Może nawiążę do tego co Pan napisał - zmiana czegoś w sobie - praca nad swoimi słabościami różnej maści, zdobycie nowych umiejętności, walka z uzależnieniem (od czegokolwiek) czy choćby praca nad swoim zdrowiem-wyglądem-samopoczuciem poprzez zmianę nawyków żywieniowych w celu zrzucenia kilku-kilkunastu-kilkudziesięciu nadprogramowych kg ZAWSZE wiąże się z koniecznością podjęcia decyzji, ułożenia realnego planu działania, wyjścia z pewnej strefy komfortu by podjąć wysiłek i wreszcie - konsekwencja by te działania przyniosły skutek.  

Ludzie są różni i różnie wychodzi im podejmowanie i utrzymywanie w realizacji poszczególnych wyzwań. Przyczepię się teraz kwestii zdrowotnej - jednej osobie bez problemu przyjdzie ograniczyć jedzenie, wykluczyć z diety cukry proste i dania przetworzone, włączyć samodyscyplinę i regularnie ćwiczyć by po kilku miesiącach pochwalić się zgrabniejszą sylwetką, lepszą wydolnością organizmy i ogólnie lepszym samopoczuciem. A inni mają z tym problem, nieraz bardzo duży.

To tak trochę o mnie  - miałam dość długi okres czasu (ponad 3 lata - gdy urodziło się długo wyczekiwane nasze dziecko), kiedy swoją silną emocjonalność, konflikty, niepowodzenia w różnych obszarach życia prywatnego i zawodowego - zajadałam "śmieciami" w dużych ilościach (jakby na siłę zrobić sobie samej na złość) zamiast znaleźć inny, zdrowszy sposób odreagowania... na efekty nie trzeba było dług czekać - wiele kg plus, a co za tym idzie - konsekwencje w różnych obszarach. Nieraz postanawiałam zmiany, planowałam, podejmowałam decyzje, wypróbowałam różne suplementy wspomagające odchudzanie, nawet uspokajające - ale kończyło się tak że szybko porzucałam te działania, znów zajadałam. Moja praca i życie prywatne daje mi wiele okazji do aktywności fizycznej ale bez racjonalnego odżywiania się to nic nie da. 

Coś "ruszyło" naprzód dopiero wtedy, jak zrobiłam "porządki" w relacjach z partnerem życiowym, gdy zaczęłam więcej wymagać od niego i innych innych - szacunek - nie pozwalać  jego rodzinie na  złośliwe komentarze, docinki, próby kłótni, manipulacji, zaczęłam być mniej miła i ustępliwa i zaczełam stawiać "granice". Gdy odpuściłam nadmierne ambicje, gdy zaczęłam pracować nad tym co jest "moje" dobre i mocne; gdy zaczęłam doceniać każdy kolejny dzień i ; gdy zaczełam się bardziej angażować w pracę, otrzymywać pozytywne informacje zwrotne.   Poza tym - zamiast użalać się nad sobą - na ten moment - zaczęłam dbać o siebie taka jaka jestem, jak wyglądam, dobierać odpowiedni ubiór do swojej wielkiej sylwetki. Jeszcze dużo pracy przede mną - chodzi o to by zrzucić kg by odzyskać zdrowie, energię i większą sprawność, szybkość. Ale na ten moment uważam, że to jak funkcjonujemy psychicznie, jaką umiemy sprawować kontrolę nad swoimi działaniami - to jest kluczowe by osiągnąć zamierzony sukces. Rozpisałam się tu po to, by może ktoś kto ma podobny "problem" nie czuł się tak straszliwie źle i sam.

Zdecydowanie wszystko siedzi w naszej głowie. Dlatego warto utrzymywać w niej ład i porządek.