Skocz do zawartości

DDD jak żyć?


Żaneta24

Polecane posty

Witam. Od niedawna wiem, że jestem dorosłym dzieckiem z rodziny dysfunkcyjnej. Nie potrafię sobie z tym poradzić.. Wszystko zawdzięczam swoim rodzicom i ojcu mojej matki. Oboje pracowali wiec oddawali mnie pod opieke dziadka i babci. Od kad pamiętam molestowal mnie dziadek, nie wiem kiedy to się zaczęło ale podejrzewam ze w wieku około 4lat. Z tego okresu dorastania aż do pójścia do "zerowki" nie pamietam nic oprócz dziadka który kazał mi się dotykać i sam dotykał mnie. Trwalo to do jego śmierci wiec około 2lata. Jako szesciolatka ucieszylam się ze nie ma go juz z nami. Cala moja gechenna minęła. Tak wtedy myslalam.. Kolejna porażka za która obwinialam siebie to rozwód rodziców, ojciec został za granica a my z mamą w Polsce. Potem nałóg alkoholowy matki wiec musialam szybko dorosnąć żeby jej pomoc. Pomoc nam. Do dzis pamietam jak pomagalam jej zebrac sie z podlogi w lazience. Udało mi się wyciągnąć ją z nałogu, ale kosztowalo mnie to ogrom wyrzeczeń jako nastolatke. Nie miałam znajomych, nikomu nie mowilam o swoich problemach. Bylam sama. Aż spotkalam swojego pierwszego chłopaka. Pierwszy okres to bajka, jak wszędzie, z kolei potem było totalne piekło. Bil mnie, wyzywał, okaleczal, ponizal na każdym kroku. W końcu zgwałcił mnie i zaszlam w ciążę. Zagroził ze jeśli cos komuś powiem to zabije mnie i dziecko. Więc milczalam. Urodzilam zdrowego synka, było miedzy nami spokojnie. Kolejny gwałt, załamanie nerwowe, depresja, terapia i szok..kolejna ciąża. Gdy zaczęła być widoczna stwierdził ze go zdradzilam i mnie pobił. Złamał mi wtedy dwa żebra, reke i szczękę. Urodziłam córkę w 21tyg, żyła dwie godziny. W tym momencie pierwszy raz powiedzialam sobie ze czas uciekać. Miałam dla kogo żyć. Ucieklam do rodziny zabierając ze sobą dziecko. Nie chciałam się w nic angażować, chciałam być do końca życia sama bo myslalam ze nikt mnie juz nie pokocha z taka skalana dusza. Lecz stało się, spotkalam kogoś kto pokochał mnie i moje dziecko i ja tez się zakochalam. Oddalam się temu w całości. Przyszła chęć posiadania kolejnego dziecka żeby wypełnić bol po stracie córki. Udało się. Szanowalam swojego partnera, układało nam się bardzo dobrze, do czasu..wkradla się miedzy nas rutyna. On przestał traktować mnie jak kobietę, zaczęły się kłopoty finansowe i jego problemy w pracy. Całą frustracje przelewal na mnie a ja nie mogłam zacząć pracować mając male dzieci i nikogo kto mógłby się nimi zająć. Wiec tez wyladowywalam się na nim. Stalam się agresywna. Popadlam w depresje, pojawił się ktoś na mojej drodze kto pokazywal mi ze jestem kobieta, kto pomagał mi w trudnych chwilach. Miałam w nim wsparcie. Stalismy się sobie bliscy, aż za bardzo. Było za późno Na ratowanie malzenstwa, tak mi sie wtedy wydawalo. Odeszlam mimo ze maz chcial dac nam szanse. Stwierdzilismy ze bierzemy rozwód. Po kilku dniach mieszkając u "kochanka" stwierdzilam ze brakuje mi męża! Zaczęłam z nim więcej rozmawiać, bardzo stalismy się sobie bliscy na nowo. Ja zakonczylam tą chora relacje. Dziś wiem kim jestem. Żałuje ze wczesniej tego nie wiedziałam może inaczej by się to potoczylo. Wiem ze popelnilam błąd nie szukając pomocy. Ale teraz chce naprawić cale życie. Swoje, męża i dzieci. Maz stara się mnie wspierać. Ale ja nadal nie wierze w siebie, czuje się źle, nie potrafię patrzeć na siebie jak na kobietę. Czuje się brudna juz od dziecinstwa. Ale jest mi lżej ze mogę podzielić się tym wszystkim z innymi. Nie wiem czy mam tyle siły żeby iść na terapie ale wydaje mi się ze nie mam innego wyjścia. Nie chce być dłużej z tym sama..

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Żaneta24

Szanowna Pani,

nie zadaje Pani właściwie żadnego pytania w swoim poście, więc nie wiem, jakich informacji Pani oczekuje. Na pytanie postawione w temacie „DDD jak żyć?” nie da się jednoznacznie odpowiedzieć, bo jest zbyt ogólne. 

W swojej wypowiedzi sama Pani dochodzi chyba do wniosku, że potrzebuje psychoterapii. Chaos i dramaty w Pani życiu wskazują, że może ona okazać się pomocna, bo praca nad sobą często ułatwia zapobieganie takim sytuacjom. Należałoby skonsultować się z psychologiem, psychoterapeutą, aby poddać refleksji przyczyny Pani problemów i ustalić, co zrobić, aby starać się je rozwiązać. Odbywa się to podczas konsultacji diagnostycznej w trakcie rozmowy ze specjalistą.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gość
Odpowiedz...

×   Wklejony jako tekst z formatowaniem.   Wklej jako zwykły tekst

  Maksymalna ilość emotikon wynosi 75.

×   Twój link będzie automatycznie osadzony.   Wyświetlać jako link

×   Twoja poprzednia zawartość została przywrócona.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz wkleić zdjęć bezpośrednio. Prześlij lub wstaw obrazy z adresu URL.

  • SKOCZ DO: 
    Księgarnia >>>> | Apteka >>>> | Uroda >>>> | Sport >>>> | Dziecięce >>>> | Moda >>>>

  • PODCASTY.jpg

  • Wpisy blogu

    • 0 komentarzy
      Plotka. Złośliwcy powiadają, że bywa to rodzaj przemocy pośredniej – dokuczania komuś okrężną drogą. Trochę straszne, bo – powołując się na dokument „Dylemat społeczny” – fake news roznosi się w sieci sześć razy szybciej niż fakt. Najwyraźniej rzeczywiście plotki są jak chwasty w ogrodzie; nawet jeśli zrywamy je, nowe rosną prędko. Czasami bywają to chwasty wyjątkowo toksyczne, bo używa ich się chociażby do mobbingu, gnębienia kogoś w miejscu pracy lub w związku z wykonywanym przez niego zajęciem. Na szczęście nie wszystkie plotki są takie złe. Na przykład ktoś kiedyś rozpowiedział, że podobno odziedziczyłem hotel. Kto by pomyślał, jak nagle i drastycznie może wzrosnąć atrakcyjność człowieka... 😆 Tak czy inaczej, uważajmy z tym plotkowaniem i pamiętajmy: plotka niewiele mówi o danej osobie – znacznie więcej o człowieku, który w nią wierzy. Miłego dnia.
    • 0 komentarzy
      Kolejny podcast z cyklu psychologia relacji bez cenzury: 10 zjawisk, które psują związki. Psychologia miłości w kontekście czynników, które mogą zakłócić lub nawet przyczynić się do zakończenia relacji. 
       
       
       
    • 0 komentarzy
      Kiedy ostatnio dane ci było doświadczyć głębokiego relaksu, któremu towarzyszy stan błogości, poczucia harmonii wewnętrznej i kojącego spokoju? Mam nadzieję, że miewasz takie odczucia nierzadko. Jeśli jest jednak inaczej, rozważmy, co można zrobić, aby sytuację poprawić. Wersja audio poniżej, a wersja tekstowa tutaj.
       
       
    • 0 komentarzy
      Nadciąga weekend i być może niektórzy poświęcą chwilę albo dwie na jakiś serial. Nie mam na to za dużo czasu, więc wolę za często do tego typu produkcji nie zasiadać, bo niekiedy ciężko oderwać się. Wstrzemięźliwość we wszystkim – nawet we wstrzemięźliwości, więc robię wyjątki. Jako psycholog cenię barwne postacie, interesujące relacje i tym samy interakcje między bohaterami. Dramaturgia, wątki psychologiczne i niecodzienny obyczajowy kontekst też mają znaczenie. Jeśli zatem ktoś podziela sympatię do takich klimatów, może sięgnąć po „Po złej stronie torów”. Fabuła wciąga, ale jest to zarazem studium głęboko dysfunkcyjnej rodziny, która próbuje sobie radzić w obliczu splotu fatalnych okoliczności. A charaktery poszczególnych postaci zdecydowanie tego nie ułatwiają. Pierwszy sezon jest fenomenalny, natomiast pomimo słabszej jakości sezonu trzeciego, nawet tam dochodzi do takich scen, które wstrząsają nami na tyle mocno, że aż przydałyby się pasy bezpieczeństwa. Mocne. Podobało mi się. A Wy co polecacie?
    • 0 komentarzy
      Feministki głoszą hasło "przemoc ma płeć" (w domyśle - męską). Tymczasem chociażby raport "Diagnoza przemocy wobec dzieci 2023" wskazuje, że: "Sprawcami przemocy psychicznej i fizycznej wobec dzieci ze strony bliskich dorosłych najczęściej byli rodzice - ojcowie (odpowiednio, 39% i 35%) i matki (odpowiednio 43% i 31%)." Niechętnie pokazuje się tego typu dane, ale warto je znać mimo że uporczywie marginalizuje się takie informacje, co stanowi element kultury anulowania (cancel culture, cenzura tego co nie przystaje do ideologii).
      Zachowujmy trzeźwy osąd i wielką czujność, empatię, kiedy widzimy przekazy niewiarygodnie tendencyjne, jednostronne, a przy tym ewidentnie używane do celów politycznych, propagandowych czy nastawione na promocję różnych fundacji pozyskujących środki z budżetów publicznych oraz innych źródeł (w grę często wchodzą bardzo duże kwoty). W takich wypadkach istnieje bowiem ogromne ryzyko, że zostaniemy zmanipulowani lub okłamani. 



  • Ważna informacja

    Chcąc, by psycholog ustosunkował się do pytania zadanego na forum, należy we wstępie podać swój wiek oraz swoją płeć i spełnić warunki podane w instrukcji darmowej porady. Psycholodzy udzielają odpowiedzi w miarę możliwości czasowych. W razie doświadczania nasilonych myśli samobójczych należy skontaktować się z numerem 112 by uzyskać ratunek. Doświadczając złego samopoczucia lub innych problemów można rozważyć też kontakt z telefonami zaufania i pomocowymi - niektóre numery podane są tutaj.

  • 05e7f642-357a-49b3-b1df-737b9aa7b7a1.jpg

  • SKOCZ DO:

  • PODCASTY-OCALSIEBIEpl.jpg

  •  
  • Podcasty i filmy o psychologii

  • Książki o rozwoju osobistym i psychologii

    83eaf72d-ea6e-4a48-ab5f-9aefa9423f3d.jpg

×
×
  • Utwórz nowe...

Ważne informacje

Używając strony akceptuje się Warunki korzystania z serwisu, zwłaszcza wykorzystanie plików cookies.