Skocz do zawartości

Mam dość życia


orkam

Polecane posty

Witam, mam 26 lat i postaram się opowiedzieć o moim problemie który niszczy mnie od środka. Nie wiem jak zacząć więc zacznę od początku. 

Gdy wracam wspomnieniami do dzieciństwa to pierwsza sytuacja, która przychodzi mi do głowy to gdy ojciec rzucił mną o grzejnik i straciłem kilka zębów. Nie miałem wymarzonego dzieciństwa i od małego uczestniczyłem w przemocy domowej. Ojciec pił i znęcał się nad moja matka i na mnie. To trwało dość długo. Zostawiał mnie samego w domu i chodził pić gdy na siedziałem przerażony w pustych ścianach. Takich sytuacji było wiele. Gdy poszedłem do szkoły podstawowej w klasie szybko wyczuli, że jest ze mną coś nie tak i tak przez kolejne lata stałem się gnębiony. Nie tylko w szkole na podwórku było to samo. Nigdy nie potrafiłem się obronić ani komuś sprzeciwić. Był okres w którym wylądowałem w domu dziecka na szczęście nie na długo. Mama zrobiła wszystko żeby mnie stamtąd wyciągnąć. Jakoś przetrwałem tą szkołę. Później było gimnazjum trochę się pozmieniało, robiłem wiele głupich rzeczy żeby tylko zwrócić na siebie uwagę i przypodobać się tym którzy mogliby gnębić a nie być gnębionym. Ale dalej nie potrafiłem się obronić gdy ktoś mnie zaczepił. Nigdy nie miałem za wielu znajomych raczej do teraz jestem typem samotnika który nie potrafi utrzymać znajomości. Mam kilka znajomych z którymi od czasu do czasu pogadam ale raczej nie można mówić o żadnej przyjaźni. Jestem zamknięta osoba która nie lubi poznawać nowych osób. Nigdy nie wiem o czym mam rozmawiać a jak staram się porozmawiać z kimś kogo dopiero poznałem to się stresuje i znów nie wiem co mam mówić. Teraz gdy mam te 26 lat nie radzę sobie z emocjami. Od kilku dni te emocje wychodzą w postaci płaczu. To emocje rządzą mną nie ja nimi. Nie wiem jak sobie z tym radzić. Myślę tylko o negatywnych rzeczach, porównuję się ciągle do innych i to zawsze ja jestem ten gorszy. Nie widzę u siebie mocnych stron. Nie mam pewności siebie i poczucia własnej wartości ale mam dziewczynę przy której odkryłem swoją zepsuta głowę. Jest przeciwieństwem mnie. Otwarta, towarzyska lubi poznawać nowych ludzi. I w tym jest kolejny problem. A właściwie ja robię problemy które są tylko w mojej głowie ponieważ tworzę niestworzone historie. Urajam sobie rzeczy przez które ona musiała przechodzić. Nie raz walczyła za nas dwoje bo ja po raz kolejny wmawiałem jej, że mnie zdradzi. Zrywałem, wracałem i tak kilka razy. Jesteśmy razem półtorej roku a ja dalej mam fazy, że pozna kogoś lepszego i mnie zostawi. Potrafiłem zrobić kłótnie o to, że spojrzała na kogoś. Czuję w sobie niepokój i strach gdy tylko rozmawia z innym facetem. 

Nie wiem co jeszcze napisać, że boję się ludzi, że dalej nie potrafię się obronić i panikuje. Jestem mi ciężko z samym sobą, nie lubię własnego życia i to jaki jestem. Ostatnie dni polegają na użalaniu się nad sobą i płaczu. Czuję się czasami bezsilny. To byłoby na tyle. Pewnie wielu rzeczy nie napisałem ale teraz nie przychodzi mi to do głowy. 

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gość
Odpowiedz...

×   Wklejony jako tekst z formatowaniem.   Wklej jako zwykły tekst

  Maksymalna ilość emotikon wynosi 75.

×   Twój link będzie automatycznie osadzony.   Wyświetlać jako link

×   Twoja poprzednia zawartość została przywrócona.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz wkleić zdjęć bezpośrednio. Prześlij lub wstaw obrazy z adresu URL.

  • SKOCZ DO: 
    Księgarnia >>>> | Apteka >>>> | Uroda >>>> | Sport >>>> | Dziecięce >>>> | Moda >>>>

  • PODCASTY.jpg

  • Wpisy blogu

    • 0 komentarzy
      Plotka. Złośliwcy powiadają, że bywa to rodzaj przemocy pośredniej – dokuczania komuś okrężną drogą. Trochę straszne, bo – powołując się na dokument „Dylemat społeczny” – fake news roznosi się w sieci sześć razy szybciej niż fakt. Najwyraźniej rzeczywiście plotki są jak chwasty w ogrodzie; nawet jeśli zrywamy je, nowe rosną prędko. Czasami bywają to chwasty wyjątkowo toksyczne, bo używa ich się chociażby do mobbingu, gnębienia kogoś w miejscu pracy lub w związku z wykonywanym przez niego zajęciem. Na szczęście nie wszystkie plotki są takie złe. Na przykład ktoś kiedyś rozpowiedział, że podobno odziedziczyłem hotel. Kto by pomyślał, jak nagle i drastycznie może wzrosnąć atrakcyjność człowieka... 😆 Tak czy inaczej, uważajmy z tym plotkowaniem i pamiętajmy: plotka niewiele mówi o danej osobie – znacznie więcej o człowieku, który w nią wierzy. Miłego dnia.
    • 0 komentarzy
      Kolejny podcast z cyklu psychologia relacji bez cenzury: 10 zjawisk, które psują związki. Psychologia miłości w kontekście czynników, które mogą zakłócić lub nawet przyczynić się do zakończenia relacji. 
       
       
       
    • 0 komentarzy
      Kiedy ostatnio dane ci było doświadczyć głębokiego relaksu, któremu towarzyszy stan błogości, poczucia harmonii wewnętrznej i kojącego spokoju? Mam nadzieję, że miewasz takie odczucia nierzadko. Jeśli jest jednak inaczej, rozważmy, co można zrobić, aby sytuację poprawić. Wersja audio poniżej, a wersja tekstowa tutaj.
       
       
    • 0 komentarzy
      Nadciąga weekend i być może niektórzy poświęcą chwilę albo dwie na jakiś serial. Nie mam na to za dużo czasu, więc wolę za często do tego typu produkcji nie zasiadać, bo niekiedy ciężko oderwać się. Wstrzemięźliwość we wszystkim – nawet we wstrzemięźliwości, więc robię wyjątki. Jako psycholog cenię barwne postacie, interesujące relacje i tym samy interakcje między bohaterami. Dramaturgia, wątki psychologiczne i niecodzienny obyczajowy kontekst też mają znaczenie. Jeśli zatem ktoś podziela sympatię do takich klimatów, może sięgnąć po „Po złej stronie torów”. Fabuła wciąga, ale jest to zarazem studium głęboko dysfunkcyjnej rodziny, która próbuje sobie radzić w obliczu splotu fatalnych okoliczności. A charaktery poszczególnych postaci zdecydowanie tego nie ułatwiają. Pierwszy sezon jest fenomenalny, natomiast pomimo słabszej jakości sezonu trzeciego, nawet tam dochodzi do takich scen, które wstrząsają nami na tyle mocno, że aż przydałyby się pasy bezpieczeństwa. Mocne. Podobało mi się. A Wy co polecacie?
    • 0 komentarzy
      Feministki głoszą hasło "przemoc ma płeć" (w domyśle - męską). Tymczasem chociażby raport "Diagnoza przemocy wobec dzieci 2023" wskazuje, że: "Sprawcami przemocy psychicznej i fizycznej wobec dzieci ze strony bliskich dorosłych najczęściej byli rodzice - ojcowie (odpowiednio, 39% i 35%) i matki (odpowiednio 43% i 31%)." Niechętnie pokazuje się tego typu dane, ale warto je znać mimo że uporczywie marginalizuje się takie informacje, co stanowi element kultury anulowania (cancel culture, cenzura tego co nie przystaje do ideologii).
      Zachowujmy trzeźwy osąd i wielką czujność, empatię, kiedy widzimy przekazy niewiarygodnie tendencyjne, jednostronne, a przy tym ewidentnie używane do celów politycznych, propagandowych czy nastawione na promocję różnych fundacji pozyskujących środki z budżetów publicznych oraz innych źródeł (w grę często wchodzą bardzo duże kwoty). W takich wypadkach istnieje bowiem ogromne ryzyko, że zostaniemy zmanipulowani lub okłamani. 



  • Ważna informacja

    Chcąc, by psycholog ustosunkował się do pytania zadanego na forum, należy we wstępie podać swój wiek oraz swoją płeć i spełnić warunki podane w instrukcji darmowej porady. Psycholodzy udzielają odpowiedzi w miarę możliwości czasowych. W razie doświadczania nasilonych myśli samobójczych należy skontaktować się z numerem 112 by uzyskać ratunek. Doświadczając złego samopoczucia lub innych problemów można rozważyć też kontakt z telefonami zaufania i pomocowymi - niektóre numery podane są tutaj.

  • 05e7f642-357a-49b3-b1df-737b9aa7b7a1.jpg

  • SKOCZ DO:

  • PODCASTY-OCALSIEBIEpl.jpg

  •  
  • Podcasty i filmy o psychologii

  • Książki o rozwoju osobistym i psychologii

    83eaf72d-ea6e-4a48-ab5f-9aefa9423f3d.jpg

×
×
  • Utwórz nowe...

Ważne informacje

Używając strony akceptuje się Warunki korzystania z serwisu, zwłaszcza wykorzystanie plików cookies.