Stres, Leki powodujące biegunke w szkole i gazy

[Imieniemaznaczenia]

Cześć, jestem 18 letnią dziewczyną i od roku męcze się psychicznie, lękam i stresuje do granic dla mnie okrutnych. Moja historia zaczęła się tak: Było to w 2018 roku, w grudniu 2 klasa technikum, na pewnej lekcji zaczęłam sie źle czuć, trząść, poszłam do pielęgniarki, która nie jest najmilsza. Potem z każdym dniem w szkole czułam sie źle, omijałam kilka dni w szkole, u pielęgniarki znowu wylądowałam, bo mnie serce kłuje, bo mnie coś pomiędzy płucami kłuje i byłam tym przerazona, moja kondycja była zła, męczyłam się wchodząc po schodach, aż miałam zawroty głowy, ciężki oddech. Poszłam do lekarza żeby zrobić badania, wyslał mnie na badania krwi, żdnej anemii nie miałam ani nic złego wszytsko dobrze, echo serca kilka razy. W styczniu znowu trafiłam  tym razem do lekarki bo coś mi w uchu piszczało, przeczyściła mi ucho i przez tydzien miałam zawroty głowy nie  mogłam chodzić za bardzo. Nastepne dni  były cięźke, doszły BIEGUNKI. Na początku tylko raz na dzień.  Z moimi jelitami było coraz gorzej. Wine zrzucalam na uwaga : koleżanke z klasy, bo taka cicha i moze na mnie rzuca czary,  potem, ze może ktoś inny na mnie rzuca czary, potem sobie wmawiałam depresje, nie stresowałam sie kartkówkami ani sprawdzianami. Nadszedł chyba marzec. Tego dnia nie zapomne.  Każdego ranka w domu próbowałam się załatwić, zebym w szkole nie musiała. Tego ranka sie nie udało. Pierwsza lekcja polski. Piszemy wypracowanie na 2 h lekcji. Po 5   minutach pytam czy moge wyjść, oczywiście mówi, ze nie. Mój odbyt zaczął wyrzucać powoli bąki. Potem jeszcze 2. Nikt sie nie smiał, na moje szczęście. Spytałam jeszcze raz czy moge, pozwoliła bo słyszała co sie dzieje, jednak gdy wróciłam znowu to samo i znowu do pielęgniarki. Nie raz już u niej byłam własnie w tej sprawie.   Na angielskim pewnie lekcji, bardzo mi bulgotało w brzuchu i w jelitach nawet  gazy same wydawały odgłosy nawet gdy kręciły sie  gdzies w jelitach czy przy ujściu odbytu, przepraszam, ze tak to pisze  ale nie umiem inaczej. Na przerwie nie szłam sie załatwić bo są tam osby i wiadomo jakie by były reakcje. Teraz 2019 rok, nowy semstr ten sam stres przed każda lekcją, na każdej lekcji bulgotanie, jakies ukryte wewnętrzne pierdzenia w jelitach nie daje rady znowu chodzić do szkoły, przez każdym dniem szkoły boli mnie brzuch nie załatwiam się w ogóle lub nie dokońca. Nie byłam wczoraj i dzisiaj w szkole przez to. Wczoraj poczytałam na necie i prawdopodobnie znalazłam co mi jest bo są wszytskie symptomy: Jelito wrazliwe z nerwica i stresem. Nie wiem co robić. Poróbuje wszytskiego, zeby tylko nie myśleć, ale wystarczy chwila ciszy w klasie a mój mózg automatycznie się włacza na tryb: teraz pierniesz wszyscy usłysza, i tak czuje bo mam od razu ochote iść do łazienki, jak tylko siadam na krzesełku moje ciało stresuje sie, trzęse. Na  religi np: dochodza mi zwroty jakieś głowy, zmiana ciśnienia w uszach. Wmawiam sobie, ze jest wszytsko dobrze, nie stresuj sie, nic sie nie stanie ale nie potrafie. Męcze sie z tym od roku, jedyny spokój mam gdy są wakacje lub święta.  Prosze pomóżcie mi nie wiem jak sobie z tym radzić, nie raz gadałam o tym z mamą, płakałam, chodziłam do lekarza, nie stac mnie na psychologa więc pisze tu. Odmawiam wielu rzeczy do jedzenia bo wiem, zę na drugi dzień w szkole będzie masakra. Bardzo mało jest dni, kiedy było w miarę okej, Nie stresuje sie kartkówkami czy sprawdzianami a CISZĄ jaka zapada i tym, zę znowu wszyscy będą słyszeć, nawet jak jest głośno to i tak wszytsko mnie boli, uwiera i generalnie przeszkadza, błagam pomóżcie bo ja nie wiem jak jutro do szkoły pójde zamęczam sie tym okropnie, w tamtym roku nie mogłam spać, budziłam się błagam was. W klasie normalnie ze mną rozmawiają jesli to ważne.  Pragne mieć takie życie jakie miałam w 2017, bez stresu lęku,  gazów, biegunki, pomóżcie.. przepraszam za blędy w pisowni ale  samo pisanie o tym jest trudne ps: do 3 razy potrafie w szkole iśc do łazienki żeby sie załatwić

Edytowano Styczeń 8, 2020 przez Imieniemaznaczenia
zapomniałam dopisac

[Bezimienna]

Nie spodziewałam się, że ktoś ma podobny przypadek do mojego.   Jestem w tym samym wieku co ty. Tylko moje objawy zaczęły się już z 5 lat temu.  Bulgotanie, smierdzące gazy. Nic mi nie pomaga, co dziennie boję się dojeżdżać autobusem z tą samą liczbą znajomych ludzi, w szkole nie potrafię się skupić, bo też się boję, że ktoś usłyszy. Jeśli chodzi o ibs, który  miałam stwierdzony. Radzę Ci się najpierw udać do psychologa, psychiatry czy psychoterapeuty.  Zależy jaka forma terapii ci najlepiej pomaga. Ja po 2 takich wizytach zrazilam się do psychiatry(  w sumie teraz żałuję). Zaczęłam leczyć się na Ibs i wydaje mi się, że to pogorszyło moje objawy.  I propo samego ibs to polecam Ci dołączyć do grup na fb do których sama naleze z ibs w nazwie( nikt się nie dowie że do nich należysz, bo to grupy zamknięte).  Niedawno kolanoskopia  wykazała że mam mikroskopowe zapalenie jelita grubego, które w sumie jest czymś podobnym do ibs i jest często z tym mylonym. Mam nadzieje, że zostaniemy w kontakcie, bo często sama czuje się nierozumiana ( ludzie którzy tego nie przeżyli nie zrozumieją)