o osobowości narcystycznej, nazwijmy go Q.. 

Kiedy Q. mnie poznał (ok. grudnia 2016 roku) miał dziewczynę, ona mieszkała w innym mieście. Z obojgiem miałam kontakt. Od sylwestra 2016/2017 z Q. rozmawiałam coraz częściej (przez internet), niedługo potem już codziennie. Zaczęliśmy chodzić wspólnie do biblioteki się uczyć, czasem wpadał do mnie do akademika. Traktowałam go jak kolegę. W marcu 2017 dowiedziałam się, że od dłuższego czasu w jego związku jest źle i ze już wcześniej zrywał ze swoją dziewczyną. On nie mówił o tym za dużo, w ogóle mało opowiadał o życiu prywatnym. Zapytałam go, czy jego dziewczynie nie przeszkadza, że tak dużo rozmawiamy, ale twierdził, że nie. W maju 2017 wspólnie byli na moich urodzinach. Widząc ich wtedy razem zorientowałam się, że jestem zazdrosna i że prawdopodobnie zauroczyłam się Q. Ale nie wpłynęło to nijak na nasze relacje, bo się z tym nie zdradziłam.

W ich związku było coraz gorzej. W końcu jego dziewczyna dowiedziała się, że Q. ze mną rozmawia, bo okazało się, że jednak nie miała o naszej relacji pojęcia. Chciała ze mną o tym porozmawiać, ale nie byłam w stanie, stchórzyłam. Postanowiliśmy z Q. zerwać kontakt -  nie na długo. Oprócz niego nie miałam wtedy nikogo, dla kontaktu z nim zerwałam wszystkie relacje z moimi najbliższymi. On wtedy twierdził, że tez nie odpuści, bo jestem dla niego ważna. Kiedy wróciliśmy na wakacje do domów rodzinnych, on zerwał z dziewczyną, ona po jakimś czasie znalazła sobie kogoś nowego. Byłam więc od wiecznego pocieszania przez całe wakacje. Po wakacjach, zaprowadził mnie parokrotnie do łóżka (uprawiałam z nim seks przed pierwszym pocałunkiem z kimkolwiek, nie miałam wcześniej chłopaka). Na wakacjach, kiedy spaliśmy w pokoju z innymi znajomymi, dobierał się do mnie, mimo że mówiłam stanowcze "nie". Wmawiał mi potem, że udzieliłam zgody. Wciąż się kłóciliśmy, przy każdej okazji dążył do seksu. Z czasem czułam się coraz gorzej, samoocena spadła mi do zera, schudłam, miałam stany depresyjne, wciąż płakałam. I nie miałam z kim o tym porozmawiać.

Na zerwanie znajomości zdecydowałam się w sylwestra. Zostałam wtedy w domu rodzinnym, on poszedł na imprezę. Kiedy zadzwoniłam z życzeniami, powiedział mi, że całował się z moją koleżanką. Nazwał mnie tez wtedy, cytuję "szmatą do ruchania" (za co potem przeprosił, ale to nie miało już znaczenia). 

W 2018 płakałam codziennie, nie byłam w stanie się na niczym skupić. O sytuacji z Q. pokrótce napisałam mojej siostrze. Co jakiś czas przyjeżdżałam do niej (inne miasto) i całe pobyty płakałam w poduszkę. Chodziłam do biblioteki się uczyć, bo chciałam go tam spotkać. Po obronie licencjatu wakacje spędziłam u siostry, próbując dojść do siebie. Wciąż stalkowałam Q. na wszystkich portalach społecznościowych. 

Teraz, w 2020 jest już znacznie lepiej. Jestem w innym mieście, mieszkam z siostrą, jestem na innym kierunku, poznałam innych ludzi, pracowałam nad samooceną, zaczęłam odnawiać kontakty z najbliższymi, robię na powrót to co lubię. I przez większość czasu jest w porzadku.

Ale nadal mam w głowie Q. Odkąd zerwałam z nim kontakt, nie było dnia, żebym o nim nie myślała. Od dwóch lat stalkuje go, co prawda z przerwami - raz 2 tyg, raz miesiąc, raz dobiłam nawet do trzech. I czułam się wtedy lepiej. Ale wciąż wracam. Wciąż myśl o nim mnie meczy, często kiedy cos mi nie wychodzi, myślę właśnie o nim. 

Stąd moje pytanie- jak skutecznie uwolnić się od myśli o nim? Czy możliwe jest, żebym stała się w końcu obojętna? Nie potrafię zliczyć, jak wiele rad psychologów czytałam/oglądałam, próbując się do nich stosować. Ale wciąż wracam do "nałogu". Dodatkowo widzę, że nie potrafię przebaczyć samej sobie relacji z taką osobą jak Q. Wracając myślami do tamtych czasów, czuję odrazę. Zwłaszcza w kwestii seksu.

I kwestia ostatnia, która również mnie prześladuje - czy przeprosiny jego dziewczyny, kiedy tak dużo czasu minęło - to dobry pomysł? Czy zrozumie, będzie w stanie wybaczyć?

Dziękuję z góry za odpowiedź.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Mam podobnie od ponad roku, nie potrafię się pogodzić, że rozstałam się z moim partnerem wszystko runęło, potrzaskało się w drobny mak. Codziennie co godzinę sprawdzam czy jest czy się wyświetlił, ilu ma znajomych czy poznał kogoś nowego i tak w kółko i kółko. Jakaś opsesja, paranoja nie do wyzbycia.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gość
Odpowiedz...

×   Wklejony jako tekst z formatowaniem.   Wklej jako zwykły tekst

  Maksymalna ilość emotikon wynosi 75.

×   Twój link będzie automatycznie osadzony.   Wyświetlać jako link

×   Twoja poprzednia zawartość została przywrócona.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz wkleić zdjęć bezpośrednio. Prześlij lub wstaw obrazy z adresu URL.

  • SKOCZ DO: 
    Księgarnia >>>> | Apteka >>>> | Uroda >>>> | Sport >>>> | Dziecięce >>>> | Moda >>>>

  • PODCASTY.jpg

  • Wpisy blogu

    • 0 komentarzy
      Plotka. Złośliwcy powiadają, że bywa to rodzaj przemocy pośredniej – dokuczania komuś okrężną drogą. Trochę straszne, bo – powołując się na dokument „Dylemat społeczny” – fake news roznosi się w sieci sześć razy szybciej niż fakt. Najwyraźniej rzeczywiście plotki są jak chwasty w ogrodzie; nawet jeśli zrywamy je, nowe rosną prędko. Czasami bywają to chwasty wyjątkowo toksyczne, bo używa ich się chociażby do mobbingu, gnębienia kogoś w miejscu pracy lub w związku z wykonywanym przez niego zajęciem. Na szczęście nie wszystkie plotki są takie złe. Na przykład ktoś kiedyś rozpowiedział, że podobno odziedziczyłem hotel. Kto by pomyślał, jak nagle i drastycznie może wzrosnąć atrakcyjność człowieka... 😆 Tak czy inaczej, uważajmy z tym plotkowaniem i pamiętajmy: plotka niewiele mówi o danej osobie – znacznie więcej o człowieku, który w nią wierzy. Miłego dnia.
    • 0 komentarzy
      Kolejny podcast z cyklu psychologia relacji bez cenzury: 10 zjawisk, które psują związki. Psychologia miłości w kontekście czynników, które mogą zakłócić lub nawet przyczynić się do zakończenia relacji. 
       
       
       
    • 0 komentarzy
      Kiedy ostatnio dane ci było doświadczyć głębokiego relaksu, któremu towarzyszy stan błogości, poczucia harmonii wewnętrznej i kojącego spokoju? Mam nadzieję, że miewasz takie odczucia nierzadko. Jeśli jest jednak inaczej, rozważmy, co można zrobić, aby sytuację poprawić. Wersja audio poniżej, a wersja tekstowa tutaj.
       
       
    • 0 komentarzy
      Nadciąga weekend i być może niektórzy poświęcą chwilę albo dwie na jakiś serial. Nie mam na to za dużo czasu, więc wolę za często do tego typu produkcji nie zasiadać, bo niekiedy ciężko oderwać się. Wstrzemięźliwość we wszystkim – nawet we wstrzemięźliwości, więc robię wyjątki. Jako psycholog cenię barwne postacie, interesujące relacje i tym samy interakcje między bohaterami. Dramaturgia, wątki psychologiczne i niecodzienny obyczajowy kontekst też mają znaczenie. Jeśli zatem ktoś podziela sympatię do takich klimatów, może sięgnąć po „Po złej stronie torów”. Fabuła wciąga, ale jest to zarazem studium głęboko dysfunkcyjnej rodziny, która próbuje sobie radzić w obliczu splotu fatalnych okoliczności. A charaktery poszczególnych postaci zdecydowanie tego nie ułatwiają. Pierwszy sezon jest fenomenalny, natomiast pomimo słabszej jakości sezonu trzeciego, nawet tam dochodzi do takich scen, które wstrząsają nami na tyle mocno, że aż przydałyby się pasy bezpieczeństwa. Mocne. Podobało mi się. A Wy co polecacie?
    • 0 komentarzy
      Feministki głoszą hasło "przemoc ma płeć" (w domyśle - męską). Tymczasem chociażby raport "Diagnoza przemocy wobec dzieci 2023" wskazuje, że: "Sprawcami przemocy psychicznej i fizycznej wobec dzieci ze strony bliskich dorosłych najczęściej byli rodzice - ojcowie (odpowiednio, 39% i 35%) i matki (odpowiednio 43% i 31%)." Niechętnie pokazuje się tego typu dane, ale warto je znać mimo że uporczywie marginalizuje się takie informacje, co stanowi element kultury anulowania (cancel culture, cenzura tego co nie przystaje do ideologii).
      Zachowujmy trzeźwy osąd i wielką czujność, empatię, kiedy widzimy przekazy niewiarygodnie tendencyjne, jednostronne, a przy tym ewidentnie używane do celów politycznych, propagandowych czy nastawione na promocję różnych fundacji pozyskujących środki z budżetów publicznych oraz innych źródeł (w grę często wchodzą bardzo duże kwoty). W takich wypadkach istnieje bowiem ogromne ryzyko, że zostaniemy zmanipulowani lub okłamani. 



  • Ważna informacja

    Chcąc, by psycholog ustosunkował się do pytania zadanego na forum, należy we wstępie podać swój wiek oraz swoją płeć i spełnić warunki podane w instrukcji darmowej porady. Psycholodzy udzielają odpowiedzi w miarę możliwości czasowych. W razie doświadczania nasilonych myśli samobójczych należy skontaktować się z numerem 112 by uzyskać ratunek. Doświadczając złego samopoczucia lub innych problemów można rozważyć też kontakt z telefonami zaufania i pomocowymi - niektóre numery podane są tutaj.

  • 05e7f642-357a-49b3-b1df-737b9aa7b7a1.jpg

  • SKOCZ DO:

  • PODCASTY-OCALSIEBIEpl.jpg

  •  
  • Podcasty i filmy o psychologii

  • Książki o rozwoju osobistym i psychologii

    83eaf72d-ea6e-4a48-ab5f-9aefa9423f3d.jpg

×
×
  • Utwórz nowe...

Ważne informacje

Używając strony akceptuje się Warunki korzystania z serwisu, zwłaszcza wykorzystanie plików cookies.