Nie lubię grać w gry komputerowe i ludzie mówią że coś jest ze mną nie tak

[Kuba]

Witam chodzę do technikum i w mojej klasie większość ludzi lubi grać w gry komputerowe i ciągle o nich rozmawiają. Ja nie lubię grać, interesuję się za to pociągami i sportem: street workout i kalistenika. Gdy ostatnio powiedziałem o moich zainteresowaniach sportowych - wyśmiali mnie. Nie mam tematów do rozmów z nimi i czuję się odrzucony. Na przerwach poza małymi wyjątkami do nikogo się nie odzywam. Pytają się ciągle co robię w domu i gdy odpowiadam że trenuje to nie potrafią tego zrozumieć że nie lubię grać. Czy to ze mną jest coś nie tak czy z nimi ze tak oceniają ludzi. Co mam zrobić aby poprawić tą sytuację. Dziękuję za odpowiedzi 

[Uległa]

Hej. Myślę że Twoi koledzy muszą dorosnąć do tego aby tolerować "innych" od siebie ludzi czyli kogoś kto nie gra w gry komputerowe, które przede wszystkim (zależy jeszcze od rodzaju gry) w jakimiś stopniu wpływają na ludzką psychikę i zachowanie. Jeżeli oni potrafią tylko o tym gadać i nie rozumieją jak można nie grać to wydaje mi się że to jest uzależnienie. Na pewno na Twoim miejscu nie zaczęłabym grać po to aby im się przypodobać bo to oni źle oceniają ludzi a z Tobą jest jak najbardziej wszystko ok. 

Pierwsza strona w Google: 

Najgorzej było na studiach. Normą było, że grałem przez całą dobę - bez przerwy. Załatwiałem tylko podstawowe potrzeby fizjologiczne. Rekord wynosił 56 godzin. Próba odejścia od komputera budziła we mnie agresję. Dosłownie nie było chwili, bym nie myślał o grach. Nawet we śnie. Najgorsze jest to, że mało kto w Polsce rozumie, że uzależniony od gier potrzebuje pomocy.

 

Piotr, 34-latek z Warszawy, opowiedział mi, jak wygląda życie człowieka uzależnionego od gier komputerowych. Świadomość tego problemu w Polsce jest praktycznie zerowa. Tymczasem dotyka on nawet 200 tysięcy osób w Polsce. Piotr jest jedną z nich. Jest, bo chociaż nie gra od ośmiu lat, to uzależnienie od gier komputerowych jest jak alkoholizm. Uzależnionym jest się już do końca życia...

 

[Sidoreq]

Siema. Na początku szacunek za pasje. Nie poddawaj się cwicz kazdego dnia tak jak cwiczysz. Nie zwracaj ani troche uwagi na to co mowia inni. Za pare lat Ty bedziesz specjalista w swojej dziedzinie a oni nie pojda do przodu nawet o krok. Do tego cwiczenia podnosza cisnienie krwi przez co organizm sie lepiej czuje. Polecam znalezc znajomych w dziedzinie Twoich zainteresowan. Na pewno mozesz poszukac kogos kto takze trenuje kalistenike i wymieniac sie doswiadczeniami. Ludzie ktorzy staja Ci na drodze sa to niewolnicy systemu ktorzy maja za zadanie gasic kazda rozbierznosc od normy. Tylko ludzie podarzajacy wlasna ścieżka osiagaja wielkie sukcesy.

[Weła00]

Cześć 

Nie wiem co to za dzieciaki, którzy nie mogą pojąć, że ktoś może interesować się czymś innym a nie tylko patrzeniem przez cały dzień w ekran i grać. Nie przejmuj się ich zdaniem. Każdy ma prawo robić to co kocha a nie zmuszać się na siłę bo koledzy tego nie lubią. Po prostu są nie dojrzali nie ma co się nimi przejmować. 😁

pozdrawiam 

Głowa do góry 😄

[Kuba]

Wielkie dzięki za odpowiedzi będę musiał po prostu nie zwracać na nich uwagi i robić to co lubię. Jeszcze raz dzięki 😀