Skocz do zawartości

Śmierć mamy , praca oraz życie


xmarri

Polecane posty

Dzień dobry.
Mam 20 lat i nie wiem jak sobie poradzić. Uściślając, moja mama zmarła, gdy miałam 16 lat.  Bardzo mocno to przeżyłam, jednakże nigdy nie uciekałam do gorszych środków. Nie miałam siły się np uczyć, ale bywało, że w obliczu pytań ludzi nie zachowywałam się jakby coś się stało. To przyczyniło się do mojego wczesnego dojrzewania psychicznie oraz spoważnienia. Moi rodzice nigdy się nie dogadywali. Po śmierci mamy do domu przyszła nowa partnerka. Jakoś po pół roku. Po 2-3 miesiącach tata miał już dziewczynę. W domu zawsze byłam kimś kto nie umie nic zrobić, toteż wsparcia od taty nie miałam. Nie licząc finansowego. Sprzątałam codziennie, dom wszystko. Dostawałam negatywne komentarze, gdy siedziałam dłużej zamknięta w pokoju. A nawet gdy wszystko zrobiłam, pomogłam dostawałam komentarze, że nie zrobiłam nic. Zaczynałam obwiniać się za coś czego nie zrobiłam. W efekcie wyprowadziłam się, bo nie wytrzymałam psychicznie. Zawsze się zastanawiałam co powodowało, że dostawałam takie, a nie inne komentarze. Dziewczyna taty okazała się nieszczera, w efekcie mówiąc mu, że nie to nie ja pomagałam, sprzątałam, lecz ona. W efekcie wyprowadzenia się z domu zamieszkałam z chłopakiem i aktualnie jestem na studiach zaocznych oraz pracuje. W moim życiu układa się w porządku, mam dobrego chłopaka, dobre studia oraz w porządku pracę. Ostatnio zdobyłam się nawet na pójście na imprezę jak moi rówieśnicy, bo zawsze bałam się na nią iść.   Nie wiem dlaczego nie jestem szczęśliwa. Problemem jest też u mnie chodzenie do pracy.  Wstaję rano z ogromnym gniewem. I tu nie chodzi o to, że ja nie lubię swojej pracy. Z każdą pracą do tej pory tak miałam. Nie mam ochoty wstawać, nie mam wtedy ochoty na nic.  Nie nazwałabym tego też depresją. Nie mam takich momentów, że nie chce mi się żyć. Po prostu najchętniej chciałabym ciszy, spokoju i nie musieć jeździć w inne miejsce codziennie. Bardzo mnie denerwuje fakt tego, że po pracy śpię. Wtedy nic nie mogę zrobić. Wrócę o 17;00, zjem i śpię do nie wiadomo której. Przepraszam, że przemawia przeze mnie gniew. Drugim problemem jaki mnie dotyczy jest to, że będąc w jakiejś grupie nagminnie nie umiem być sobą, jestem cicha, a wewnętrznie i przy bliskich relacjach jestem osobą gadatliwą. Nie potrafię zebrać tego we wszystko. Pogubiłam się z własnymi myślami. Czuje jakieś powiązanie w tym wszystkim. Czuje się przemęczona, ale nie odczuwam by to była depresja, gdyż w ostatnim czasie bardzo dużo zaczęłam dla siebie robić, rozwijać pasję i tym podobne. Momentami po prostu odczuwam jakbym była z innej epoki i cała reszta, która mnie spotkała odcisnęła na mnie jakieś piętno.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gość
Odpowiedz...

×   Wklejony jako tekst z formatowaniem.   Wklej jako zwykły tekst

  Maksymalna ilość emotikon wynosi 75.

×   Twój link będzie automatycznie osadzony.   Wyświetlać jako link

×   Twoja poprzednia zawartość została przywrócona.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz wkleić zdjęć bezpośrednio. Prześlij lub wstaw obrazy z adresu URL.

  • SKOCZ DO: 
    Księgarnia >>>> | Apteka >>>> | Uroda >>>> | Sport >>>> | Dziecięce >>>> | Moda >>>>

  • PODCASTY.jpg

  • Wpisy blogu

    • 0 komentarzy
      Plotka. Złośliwcy powiadają, że bywa to rodzaj przemocy pośredniej – dokuczania komuś okrężną drogą. Trochę straszne, bo – powołując się na dokument „Dylemat społeczny” – fake news roznosi się w sieci sześć razy szybciej niż fakt. Najwyraźniej rzeczywiście plotki są jak chwasty w ogrodzie; nawet jeśli zrywamy je, nowe rosną prędko. Czasami bywają to chwasty wyjątkowo toksyczne, bo używa ich się chociażby do mobbingu, gnębienia kogoś w miejscu pracy lub w związku z wykonywanym przez niego zajęciem. Na szczęście nie wszystkie plotki są takie złe. Na przykład ktoś kiedyś rozpowiedział, że podobno odziedziczyłem hotel. Kto by pomyślał, jak nagle i drastycznie może wzrosnąć atrakcyjność człowieka... 😆 Tak czy inaczej, uważajmy z tym plotkowaniem i pamiętajmy: plotka niewiele mówi o danej osobie – znacznie więcej o człowieku, który w nią wierzy. Miłego dnia.
    • 0 komentarzy
      Kolejny podcast z cyklu psychologia relacji bez cenzury: 10 zjawisk, które psują związki. Psychologia miłości w kontekście czynników, które mogą zakłócić lub nawet przyczynić się do zakończenia relacji. 
       
       
       
    • 0 komentarzy
      Kiedy ostatnio dane ci było doświadczyć głębokiego relaksu, któremu towarzyszy stan błogości, poczucia harmonii wewnętrznej i kojącego spokoju? Mam nadzieję, że miewasz takie odczucia nierzadko. Jeśli jest jednak inaczej, rozważmy, co można zrobić, aby sytuację poprawić. Wersja audio poniżej, a wersja tekstowa tutaj.
       
       
    • 0 komentarzy
      Nadciąga weekend i być może niektórzy poświęcą chwilę albo dwie na jakiś serial. Nie mam na to za dużo czasu, więc wolę za często do tego typu produkcji nie zasiadać, bo niekiedy ciężko oderwać się. Wstrzemięźliwość we wszystkim – nawet we wstrzemięźliwości, więc robię wyjątki. Jako psycholog cenię barwne postacie, interesujące relacje i tym samy interakcje między bohaterami. Dramaturgia, wątki psychologiczne i niecodzienny obyczajowy kontekst też mają znaczenie. Jeśli zatem ktoś podziela sympatię do takich klimatów, może sięgnąć po „Po złej stronie torów”. Fabuła wciąga, ale jest to zarazem studium głęboko dysfunkcyjnej rodziny, która próbuje sobie radzić w obliczu splotu fatalnych okoliczności. A charaktery poszczególnych postaci zdecydowanie tego nie ułatwiają. Pierwszy sezon jest fenomenalny, natomiast pomimo słabszej jakości sezonu trzeciego, nawet tam dochodzi do takich scen, które wstrząsają nami na tyle mocno, że aż przydałyby się pasy bezpieczeństwa. Mocne. Podobało mi się. A Wy co polecacie?
    • 0 komentarzy
      Feministki głoszą hasło "przemoc ma płeć" (w domyśle - męską). Tymczasem chociażby raport "Diagnoza przemocy wobec dzieci 2023" wskazuje, że: "Sprawcami przemocy psychicznej i fizycznej wobec dzieci ze strony bliskich dorosłych najczęściej byli rodzice - ojcowie (odpowiednio, 39% i 35%) i matki (odpowiednio 43% i 31%)." Niechętnie pokazuje się tego typu dane, ale warto je znać mimo że uporczywie marginalizuje się takie informacje, co stanowi element kultury anulowania (cancel culture, cenzura tego co nie przystaje do ideologii).
      Zachowujmy trzeźwy osąd i wielką czujność, empatię, kiedy widzimy przekazy niewiarygodnie tendencyjne, jednostronne, a przy tym ewidentnie używane do celów politycznych, propagandowych czy nastawione na promocję różnych fundacji pozyskujących środki z budżetów publicznych oraz innych źródeł (w grę często wchodzą bardzo duże kwoty). W takich wypadkach istnieje bowiem ogromne ryzyko, że zostaniemy zmanipulowani lub okłamani. 



  • Ważna informacja

    Chcąc, by psycholog ustosunkował się do pytania zadanego na forum, należy we wstępie podać swój wiek oraz swoją płeć i spełnić warunki podane w instrukcji darmowej porady. Psycholodzy udzielają odpowiedzi w miarę możliwości czasowych. W razie doświadczania nasilonych myśli samobójczych należy skontaktować się z numerem 112 by uzyskać ratunek. Doświadczając złego samopoczucia lub innych problemów można rozważyć też kontakt z telefonami zaufania i pomocowymi - niektóre numery podane są tutaj.

  • 05e7f642-357a-49b3-b1df-737b9aa7b7a1.jpg

  • SKOCZ DO:

  • PODCASTY-OCALSIEBIEpl.jpg

  •  
  • Podcasty i filmy o psychologii

  • Książki o rozwoju osobistym i psychologii

    83eaf72d-ea6e-4a48-ab5f-9aefa9423f3d.jpg

×
×
  • Utwórz nowe...

Ważne informacje

Używając strony akceptuje się Warunki korzystania z serwisu, zwłaszcza wykorzystanie plików cookies.